ბიზნეს პარტნიორები

თავი 17

დავინახე, რომ ალექსანდრე გამხეცებული ურტყამდა მას და თავს არ ანებებდა. უცხო კაცი დასისხლიანებული უსულოდ ეგდო ძირს და ძლივს სუნთქავდა.
- რას აკეთებ ალექსანდე გაუშვი მოკვდება - დავიყვირე და მისი შეჩერება ვცადე, მაგრამ არ გამომივიდა.
ალექსანდრე გამწარებული ურტყამდა და საშინლად გაბრაზებული იყო, კისერზე ძარღვევი ეტყობოდა და სახე სულ გასწითვლოდა სიბრაზისგან. მისი ხელი ძლიერად დავიჭირე და მთელი ძალით ვცადე მისი შეჩერება, გაბრაზებული შემომხედა და ხელი გამაშვებინა. ადგა და იმ კაცს მიაფურთხა, მაჯაზე ძლიერად მომკიდა და გარედ გამიყვანა.
- რას აკეთებ, ლამის მოკალი ის კაცი - დავუყვირე გაბრაზებულმა.
- ეგ მე უნდა გკითხო რას აკეთებდი? რატომ ცეკვავდი მასთან ვერ ხედავდი, რომ გეხებოდა? ვერ ხედავდი თუ როგორ დასრიალებდა შენ წელზე ხელებს?, ვერ ხედავდი, რომ ზედმეტი მოსდიოდა? რატომ აძლევდი ამდენის უფლებას, რომ შეგხებოდა. - დამიყვირა გაცეცხლებულმა.
- მე ვერ მივხვდი, რომ მეხებოდა - ძლივს ვაბამდი სიტყვებს და შეშინებული ვიყავი, არვიცოდი რა მეთქვა.
- ხვდებოდი, რომ გეხებოდა, მაგრამ შენ მაინც ათამამებდი და ზედმეტის უფლებას აძლევდი, ხვდებოდი მაგრამ მაინც არ იშორებდი გვერდიდან, თითქოს ძალით ცდილობდი, რომ შეგხებოდა, ანასტასია მაინც არ ფიქრობდი, რომ რა შეძლო ექნა მაგ კაცს? - დამიყვირა და დაღლილი თვალებით შემომხედა.
- რა შეძლო? - ძლივს ვკითხე.
- აი ხედავ არ იცი, რომ არ იცი არაფერი ნუ ცდილობ ვინმე გამოიწვიო თუ არ იცი რა მოჰყვება, ის კაცი შენ ლოგინში ჩაგითრევდა მასთან დიდხანს თუ გაგრძელებდი ცეკვას, ამას ცდილობდა, რომ ლოგინში ჩაეთრიე და ამიტომ გეხებოდა უნდა მიმხვდარიყავი, და არუნდა გეცეკვა მასთან ძუკნასავით - თვალები გამიდიდდა და გაოცებულმა შევხედე, მისი სიტყვები, რომ გავიაზრე თვალზე ცრემლი წამომივიდა.
- შენ რა ძუკნა მიწოდე? - თვალებაცრემლიანებულმა ვკითხე მან პასუხი არ გამცა, თავი ძირს დახარა და თითები ნერვიულად ათამაშა.
- ღმერთო ჩემო, არ მჯერავს, რომ ასეთ რამეს მეუბნები - ატირებულმა გავეცალე მას და წავედი.
