(Unicode)
ပတ်ဘတ်ခ်ဟျွန်း၏ အိပ်မက်များအား အကောင်အထည်ဖော်ခြင်း
သူ့အသက် ၂၃...
(ပျိုးပင်လေး ရောင်းတာမျိုးဖြစ်ဖြစ်ကွာ)
နယ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ အန်တီအီဆူး ရှာပေးထားတဲ့ အိမ်နဲ့ခြံအတွက် ငွေပြေးရှင်းရတယ်။အားလုံးအဆင်သင့်မဖြစ်ခင် ဂေဟာမှာခဏနေဟု အန်တီအီဆူးက ပြောလာပေမဲ့ ကိုယ်ပိုင်အိမ်လေးဆီ သွားဖို့ ပတ်ဘတ်ခ်ဟျွန်းလေးက မအောင့်နိုင်တော့တာကြောင့် ထွက်ခဲ့ရတော့တယ်။
အတော်အတန်ကျယ်တဲ့ခြံထဲမှာ ဟောင်းနွမ်းနေတဲ့ အိမ်ကလေးက နေရာယူထားတယ်။ရောက်တာနဲ့ သန့်ရှင်းရေးစလုပ်ရတော့တာပါပဲ။အိမ်အတွင်းက ဖုန်အထပ်ထပ်ကို ရှင်းတာ နှစ်ရက်ကုန်တယ်။ခြံထဲရှင်းတာ သုံးလေးရက်ခန့်။ဒီတစ်ပတ်အတွင်းမှာ ဘတ်ခ်ဟျွန်းမျက်နှာလေး တော်တော်ရွှင်လာတယ်။တနေကုန် ပင်ပန်းပြီး ညဆို အိပ်မက်ဆိုးတွေတောင်မမက်ဘဲ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်တယ်။
''အိမ်ကို ဘာရောင်လေး သုတ်ရင် ကောင်းမလဲ''
''အပြာလေး သုတ်မယ်''
''အဝါလေးက ပိုကောင်းမလား''
''ခဲရောင်လေးဆို မှိုင်းမယ်ထင်တယ်''
''ချောကလက်ရောင်မျိုးလေးဆို မဆိုးဘူး''
နှစ်ယောက်ညှိနေတာထင်ရင် မှားမယ်။ဘတ်ခ်ဟျွန်းတစ်ယောက်တည်း အရောင်ရွေးနေတာ။ရွေးရခက်သလို နားထင်ကိုလည်း လက်ညိုးနဲ့အသာကုတ်သေး။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ နောက်ဆုံး သူ့ဘက်ပဲလှည့်လာတယ်။
''ချန်ယော ရွေးပေး''
''အစိမ်းနုလေးရော.. ကိုယ်တို့ ပျိုးပင်ဆိုင်ပါ တွဲဖွင့်မှာဆိုတော့ မလိုက်ဘူးလား''
''မင်း အတော်ဆုံးပဲ။ငါဆို ရွေးရခက်နေတာ အဲအရောင်တောင် ထည့်မစဥ်းစားမိဘူး''
နောက်ရက် အစောကြီးနှိုးပြီး ဆောက်လုပ်ရေးပစ္စည်းဆိုင် ဇွတ်ဆွဲခေါ်တော့တာပါပဲ။ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း မနားဘဲ ပုံးထဲ ဆေးရည်တွေဖျော်ထည့်တော့တယ်။ဒါကိုတော့ လူငှားပြီး ခိုင်းလိုက်မယ်ပြောလည်းမရ သူ့အိမ်လေးကို သူ့ခြေသူ့လက်နဲ့လုပ်ချင်နေတာ ခေါင်းကြောမာ တားမရလေးပီသစွာပါပဲ။
