CHAPTER 2

178 9 0
                                    

WHEN I GET HOME agad sumalubong sa akin si daddy na may ngiti sa Kaniyang labi,bahagya na lang akong ngumiti at nag mano sa kaniya.

"Pumapayat ka anak ha?" Ngumiti na lang ako at sina-walang Bahala ang sinabi niya. yeah maybe because of stress.

"Maybe stress dad." Hindi pa kami na kakapasok sa kusina dinig na dinig ko na ang halakhak ni mommy kaya naman na pa ngiti ako ng mapait.

I hope i can make her laugh like that,maybe i changed a lot like what my tita said. Nilibot ko ang aking tingin at mukang wala ang tita kung pakialamera.

"Nasa New York sila nag bakasiyon muna sila dun anak. Tayo lang nila mommy at ninang and ninong mo ang Nandito." Tumango na lang ako at nilapag sa sofa ang aking bag,bago puntahan sila mommy sa kusina.

I see a man standing in front of mom, na ka talikod ito at na ka balandra ang kaniyang malaking likod sa akin kaya naman na pa kunot ang aking noo, na ka suot lamang siya ng apron mukang tuwang tuwa si mommy ah.

Nang ma kita ako ni mommy nag ning-ning naman ang mga mata nito at sabik na lumapit sa akin,hindi ko na lang pinansin ang lalaking lumingon sa gawin namin.

"My unica iha is now home. You look so thin!hindi ka ba kumakain ng na-aayon sa oras Thalia?" Here we go again. Kaya hindi na ako umuuwi minsan dahil na giging OA siya at kinakataas ng BP niya.

" I'm always eating mom. Siguro dahil sa work kaya hindi ako tumataba, besides I'm not that thin naman." Sabi ko at binigyan ito ng halik sa noo,tho i miss my mom. Tuwing lalambingin niya ako bago matulog,i miss it already. Noong bata ako gustong-gusto ko na agad lumaki dahil para maka tulong and...to marry him.

Pero ngayon lumaki na ako at tumungtong sa tamang edad,i realized it's more fun when you're just a kid.

"Ay siya nga pala—ito si ken yung kababata mo noon." Saktong pag tingin ko sa lalaking tinutukoy ni mom, siya namang pag ka wala ng ngiti sa aking labi.

Shemay!

Seriously?siya!?kaya pala sabi ko bakit parang familiar ang muka ng nunu na ito. So siya na pala si kunat.

Tumiim-bagang ako bago inalis ang expression sa aking muka, i mad at him. First he took my v-card second he left me when we're just 13 and now his in front of me smiling like an idiot.

" Did you miss me that much lia? your so speechless....baby." hindi ko na pigilan ang ma pa irap dahil sa sinabi niya, bakit siya pa?sa dinami daming lalake sa mundo bakit dito pa sa taong ito.agh!

All you need to do is to act normal Vien. Take a deep breath his nothing now he left you remember.

"Don't assume. I didn't miss you bro." Casual na turan ko dito at bumaling ang tingin ko sa mommy niyang na luluha ng na ka tingin sa akin kaya naman na pa kunot ang noo ko.

"N-ninang?Are you alright?" Lumapit ako dito ngunit na gulat ako sa kaniyang ginawa.

She hug me so tight.

"Dalagang-Dalaga kana.....miss na miss ka ni ninang!kamusta kana?may nobyo kana ba si k—" 

Hindi niya na tapos ang sasabihin niya ng umepal si nuno.

Tsk.

"Let's eat mom, Don't be so dramatic." Tsk. English ng English nandito naman sa pinas.

"Mabuti  pa nga halika na Thalia. Kumain na tayo." Umupo ako sa kabilang side ng lamesa para wala akong masyadong katabi ngunit hindi ko alam kung engot pa talaga ang lalakeng ito sa daming upuan sa akin pa tumabi.

When we meet Again ( ON- GOING )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon