only you (gxg)

1.Bölüm

Bu kitap başlıktan gördüğünüz gibi gxg kitabıdır.
Öğretmenxöğrenci ilişkisini konu alacaktır.Kitabımdaki karakterlerin hepsi reşit.
Pedofiliyle alakalı hiç bir şey yok.Her şey hayal ürünüdür.
Umarım beğenirsiniz,yorum ve vote atmayı unutmayın.

Adım attığında topuklu ayakkabasından çıkan sesle herkesin dikkatini çekmişti.Sınıftaki herkes susmuş sadece onu izliyordu.Herkesin onu izlemesinden zevk aldığı farkediliyordu.

Scarlett Baker. Biyoloji öğretmenim.

Uzun zamandır gözlerim onun üzerindeydi.Mesafeli soğuk bir kadındı.Okuldaki herkesin arzuladığı biriydi.Aynı zamanda herkesin çekindiği.Bakışlarıyla insanı öldürebileceğine inanıyordum.

Gözlerimle onu süzdüğümde üzerinde gri takım elbise vardı.Yine her zamanki gibi resmiydi.

"Çok belli ediyorsun"
Yanımdan gelen sesle Harry'e baktım.

"Ona böyle bakan yalnız ben değilim"

Harry başını salladı.Herkesin ona aç köpek gibi bakması sinirimi bozsada,gerçek buydu.

Elimde olsa onu sadece ben görebilmek,onun o güzel gözlerine sadece ben bakmak,onu sadece ben arzulamak isterdim.

"Haklısın.Ama sen biraz aşık gibi bakıyorsun"
Yutkundum.Haklıydı.

Gözlerimi tekrar ona çevirdiğimde delici bakışları benim üzerimdeydi.
Göz göze geldiğimizde nefes alamadığımı hissettim.Göz temasımızı kesip herkese soğuk bakışlarıyla baktı.

Dudaklarını yalayıp çantasından kitabı çıkardı.Her haraketini dikkatle izliyordum.

Gözünün önüne gelen saçlarını parmaklarıyla kulağının arkasına sıkıştırdı.Bu haraketine istemsizce gülümsedim.

Dersi anlatırken çok sakindi.Ve bu sakinliği herkesi geriyordu.Şimdiye kadar hiç bir öğrenciye bağırdığı görülmemişti.Hep kendinden emin konuşurdu.Tek bir bakışı insanı susturuyordu.Sözlerini öyle dikkatle seçiyordu ki, küfür etmeden küfür etkisi yaratıyordu.

Bu kadın muhteşemdi,
kusursuzdu.

Ya da ben ona çok aşıktım.

"Ashley bu konu hakkında ne düşünüyorsun?"

Bana yönlendirdiği soruyla gözlerimi kırpıştırdım.Ne dediğini duymamıştım.Sadece ona odaklanmıştım.Kekelememek için derin nefes aldım.Ancak gözleri benim gözlerime böyle dikkatle bakarken bu zordu.Ne diyeceğimi düşündüm.

"Bayan Baker ben soruyu tam anlamadım..Acaba yeniden sorabilir misiniz?"
Aynen kekelemeyecektim.

Şuan kendimden çok utanıyordum.
Gözlerimi kaçırdım.Tekrar yüzüne baktığımda dudağının kenarının çok az kıvrıldığını farkettim.Ama bu yok oldu.

Belkide bana öyle gelmiştir.

"Bir DNA molekülünde ne bulunmaz?"
Neyse ki cevabı biliyordum.
Yutkundum.Bildiğim halde cevap vermeye çekiniyordum.Bakışlarının altında eziliyormuş gibi hissediyordum.

"Urasil ribonükleotiti" Gözlerime bir süre baktı.Ardından sakince başını salladı.Cevap verebildiğim için gözlerimi kapatıp soluklanmaya çalıştım.Tanrım! Resmen konuşurken kekelemiştim.

(Bu arada soruyu internetten buldum cevap doğru mu bilmiyorum)

Zil çaldığında herkes hala onun sözünün bitmesini bekliyordu.En sonunda gözlerime bakarak sözlerini bitirdi.Ama bu bakışma 5 saniye falandı.Ardından çantasını alıp sınıftan çıktı.Arkamdan gelen kıkırdamayla kaşlarımı çattım.
Arkama döndüğümde Laura ve Alex bana gülerek bakıyordu.