move on, dorukhan toköz

0.9

Ona yanımda kalmadığı için kızıyordum fakat ona gitmekten başka seçenek vermemiştim.

Onu her seferinde üzdüğüm için gitmesini istedim, benim yüzümden daha fazla üzülmesin istemiştim.

Ama ben ondan gidemedim, gidemezdim.

Benden ayrıldıktan sonra gülümsedi ve mırıldandı.

"Çok iyisin, maç boyu seni kestim."

Muzip bir gülümseme ile onu belinden tuttum.

"Bu yarı daha iyi oynayacağımdan emin olabilirsin."

Kıkırdadı ve kafasını göğsüme yasladı.

"Sen her zaman en iyisisin."

Güldüm ve tekrardan sahaya dönmem gerektiğini söyleyip ondan ayrıldım.

İkinci yarı başladığında topu ağlarla buluşturmamla sevincimi yapmadan önce Arin'in olduğu tarafa döndüm, gözleri parlıyordu.

Benimle gurur duyduğunu bilmek iyi hissettirmişti.

Onun burada olduğunu bilmek daha da iyi hissettiriyordu.