Başka Bir Boyutta 2

Görev

Lucy ve Marco uyandıklarında konuşmaya başladılar. "Umarım bugün her şey yolunda gider." dedi Marco.

"Merak etme. Ben buradan bir kez gittim. Bir kez daha gideriz." dedi Lucy.

"Sen öyle diyorsan."

Suzy kapıyı tıklattı. "Gir." dedi Lucy.

Suzy ve Daniel içeri girdi. "Günaydın."

"Günaydın." dedi Lucy.

"Günaydın." dedi Marco.

"Günaydın." dedi Daniel.

"Bu arada kahvaltı konusunda Daniel'i uyardın mı?" diye sordu Lucy.

"Neden?" diye sordu Daniel.

"Kahvaltıda kırmızı içecekten uzak dur." dedi Suzy.

"Ama biz yetişkiniz." dedi Daniel.

"Kafa hemen oraya gidiyor." dedi Lucy ve Marco gülmeye başladı.

"Ondan değil... Hunter'ın 1/8 kısmı vampir." dedi Suzy.

"Tamam o zaman. Sen merak etme." dedi Daniel.

Hunter kapıyı tıklattı. "Gir." dedi Lucy.

Hunter içeri girdi. "Muhteşem dörtlü buradaymış. Hadi gelin kahvaltı hazır."

...

"Şimdi ne yapacağız?" diye sordu Lucy.

"Ben herkesi ayarladım." dedi Hunter. O sırada bir cüce, bir satir ve bir deniz kızı geldi. Hunter'ın önünde eğildiler. "Kalkın... Size bir görevim var."

"Nedir kralım?" diye sordu cüce.

"Tanrı Zeus'u iyileştirmek için sizi bir yere göndereceğim."

"Ama biz buraları iyi bilmiyoruz." dedi satir.

"Benim için bir sıkıntı yok." dedi deniz kızı.

"Merak etmeyin zaten size bir rehber eşlik edecek."

"Tamam o zaman. Bizim için de bir sıkıntı olmaz." dedi cüce.

...

"Umarım her şey yolunda gider." dedi Marco.

"Her şey yolunda gidecek ama bu yolculuk bir kaç gün sürer." dedi Hunter.

"Bir kaç gün mü?" diye sordu Daniel.

"Merak etme Hunter biz burada bir hafta kaldığımız zaman kendi boyutumuzda sadece iki gün geçmişti." dedi Lucy.

"Harika." dedi Hunter.

"Bence de öyle." dedi Marco.

...

"Suzy ben Marco ile birlikte dışarı çıkıyorum." dedi Lucy ve imalı bir şekilde bakmaya başladı.

"Rahat ol. Daniel saraydan dışarı çıkmayacak. Sana söz veriyorum. Ben bir kere o hatayı yaptım. Bir daha yapmam." dedi Suzy.

"Aslında seninle çıkabilir ama asla tek başına dışarı çıkmasın."

"Tamam. Sen merak etme. Zaten ben dışarı çıkmak istemiyorum."

"O artık yok. Korkmana da gerek yok. Yine de sen bilirsin."

...

Lucy ve Marco dışarı çıkmışlardı. Sanki ikisi de bir şeyler söylemek istiyor gibiydi. Sessizliği bozan Marco oldu. "Burada olmak gerçekten çok garip."

"Biliyorum. Ben de burayı ilk gördüğümde yüz ifademi tahmin bile edemiyorum."

"Galiba Hunter seni unutmuş."