0.5

1.2K 54 0
                                    

"Arin?"

"Doru?"

Sadece ismimi söylemesi tüm duvarlarımı yıkmaya yetmişti.

"Senin burada ne işin var?"

"Seni çok özledim, bir şekilde görmem gerekiyordu."

Haklıydı, onu içeri almamıştım.

"Sen neden uyumuyorsun?"

"Bilmem, uyandım işte."

Omuz silkip koltuğa oturduğumda o ayakta kalmayı tercih etti.

"Doru?"

"Hm?"

Adımlarını bana doğru yönlendirdiğinde gülüşümü gizleyemedim, onu çok özlemiştim.

"Bu gece burada kalabilir miyim?"

"Burası evin, Arin."

Her ne kadar geçen gün böyle demesem de onsuz asla yapamazdım. Ayrıca benden çekinmesinden nefret ederdim.

Gülümsedi ve koşarak yukarı çıktı, bu çocuksu tavırları beni gülümsetmeye yetmişti.

move on, dorukhan toközHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin