Başka Bir Boyutta 2

Gerçek

Marco ile Hunter beraber konuşuyordu. "Peki başka bir şey var mı?" diye sordu Marco.

"Hayır yok ama artık senden hoşlandığını anlamışsındır."

*Evet öyle... Zaten ben Angel'ın bakışlarını gördüğüm zaman anlamalıydım."

"Angel'ın ne alakası var?" diye sordu Hunter şaşkın bir şekilde.

"Angel Lucy'den ilham alınarak yapıldı..." dedi Marco ve ağzını kapattı.

"Ne dedin sen?" diye sordu Hunter sinirli bir şekilde.

"Ben özür dilerim... Lütfen bunu bildiğini kimseye söyleme."

"Senin bir suçun yok. Ben bunu anlamalıydım. Yani bazı huyları benziyordu ama tamamen ondan ilham alınarak yapıldığı hiç aklıma gelmemişti."

"Bunu birine söyleyecek misin?"

"Ben senden ilham alınarak yapıldım. Sen bu durum da ne yapardın?"

"Bilmem..."

"Çok iyi biliyorsun."

...

"Bunu bana neden söylemedin?" diye sordu Hunter sinirli bir şekilde.

"Pardon ama ne söyleyecektim?" diye sordu Lucy sinirli bir şekilde.

"Bir kere de bana yalan söyleme. Ya da benden bir şey saklama."

"Lütfen bir sakin olun." dedi Marco utangaç bir şekilde.

"Ben ne söyleyebilirdim?" diye sordu Lucy. "Angel senin karın. Ben ona ne diyecektim?... Ben senin kocanın ilk aşkıyım ve sen benden ilham alınarak yapıldın..."

"O meseleye girme. Sen zararlı çıkarsın. Ayrıca Angel'ın bilmesine gerek yoktu. Sadece ben bilsem olurdu."

O sırada Suzy geldi ve "Burada neler oluyor?" diye sordu.

"Öğrendi..." diye fısıldadı Lucy.

"Anladım. O zaman ben gidiyorum." dedi Suzy korkak bir şekilde ve gitti.

"Ben de gidebilir miyim?" diye yalvardı Marco.

"Sen kal. Ben gidiyorum." dedi Hunter ve gitti.

"Çok özür dilerim. Birden ağzımdan kaçtı. Bilerek olmadı." dedi Marco üzgün bir şekilde.

"Artık bunun bir önemi yok. Olan oldu." dedi Lucy bıkkın bir şekilde.

"Kızmayacak mısın?"

"Neden olduğunu bilmiyorum ama zaten sana kızamıyorum."

"Sanırım ben nedenini biliyorum." dedi Marco ve Lucy'ye yaklaştı.

"Benim de gitmem lazım." dedi Lucy utangaç bir şekilde.

Tam gidecekken Marco kolundan tuttu ve onu öptü. "Özür dilerim. Sadece kendime hakim olamadım. Ama pişman değilim."

Lucy'nin yüzü domates gibi kızardı. "Önemli değil ama bunu burada beklemiyordum." dedi ve ağzını kapattı. "Daha sonra görüşürüz." diyerek gitti.

...

Hunter odasına girdi ve Angel'a baktı. "Hunter ne oldu?"

"Önemli bir şey yok." dedi Hunter ve Angel'ın yanına gidip yüzüne dokundu. "Seni çok seviyorum. Bunu sakın unutma olur mu?"

"Unutmaya niyetim yok." dedi Angel ve Hunter onu öptü. "Hunter sen iyi misin?"

"Merak etme ben iyiyim."

...

Lucy elini ister istemez dudaklarına götürdü. İstemsiz bir şekilde gülümsediğini hissetti. O sırada Suzy yanına geldi. "Hunter ne dedi?" diye sordu Suzy. Lucy cevap vermedi. Suzy Lucy'ye dikkatli bir şekilde bakmaya başladı.

Lucy kendine geldi ve "Önemli bir şey demedi."

"Şimdi Hunter'ı bırak. Marco ile aranızda ne oldu?"

"Bir şey olmadı. Ayrıca Marco'nun ne alakası var?" diye sordu Lucy. O sırada Marco onları duyabilecek bir mesafedeydi.

"Bu şapşal gülümsemeyi tanıyorum. Daha önce Hunter'a bakarken oluyordu. Şimdi ise Marco ile ilgili bir şeyler olduğu zaman oluyor."

"Yok öyle bir şey."

"Demek öyle." diye fısıldadı Marco onların duyamayacağı bir şekilde.

"Var öyle bir şey." dedi Suzy heyecanlı bir şekilde.

"Söyleyeceğim ama bağırmak yok." dedi Lucy. Suzy olumlu anlamda kafasını salladı. "Marco beni öptü." diye fısıldadı.

"Ne!?" diye bağırdı Suzy.

Lucy Suzy'nin ağzını kapattı. "Sana bağırma demedim mi?" diye sordu Lucy sinirli bir şekilde ve elini çekti.

"Kusura bakma. Sen nasılsın? Ne de olsa ilk öpücüğündü."

Marco bunu duyunca daha çok mutlu oldu. "Buna inanamıyorum."

"Nasıl olduğumu bilmiyorum. Evet Marco'yu çok seviyorum ama burada yapmasını beklemiyordum."

"Sanırım ne demek istediğini anladım... Son bir şey soracağım." dedi Suzy heyecanlı bir şekilde. Lucy tamam anlamında kafasını salladı. "Eniştem ile şu anda beraber misiniz?"

"Bilmiyorum... Ayrıca neden enişte diyorsun?"

"Sen Daniel'e söylerken iyiydi."

...

Akşam olmuştu ve yemek vakti gelmişti. "Hadi oturun." dedi Angel.

"Yemeklerde ne güzel görünüyor." dedi Daniel.

Hunter Lucy'ye hiç bakmamıştı. "Hunter ne oldu?" diye sordu Angel.

"Önemli bir şey yok kraliçem." dedi Hunter ve Angel'ın elini tuttu.

...

Yemekten sonra Lucy Hunter ile konuşmak istedi. "Ne istiyorsun?" diye sordu Hunter.

"Bak biliyorum çok haklısın ama biraz beni de anla. Sana yalan söylemek istemedim. Sadece sana söylerken Angel'ın bunu öğrenme ihtimalini biraz fazla düşündüm."

"Bak ben sizin benzediğinizi anlamıştım ama senden ilham alınarak yapıldığı aklıma gelmemişti. Lucy bana bunu yapmaz dedim."

"Çok özür dilerim Hunter." dedi Lucy ve Hunter'a sarıldı. O sırada Angel onları duyabilecek bir mesafedeydi. "Galiba ne demek istediğini anladım."

Geri çekildikten sonra Hunter "Aslında az da olsa Angel'ın senden ilham alınarak yapıldığını biliyordum. Ama Lucy bana kendini hatırlatmaz dedim."

"Biliyor musun? Böyle düşünebileceğini Marco söylemişti. Ben ise bir daha görüşmeyeceğimizi sanıyordum."

"Bunu sana sormak garip geliyor ama ben sence Angel'ı..."

"Angel'ı Angel olduğu için seviyorsun. Benden ilham alınarak yapıldığı için değil."

"Ne!?" diye bağırdı Angel.