move on, dorukhan toköz

1.5

Yaklaşık bir haftadır Dorukhan'la görüşmüyorduk, tekrar iki yabancı gibi olmuştuk.

Bugün benim doğum günümdü ve hayatıma girdiğinden beri ilk kez yanımda o olmadan doğum günümü kutlayacaktım.

Pastaneden aldığım minik yaş pastanın mumlarını üzerine diktim ve çakmakla onları yaktım.

Eksik hissediyordum, şu an burada o olsa her şey çok daha güzel olurdu.

Dileğim hayatım boyunca onu yanımda istemek olmuştu, fakat bunu hiçbir zaman bilmeyecekti.

Mumları söndürmek üzereyken kapı çaldı. Çekingen adımlarla uzun koridordan geçerken gelen kişinin Dorukhan olması için sayısız dua ettim.

Kapıyı açtığımda karşılaştığım tanıdık yüz gözlerimin dolmasına sebep oldu.

"Gelmişsin!"

Gülümseyip bana belimden sıkıca sarıldı, kenara çekilip kapıyı kapattığında bana hâlâ sarılıyordu.

"Seni böyle bir günde yalnız bırakamazdım, tatlım."

Gülümsediğimde yanağıma uzun bir öpücük kondurdu.

Elindeki minik poşeti bana uzattı ve gülümsedi, kulağıma eğilip mırıldandı.

"Doğum günün kutlu olsun, Arin."