"THE CLOSURE"( COMPLETED )

PART 07

(TRY TO LISTENED THIS SONG,  MEDYO FEEL KO KASE BAGAY YUNG SONG NA YAN, FOR THIS CHAPTER EHH.  ENJOY READING!)

Sabi nga nila, lahat nang relasyon nag uumpisa sa pagkilala, pagsasama, at pagiging masaya. Subalit madalas lagi rin nating nalilimutan na sa lahat din ng relasyon, kung may panimula meron naman ding wakas. At yun yung isang bagay na kahit sino man sa atin, alam ang bagay na yun. Nakakalungkot ano? Ganun kase ang reyalidad eh. You don't always have an assurance kung kayo nga ba hanggang dulo.

Back in the time that we we're both happy and contented together. My mind was always predicting our present. Reasons why maybe this is happen right now.

" Rain, may tanong ako sa'yo..." I startedly say something.

Habang nakahiga sa mismong mga hita nya ay panandalian kong tiningala ang kanyang mukha, upang makita ang kanyang mukha sa oras na itanong ko sa kanya ang bagay na gusto kong sabihin. 

"Hmm, Ano yun babe?" he curiously asked while his whole attention was in the whole sky, watching those tiny little star who shines only in the dark of evening.

I sighed at first before I speak. " Hmm.. What if the two of us are breaking?" out of nowhere I asked at him.

Nakita ko kung paanong ang mga mata niyang nakatingin sa mga bituin ay biglang bumalin sakin. Sa pagkakataong ito, kita ko sa mga mata nya ang pagtataka dahil sa naisip na tanong.

"Bakit? M...Makikipag hiwalay kana sakin?" he slowly asked.

Kita ko ang bahagyang pagka kunot ng kanyang noo at kilay kasabay nun ang mga mata niyang bahagyang nabalutan ng unting lungkot. At first, I take a time to looked at his face na punong-puno ng tanong at pagka-lito dahil sa biglaang pagtatanong ko.

I burst a laugh, before I looked at his face again. Nagbago ang mukha nito na kanina'y puno ng pagtataka nagyon ay tuluyan ng nakasimangot.

"I'm just asking, Rain."I said while still laughing.

Pansamantala siyang tumahimik at di nagsalita. Nang dahil tuloy doon ay tuluyan akong bumangon mula sa pagkakahiga sa kanyang hita bago buong atensyon na siya ngayong tinitignan.

"Oh, ba't hindi kana nagsasalita dyan?" I said while trying to get his attention, bahagya kopang tinu-tusok-tusok ang kanyang tagiliran para lamang mabalik ang ngiti sa kanyang mga labi, subalit nawalan na ata siya ng gana ng maitanong ko iyon sa kanya.

Ilang minuto pa ang naging katahimikan namin nang sinubukan ko muling suyuin at biruin siya.

"Hey, My Rain..." I said, trying to catch his attention.

Sinakop ko ng aking mga palad ang kanyang mga pisngi bago ko marahang iniangat iyon patungo sakin. Nang sandaling maiharap ko ang kanyang mukha nakita ko kung paano ang mga mata niya ay bahagyang namasa at ang tungki ng kanyang ilong ay medyo namula. Agad nanlaki ang mga mata ko ng makita kong umiiyak ito.

"B-Babe... W-Why are you crying?" medyo nag-aalalang tanong ko sa kanya, bago marahang pinahid ang mga luhang umaagos sa kanyang pisngi.

"D-Did you w- wanna..." halos hindi niya masabi sakin ng buo dahil may mga mumunting hikbi na rin ang lumalabas sa kanyang mga labi.

At that time halos hindi ko mapigilang maluha nang sandaling makita ko siyang ganun mismo saking harapan. I was just  really curious that time, that's why I asking him. Hindi ko naman alam na magiging iba na pala ang dating nun pag dating sa kanya. Agad ko siyang niyakap at pinilit na pakalmahin.