BODYGUARD •|HyunIn|•

•Bölüm 11•

İyi okumalar asklarım 🍷

Sıkıntılı nefesimi dışarı verdim ve açık kapıdan çıktım. Ellerimi ceplerime sokup hastanenin bahçesinde yürürken telefonuma gelen bildirimle duraksadım. Cebimden çıkartıp mesajlar kısmına girdiğimde gördüğüm bu iki mesaj beni taşa çevirmişti.

*

Koşarak arabamızın yanına gittim fakat şoförü bulamamıştım. Muhtemelen yemekhanede falandı.

Vakit kaybetmeden caddeye çıktım. Hemen bir taksi çevirip yola koyuldum. Amına koyduklarım fena oynuyordu. Bayağıdır sessiz olmalarından anlamalıydım böyle bir şey olacağını.

Yumruk yaptığım ellerimi sinirimi bastırmak için açıp kaparken daha deminki mesajları düşünüyordum.

Amaçları bensem neden doğrudan karşıma çıkmıyorlardı? Hala bu olay hakkında herhangi bir fikir üretememiş olmama çok kızıyordum. Çünkü sikik herifler bizimle taşşak geçiyordu.

Bu düşünceler eşliğinde tekrar mesajlara girdim ve sıkıntıdan kemirdiğim tırnaklarım eşliğinde okumaya başladım. Sinir ve stresten ne yapacağımı şaşırmıştım resmen.

Bilinmeyen numara

✓✓ *fotoğraf*

✓✓Bu güzelliğe bir şey olmasını istemiyorsan 20 dakika içinde attığım konuma gelirsin

✓✓Konum: **

Her şey ikisinin yüzündendi. Ben onu korumak için kıçımı yırtarken o kendi kafasına göre iş yapıyordu. Çocuk oyuncağı mı sanıyordu yoksa her an benim onu koruyacağıma mı koşulsuz güveniyordu bilmiyordum ama yaptığı hareketlerin bedelini şimdi çilli ödüyordu. Onu da bulaştırmıştı bu işe ve sorumluluğumda olan velet sayısı artmıştı. Bunun gerginliğiyle biraz daha hızlı gitmesi adına şoföre çıkışmıştım.

"Ya birader hızlı sürsene. Görmüyor musun halimi? Şekil değiştirdim resmen. Çabuk ol!"

Adam bana bakıp yutkundu ve sessizlik içinde daha hızlı sürmeye başladı.

Attığı konuma vardığımızı söyleyen taksicinin yüzüne paraları fırlatır gibi attım ve aceleyle inip oradan ayrılmadan açık camdan kafamı soktum.

"Bana bak burada kal ve bekle. Bu saatte ve bu yolda başka araç bulamam. Parası neyse fazlasını veririm, duydun mu?"

Gerginlikle başını salladı.

"A-ama efendim, ne kadar sürer işiniz? Y-yani benim de mesaim varya-"

Sinirle sözünü kestim.

"Başlatma mesaine. Bak şu anda aşırı sinirliyim ve bir kaza çıksın istemiyorum. Burada bekle, ben bütün sorumluluğu üstleniyorum ve daha fazlasını karşılayacağıma emin olabilirsin."

"Efendim en azından bir g-güvencem olsa?"

Derin bir nefes verdim. O an vücudumu saran panik mantıklı düşünmemi kesinlikle engelliyordu. Bende buna ayak uydurarak kimliğimi adama verdim. Aşırı riskli bir hamleydi bu. Resmen kirli sicilim adamın elindeydi. Ama daha fazla oyalanma riskim yoktu, adamın iyi niyetine güvenmekten başka çaremde.

O, yaptığım bu harekete şaşkınca bakarken son sözlerimi sıralayıp ayrıldım oradan.

"Al sana güvence."

Koşarak yol hizasından çıktım. Elimdeki konumu takip ederek giderken hemen ilerideki yapı görüş açıma girmişti. Küçük bir kulübeye benziyordu.