არ ვიცოდი სად მივდიოდი, მაგრამ მისგან შორს ყოფნა მინდოდა. მიუხედავად ამისა საფრანგეთის ქუჩები არ ვიცოდი, მაგრამ მაინც ვაგრძელებდი შორს წასვლას. არ მაინტერესებდა, რა დამემართებოდა უბრალოდ მისი ნახვა აღარ მინდოდა. გული საშინლად მქონდა გატეხილი და განადგურებული ვიყავი, მისგან მსგავს სიტყვებს არ მოველოდი და არასდროს მეგონა, რომ ასეთ რამეს მეტყოდა. სირბილი დავიწყე რადგან გული ამოვარდნამდე მქონდა, ვფიქრობდი, რომ სირბილი დამეხმარებოდა დამშვიდებაში. იმდენი ვირბინე და დაღლილმა ძირს ჩამოვჯექი, თავი რომელიღაც შენობის კედელს მივადე და ტირილი დავიწყე. ხმამაღლა ვტიროდი და ვერ ვიჯერებდი, რომ გული საშინლად მატკინა. მეგონა, რომ პატივცმცემდა და მაფასებდა, მაგრამ მან შინაგანად გამანადგურა. თავის დამშვიდებას ვცდილობდი მაგრამ არ გამომდიოდა. თავი ხელებში ჩავრგე და ქვითინი დავიწყე, უკვე მერამდენედ ამატირა ასე. ჩემთვის გული არავის უტკენია ასე საშინლად როგორც ალექსანდრემ მატკინა. თუ ჩემზე ზრუნავს, მახალისებ და ყოველდღე მიღიმის, მაშინ რატომ მტკენს გულს? ვერ გავუგე ალექსანდრეს, ვერ გავუგე ვძულვარ თუ ვუყვარვარ. ვერ გავიგე რა დამოკიდებულება აქვს ჩემს მიმართ და ასე რატომ მექცევა. ძალიან უცნაური ადამიანია და ვერ ვუგებ მას. ისე იქცევა გეგონება მისი საკუთრება ვიყო, უნდა მეჩხუბოს, უნდა მეალერსოს მაგრამ არ ფიქრობს, რომ ასე მე უარესად მტკენს გულს. უცებ ნაბიჯების ხმა მომესმა და დაღლილი თვალებით ავხედე მაღალ სილუეტს, ბუნდოვნად ვხედავდი მის სახეს რადგან თვალები ტირილიდგან დასიებული მქონდა. თვალიდან ცრემლი მოვიწმინდე და უცხო მამაკაცს შევხედე, რომელიც საშინელი გამომეტყველების მიყურებდა. კაცი ჩემთან მოახლოვდა და მოულოდნელად ხელები შემიკავა, ყვირილი დავიწყე და მისი მოშორება ვცადე. მაგრამ არ გამომსდიოდა რადგან, ის ჩემზე ძლიერი იყო. მთელი ძალით ვეწინაღმდეგებოდი და არ გამომდიოდა, უცხო კაცმა კისერზე კოცნა დამიწყო, საშინლად მკოცნიდა და გულს მრევდა. კოცნით ლავიწებს ჩაუყვა და ჩემზე ძალის გამოყენებას აპირებდა როცა მოულოდნელად ალექსანდრე გამოჩნდა და ის კაცს ძლიერად დარტყა. კაცი ძირს მძიმედ დავარდა და ალექსანდრემ მისი ცემა დაიწყო, ურტყამდა გამწარებული და გაცეცხლებული. უკვე მეორეჯერ ცემს ვიღაცას ჩემს გამო, რატომ ადარდებს მას? რატომ ცდილობს დამიცვას? რატომ ბრაზდება როცა ვინმე მტკენს? ჩემ თავს ვუსმევდი ათას კითხვებს მაგრამ პასუხს ვერ ვპოულობდი. დაღლილმა ტირილს მოვუმატე და ალექსანდრე ჩემ ხმაზე შეჩერდა, ის კაცი მიაგდო და ჩემთან მოვიდა. უთქმელად ჩამიკრა გულში და ჩემი დამშვიდება სცადა.
- რამე ხომ არ დაგიშავა? კარგად ხარ? - მკითხა აღელვებულმა.
- მადლობა, რომ გამოჩნდი და გადამარჩინე, თორე ჩემზე ძალის გამოყენებას აპირებდა, თავს საშინლად ცუდად ვგრძნობ, ცუდად ვარ ალექსანდრე - ვქვითინებდი და ის უფრო მჭიდროდ მიკრავდა გულში და თავზე მისმევდა ხელს.
მეფერებოდა და ცდილობდა დავემშვიდებინე, მაგრამ მე საშინლად ცუდ მდგომარეობაში ვიყავი.
- შშშ აღარ იტირო, ყველაფერი რიგზეა, გთხოვ პატარავ ნუ ტირი გული მტკივა, არმომწონს ჩემი საყვარელი ადამიანი, რომ ტირის - მითხრა დამწუხრებული ხმით.
- წავიდეთ ტასია ღამდება - ხელი ჩამკიდა და წამიყვანა.
