Merhaba! Nasılsınız?
Umarım iyisinizdir! Bu bölümü çok seveceğinizi düşünüyorum,o yüzden yorumlarınız,düşünceleriniz benim için çok önemli.
Vote ve yorum atmayı unutmayın!
İyi okumalar!
(Bölümün sonlarına doğru şarkıyı nerede açmanız gerektiğini belirteceğim.)
Bayan Baker'a hediye verdiğim günün üzerinden bir hafta geçmişti.
Yeni yıla girmemize üç gün kalmıştı.Bayan Baker her ne kadar bir süre daha onunla kalabileceğimi söylesede,kendi evime geri dönmüştüm.
Bana kalsa ömrümün sonuna kadar
onunla kalabilirdim,ama bilirsiniz,insan kendini mahçup hissediyor.Üstelik daha aramızda adı olan bir şey yokken.
Şimdide sınıfa doğru ilerliyordum.
Bu sabah Bayan Baker'ı görmemiştim.
"Ashley öğrenirse üzülür" Megan'ın sesiyle kapının önünde durdum.
"Kendi kafasında kurar mahveder kendini,söylemeyelim.Hem şu an araları çok iyi zaten.Ne gerek var bozmaya?"Harry'nin dediğine kaşlarım çatıldı. Daha fazla durmadan içeri girdim.
"Neyi söylemeyeceksiniz?"sesimi duyduklarında şaşkın bir şekilde bana döndüler.
"Aaa sen mi geldin? Hoş geldin prenses!"
"Harry konuyu değiştirme, ne konuşuyordunuz?"
Sıkıntıyla nefes aldı.
"Önemli bir şey değil-"
"Harry,konu benimle alakalıysa bilmekte benim hakkım.O yüzden konuyu değiştirme."
"Geç otur anlatacağım"dedi Laura.
"Önce söz ver,saçma şeyler düşünüp kendini üzmeyeceksin tamam mı?"
"Tanrı aşkına,ne söyleyeceksiniz söyleyin!"sinirden ses tonum yükselmişti.
Laura derin nefes aldı.
"Bayan Baker'a karşı bir şeyler hisseden ilk öğrencisi sen değilsin"
kaşlarım çatıldı.
Bunu biliyordum zaten.
"E ben biliyordum bunu.Noldu ki?"
"Yani senden önce çoğu kız ona karşı bir şeyler hissediyormuş.Bay Richardson'dan duydum.Şey dedi,
'Zaten hep her sınıftan bir kız Bayan Baker'a tutuluyor'"
Derin nefes aldım.Bayan Baker'ın onları kendine çekmek için bir şey yapmadığına emindim.
Aksine,herkese karşı çok sertti.
Benden önce ondan hoşlanan bir öğrencisini okuldan attırdığını bile duymuştum.Tabii bunu kimse bilmiyordu.Bazı kişiler dışında.
"Bir kız var ya,İris."kafamı salladım.
"Onun hoşlandığını biliyorum.Zaten
normal bir tip değil.Bayan Baker ona hayatta bakmaz."dedim kaşlarımı kaldırıp.Cidden bakmazdı.
Bir keresinde Bayan Baker'la sohbet ederken bana,feminen,kadınsı kızları daha çok sevdiğini söylemişti.Ve benimde öyle olduğumu demişti.
O zamanlar ciddiye alamamıştım.
Bana karşı bir şey hissettiğini düşünmemiştim bile.Zaten sonra hep uzak davranmıştı.
Ama şimdi düşününce dediği şeyler daha farklı gelmeye başlanıştı.
"O kızı Bayan Baker'a çiçek verirken
gördüm dün."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
only you (gxg)
Lãng mạn"Çok yoruldun artık kızım,savaşı bırak,gardını indir,kollarımda dinlenme vaktin geldi" Başımı boyun girintisine gömüp ağlamaya devam ettim.Kokusunu içime çektim. Şu halde bile kokusunu duymak, yanımda olması saniyelik her şeyi unutmama sebep oluyord...
