Tuhaf

2.9K 165 65
                                    

Uzun süredir bölüm yazamıyorum kb.

Y/N,"Hangi hadsiz sana böyle şeyler yazıyor!"

Mattheo biraz soğuk bir şekilde cevap verdi.

Mattheo,"Nereden bileyim ben"

Y/N,"İyi misin?? bi sorun mu var"

Mattheo,"Evet var Y/N. Çık dışarı"

afallamış bir şekilde ona baktım.

Y/N,"Ne?"

Mattheo,"Duydun. Çık şu lanet odadan!"

ilk kapıya sonrada Mattheo'ya baktım sonra hızla odadan çıktım.

Neden böyle aptal aptal davranıyordu?
bir kac dakika sonra yanima pansy geldi.

Pansy,"Yarın Quddich maçı olacak"

sadece kafamı salladım ve odama çıktım ki Pansy ben de birseyler oldugunu anlamisti. Beni yanlız bıraktı çünkü yanlızlığın bana gelen en iyi şey olduğunu o biliyordu. Çünkü o benim en yakin arkadasim.

Odama çıktım ve iyi hissetmek için sıcak bir duş aldım. Duştan çıkınca ne zamandandir kitap okumadığımı fark edip kitabımı elime alıp okumaya başladım.

Yaklaşık 2 saat sonra kapım çaldı. "içeri girebilirsin" dediğim anda kapı açıldı.

Harry,"Selam"

Harry'i görünce gözlerim doldu.. Bunun nedenini asla bilmiyordum. Sanırım benim tek ailem onun olması en mutsuz anımda beni daha da duygusallaştırmiştı.

Hızla Harry'e sarıldım, o da bana.

Harry,"Neyin var?"

Y/N,"Bilmiyorum.."

Harry odadan çıktı ve bir kaç dakika sonra yanına aldığı Adrian ve Ron ile geldi.

Adrianın saçına sakız yapışmıştı, onun bu halini görünce kahkaha attım.

Adrian,Lütfen bana yardım et. Ron açımı keseceğını söylüyor."

Ron'a baktığımda elinde makasla Adrian'a söyleniyordu.

Y/N,"Hey hey hey! onun başka yöntemi de var"

Adrian'ı önüme oturtup Harry'den yemekhane'den buz getirmesini istedim.

Harry getirince buz'u hem Adrian'ın saçına hem de sakıza sürdüm. Kısa sürede birbirlerinden ayrıldılar.

Adrian hızla bana sarılıp iki yanağımada bir sürü kez öptü.

O bunları yaparken gülüyordum.

Ron,"O ZAMAN YASTIK SAVAŞI!"

Herkes eline yastık aldı ve birbirimize vurmaya başladık, olay gittikçe ilginç bir hal almaya başlıyordu ki birden odanın kapısı açıldı.

Kapıyı açan kişi Matheoydu.

Hepimiz durup kafamızı Mattheo'ya çevirdik.

Mattheo bize bıkmış bakışlarla bakıyordu.

Mattheo,"Devam edebilirsiniz ben eşyalarımı almaya geldim"

Y/N,"Ne?"

Ne dememle birlikte kafama bir yastık yedim. Ben kendime gelene kadar Mattheo eşyalarını toplamıştı hatta gitmişti bile.

Mattheo Riddle {<♡>}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin