Ses gelmemişti. Bende sessizliğe inat eder gibi tekrar tekrar sordum.
"İyi misiniz?"
"YA BACIM İYİ MİSİN DEĞİL MİSİN?!"
Yiğit ne diyon oğlum? Tövbe ya! Kafayı yiyecem sonunda.
Sesin geldiği yöne adımlarken içimdeki olmayan sıkıntı çoktan yerine geçmiş ve büyümeye başlamıştı. Sahi neden ilk sesler duyduğumda gerilmemiş, korkmamıştım ki?
İyi bir şey miydi bu kötü bir şey mi? Bu ev içimi rahatsız etmeye, tüm huzur duygularımı, güven duygularımı kemirmeye başlamıştı. Komşular mı yapıyordu? Sanmam. Ama aşağıdan geliyordu.
Alt katta bodrum olduğunu sanmıştım. Bir kat daha mı var yoksa? Bakmalı mıyım tabii ki hayır! Bakacak mıyım tabii ki evet!
Odanın kapısına yöneldim. Karşıma çıkan merdivenleri ikişer üçer atlarken ayağım takıldı bir ara. Düşecek gibi olsamda son anda tutundum merdivenin çürümüş koluna. Ağzımdan firar eden küfür annemin ya da babamın kulağına gitmemesi ve 3 saatlik bir terbiye, öğüt seansı olmaması için dua ettim.
Duydular mı bilmiyorum çünkü merdiven sonunda peşimden atlı kovalar gibi kapıya koşmam ve bodrum kapısına yönelmem 1 dakikamı almamıştır.
Bodrum bölümünün tam önündeyken içimi tekrar kaplayan rahatsızlık yüzünden yutkundum. Nedeni daha şiddetli bir korku olmasıydı sanırım.
Neden korkuyordum? İçerde kötü bir şey bulmaktan mı yoksa hiç bir şey bulamamaktan mı?
Hangisi bilmem ama ikiside aşırı kötü seçenekler... Madem içerisi boştu o ses nerden gelecekti ki?
Elim kapıya uzandı. Ne bulacağımı bilemeden kapıyı açtım. İçeride gördüğüm şey ile gözlerim fal taşı gibi açıldı.
"Hassiktir!" bütün içtenliğimle dışarı bıraktığım küfür bodrumun boş duvarlarında yankılandı.
Pencereden aşağıya attığım oyuncak bebek bodrum kattaydı. Ve duruma bakacak olursak ki zaten böyle bir şey imkansız ama diyelim ki bir yere çarpıp pencereden girdi ama imkansız! Bodrumun ön kapısından başka hiç bir haltı yoktu.
Ve o sesler bundan mı geliyordu? Tamam artık cidden bir iki manyak arkadaş edinip durumu inanacakları şekilde anlatmam ve bizi bu evden gönderecek planlar yapmaya başlamam lazımdı.
Tek başıma kendimide yırtsam babamlar başka yere taşınmaya razı gelmezlerdi. fakat bir kaç arkadaşla ikna olmayacak hiç bir konuları yoktu. Biliyordum çünkü bu ilk yapışım değildi.
Kapıyı kapatıp geri adımlarken derin nefes alıp bahçe dışına baktım. "Hadi biraz arkadaş edinelim."
******
Geç olsun güç olmasın kdkglsövldlvldg
İyi okumalar <33
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deli Defteri
Horror(Düzenlemede) Ölüme engel olabilir misin? Sanırım hayır. Peki ya ölümü çizebilseydin? Sayfa sayfa ölüm Kalem kalem insan... ******* *Deli Defteri adında ilk kitaptır.* [Korku, gerilim kitabıdır!]