ვერაფერს ვგრძნობდი მხოლოდ ის ვიცოდი, რომ ალექსანდრეს ხელი ჰქონდა ჩაკიდებული ჩემ ხელზე და სადღაც მიმათრევდა. სადღაც მივყავდი, დავინახე, რომ ტაქსი გააჩერა და დამსვა მანქანაში, მერე თვითონაც დაჯდა. დანიშნულების ადგილას ჩამოგვიყვანა ტაქსმა და ალექსანდრე მანქანიდან გადმოვიდა, მერე მე გადმომიყვანა და ხელი მომკიდა. ბინაში ამიყვანა და ოთახში შევედით, ჩემ საწოლთან დამსვა და ანერვიულებული სახით შემომხედა.
- მანერვიულებ, სახეზე ფერი არ გიდევს და ძაან ცუდ მდგომარეობაში ხარ - მე ხმა არ გავეცი რადგან დაღლილი ვიყავი.
- ტანსაცმელი უნდა გამოიცვალო. - მე მას დაღლილი და სუსტი თვალებით შევხედე.
- დაგეხმარო? - არაფერი ვუპასუხე.
მან ნელა დაიწყო ჩემი ქუსლების გახდა, მერე კაბა გამხადა ნელა და საწოლზე მიაგდო.
- რას ჩაიცმევ - გარდერობი გააღო და ტანსაცმელის ძებნა დაიწყო.
ალექსანდრეს აცრემლიანებული თვალებით შევხედე, ვაფასებ მას რადგან ასე ზრუნავს ჩემზე. მის წინ შიშველი ვარ, ბიუსჰალტერის და საცვალის ამარა მაგრამ ის ამას ყურადღებას არ აქცევს და ცდილობს დამეხმაროს. მის ადგილას სხვები ასე არ მოიქცეოდნენ, ალექსანდრე კეთილია მას ჩემი ესმის და გოგოს ხამივით არ იქცევა. ალექსანდრე გაკვირვებული მიყურებდა და გავანალიზე, რომ დიდხანს ვაშტერდებოდი.
- შხაპის მიღება მინდა - ვუთხარი გატეხილი ხმით, მან თავი დამიქნია და ოთახიდან გასვლა დააპირა.
- სად მიდიხარ?.
- შხაპის მიღება გინდა და ოთახიდან უნდა გავიდე.
- მარტო არ დამტოვო.
- კარგი მიდი შენ მიიღე შხაპი და მე აქ დაგელოდები.
- ერთად მივიღოთ, მარტო მეშინია.
- დარწმუნებული ხარ?, რომ ჩემთან ერთად გინდა შხაპის მიიღება?. - მე თავი დავუქნიე და ძლივს წამოვდექი.
დაღლილი მივედი აბაზანოში და უკან მომყვა ალექსანდრეს, ანერვიულებული იყო და ყურადღებას არ მაშორებდა. ბიუსჰალტერის გახდა ვცადე და არ გამომივიდა, ძალა არ მქონდა და დაღლილი ვიყავი. ალექსანდრე უკნიდან მომიახლოვდა და დამეხმარა გახდაში, მას შევხედე და მივუახლოვდი.
- შენ რატომ არ იხდი?.
- რა? - გაოცებულმა მკითხა.
- ტანსაცმელით აპირებ წყალში შემოსვლას? - მან ნერვიულად ამომხედა.
- კარგი გავიხდი და მოვალ - აბაზანოდან გავიდა, მე საცვალი გავიხადე და წყლის ქვეშ დავდექი.
მალე ალექსანდრეს დაბრუნდა ოღონდ ბოქსიორის საცვალი ეცვა, მის ქცევაზე თვალები ავატრიალე.
- ნუ ნერვიულობ.
- ტასია ბიჭი ვარ და შეიძლება ჰორმონების მოზღვავება დამემართოს და თავი ვერ ავაკონტროლო - მითხრა ნერვიულად.
- დაიკიდე.
- არ მინდა მერე გატკინო.
- შენ ვერ მატკენ ისე როგორც ისინმა მატკინეს, ამიტომ მოეშვი და გაიხადე ეგეც - მან გაკვირვებული შემომხედა და გაიხადა საცვალი.
წყლის ქვეშ შემოვიდა ჩემთან ერთად და გამიღიმა, მისი სხეულის დათვალიერება დავიწყე და მის მკერდს მივადე თავი. თავს მშვიდად ვგრძნობდი და დაცულად, არ მადარდებდა, რომ მის წინ სრულიად შიშველი ვიყავი, არ მადარდებდა არაფერი, მხოლოდ მასთან მშვიდად ყოფნა მინდოდა. წყალი მირეცხავდა სიბინძურეს, იმ სიბინძურეს, რომლებიც შემეხეს სხეულზე.
- ყელი და ლავიწი გალურჯებული გაქვს - მითხრა ალექსანდრემ და დათვალიერება დაიწყო, სიბრაზე მოეცვა სახეზე.
- ეს როგორ გაგიბედეს - დაიხარა და ჩემ დალურჯებულ ადგილებზე კოცნა დაიწყო, მკოცნიდა იქ სადაც მაგ უწმინდურმა კაცმა შემეხო, მკოცნიდა იმ იარებზე და თავისი ტუჩების ნიშნებს ტოვებდა. ცდილობდა ჩემ დახმარებას რადგან ტკივილი არ მეგრძნო, იცოდა, რომ სარკეში თუ ჩავიხედებდი ის დალურჯებული ადგილები გამახსენებდნენ იმ საშინელ მომენტს და თავს ცუდად ვიგრძნობდი, ამიტომ ცდილობდა თავისი ნიშნების დატოვებას რადგან სარკეში, რომ ჩავიხედო ალექსანდრესთან გატარებული მომენტები გამახსენდეს და თავი ბედნიერად ვიგრძნო. ამიტომ მას ვაფასებდი რადგან ჩემი ესმოდა. შამპუნი აიღო და თმაზე წამისვა, ჩემი თავის დაბანვა დაიწყო. ლამაზად მისმევდა შამპუნს თმაზე და თმებს მიბანდა. მერე შხაპით გელის წასმა დაიწყო ღრუბელზე და ჩემ სხეულს წაუსვა. იმ ადგილებს მიხეხავდა სადაც ბინძური ხელები შემეხეს. ნაზად და რბილად მისმევდა შხაპს ჩემ რბილ კანზე. თან წამდაუწუმ მკოცნიდა ყველა ადგილებზე და თავს ბედნიერად მაგრძნობინებდა. ჩემ სხეულს ათვალიერებდა და ეღიმებოდა ტუჩის კუთხეში, შამპუნი ავიღე და მისი თმის დაბანვა დავიწყე, მომწონდა მის თმას, რომ ვეხებოდი ძალიან ფაფუკი და რბილი იყო. თმას ნაზად ვუბანდი და მერე შხაპის გელით მისი სხეულის დაბანვას დავიწყე. მეღიმებოდა და ბედნიერი თვალებით შევყურებდი მას, ნაზად ვუსმევდი ღრუბელს მის ტანზე და მას ვუღიმოდი. ცხვირზე წავუსვი შხაპი მას გაეცინა, მე ცხვირზე ვაკოცე და მას თვალები გაუბრწყინდა. თავისთან ახლოს მიმიზიდა და ჩემ ტუჩებს ეცა, ნაზად და ჰარმონიულად მკოცნია, თავს ბედნიერად ვგრძნობდი და ოცნებებში ვიძირებოდი.
- კარგი სხეული გაქვს - შუა კოცნაში ჩამჩურჩულა.
- შენც - მაცდურად ვატრიალე თითები მის წელზე.
- ნუ მიწვევ, თორე მინდა ლოგინში მიგაგდო და... - ეშმაკურად შემომხედა და შეჩერდა.
- და რა? - დავიწყე მისი ცდუნება.
- ღმერთო ჩემო რატომ მიწვევ? ძაან გინდა მაცდუნო? - მკითხა გაკვირვებულმა, მე კისკისი დავიწყე და თავი დავუქნიე თანხმობის ნიშნად, მან გაბრწყინებული თვალებით შემომხედა და წარბები ათამაშა.
- თავს ვეღარ შევიკავებ - წყალი გათიშა და პირსახოცი მომცა, თვითონაც აიღო და თავისი სხეულის გამშრალება დაიწყო.

უააა ეს თავი ყველაზე მაგარი და საინტერესოა, იმედი მაქვს თქვენს მოგეწონებათ❤❤❤ცოტა ცეცხლი თავია და შემდეგ თავზე უფრო ცეცხლი იქნება❤❤მადლობთ დროს, რომ უთმობთ❤მოემზადეთ შემდეგი ცეცხლი თავისთვის❤😂

ბავშვები მოარიდეთ ეკრანს😘