BODYGUARD •|HyunIn|•

•Bölüm 7•

İyi okumalar aşklarım 🥂

Sabah çok sert bir baş ağrısı ile uyanmıştım. Gözlerimi bile açmak için kaçıncı kırpıştırmamdı emin değildim. Zoraki aralayabildiğimde, Hyunjin karşımda horlayarak uyuyordu. Başımın ağrıması bu yüzden olmalıydı.

Aklıma doluşan anımsamayla kaşlarımı çattım.

"Bir dakika, neden bu benim yanımda?!"

Hemen yataktan fırladım ve üzerime baktım. Yarı çıplak bedenim gözlerimin önüne serildiğinde o anki şokla bağırmıştım.

Sesimin şiddetiyle yataktan sıçrayarak uyanan Hyunjin'e korkarak baktım.

"Ne yaptın bana çabuk söyle?!"

Şaşkın ve hafif korkmuş yüz ifadesiyle bütünlük sağlayamamış kısık gözleri anlamazca bana bakıyordu.

"Ne yapmışım amına koyayım? Kotkuttun beni bir şey oldu sandım."

Panikle yanına gittim ve üzerimi gösterdim utana sıkıla.

"Oldu tabi bir şey. Bu üstümün hali ne Hyunjin?!"

Bakışları üstümde gezindiğinde her yerim kıpkırmızı olmuştu. Yarı çıplakta olsam bedenimi süzmesi kalbimi hoplatmıştı. Nasıl beni halden hale sokabiliyordu anlayamıyordum.

Bakışları sonunda beni bulduğunda kafasını salladı sağa sola 'ne var üstünde?' der gibi.

"Tanrı için Jeongin, gece kusmasaydın üstüme böyle olmazdın. Gecenin bir köründe hem senin üzerini hemde kendim üstümle beraber yerleri temizlemekle uğraştım. Tam bir baş belasısın."

Gözlerim Hyunjin'in çıplak bedenine kaydığında beynimden vurulmuşa döndüm. Yeni fark ediyordum! Ellerimi saçlarıma çıkarttım ve hafifçe çekiştirip odada düşünceler içinde turlamaya başladım.

"Ya ne bu kadar seni rahatsız etti tam olarak? Ah.. neyse cidden umrumda değil. Bütün gece seninle uğraştığımdan uyuyamadım doğru düzgün. Yatıyorum ben. Uyandırmaya gelirsen kendini ölmüş bil."

Kaşlarımı çattığımda arkasını dönmüş ve yatağa gömülmüştü. Hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu ve bu konu da benim aksime böyle davranması hoşuma gitmemişti. Tek umursayan bendim yani? Biraz kırıcı gelmişti bu durum istemsizce.

Felix'in yanlış anlamaması için misafir odasında bulunan gardıroptan seçtiğim alalade parçaları üzerime geçirdim ve bedenimi hızla lavaboya yönlendirdim. Yüzüme buz gibi suyu hızla çarparken dünü hatırlamaya çalışıyordum ama sadece zihnimde içki içerken ki görüntüler vardı. Ne yaptığımı ve sonrasında ne olduğunu çıkaramıyordum.

"İnşallah kusmaktan başka rezillik çıkarmamışsındır Jeongin, yoksa o herifin dilinden kurtulamazsın."

Islak yüzümü özensizce havluya sildim ve odadan çıkıp oturma odasına gittim. Felix uyanmıştı ve koltukta uzanır vaziyette bir şeyler düşünüyordu.

"Günaydın Lix."

Dalgın olduğundan sesime karşılık hafifçe yerinde sıçramıştı.

"Ah, korktum."

Güldü ve kendini toparlayıp oturmam için işaret yaptı.

"Günaydın İnnie, gel otur."

Kollarımı bağdaş yaptım ve yanına oturup kafamı omzuna yasladım.

"Dün neler oldu, hiçbir şey hatırlamıyorum. Rezil olmadım değil mi?"

Dediklerime karşılık sessizliğini korudu. Sonrasındaysa farklı bir şeye vurgu yaparak açıklamıştı olayı.