Merhaba! Nasılsınız?
Hikaye 8k okunma sayısına ulaştı.İlginiz için çok teşekkür ederim.İyi ki varsınız.Sizin desteğiniz,yorumlarınız sayesinde bölüm yazmak için daha hevesli oluyorum.Umarım bölümü keyif alarak okursunuz.
Vote ve yorum atmayı unutmayın!❤️Gözlerimi açtığımda neredeyse akşamdı.Bayan Baker gittikten sonra uzun süre uyumuştum.Şimdiyse elimde kahvemle balkonda oturup resim çiziyordum.
Uyandığımdan beri telefona bakmamıştım.Telefonumu elime alıp instagrama girdim ve story attım.
WhatsApp'ten gelen bildirimleri sessize almıştım.Yazıp konuşacak kadar iyi hissetmiyordum kendimi.
Gelen aramayla bakışlarımı çizdiğim resimden ayırdım.Harry🥹 arıyor..
Büyük ihtimal mesajlara cevap vermediğim için arıyordu.
Endişelenmiş olmalıydı.Aramayı açıp hoparlöre aldım ve resime devam ederek konuştum.🔉;Ashley,iyi misin?
Merak ettim seni.İyiyim her şey yolunda.
🔊;Noldu? Neyin varmış?
Ateşim vardı biraz.
Bayan Baker yanımdaydı.🔊;Ne? Dur nasıl yani?
Neredesin? İstersen gel oturalım balkonda,
konuşuruz hem.Harry bu dediğime güldü.
🔊;Hemen geliyorum.Neler olduğunu öğrenmek için sabırsızlanıyorum.
Kırmızı şarap alayım mı?
Seversin sen.Kesinlikle al.
Çok ihtiyacım var çünkü.🔊;Peki,ben arabaya bindim bile.Geliyorum.
Bekliyorum.
Gülümseyerek telefonu kapattım.
Harry'le aramdaki bağ çok farklıydı.
Ailevi sorunlardan dolayı okula bir yıl geç başlamıştım.Benimle birlikte başlamak için oda geç başlamıştı.Masanın üzerini toparladıktan sonra iki tane kadeh çıkardım.Yanında yemek için kuruyemişte çıkardım.
Kapının çalmasıyla hemen oraya koştum.Elinde şarapla kapıya yaslanan Harry'i görünce güldüm.Elindeki şarabı havaya kaldırıp oda güldü.
"Bayan Baker?"dediğinde gülüşüm daha da genişledi.Bugünkü olaya gönderme yapıyordu.İçeri geçmesi için kapının önünden çekildim.
Birlikte balkona doğru ilerledik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
only you (gxg)
Romansa"Çok yoruldun artık kızım,savaşı bırak,gardını indir,kollarımda dinlenme vaktin geldi" Başımı boyun girintisine gömüp ağlamaya devam ettim.Kokusunu içime çektim. Şu halde bile kokusunu duymak, yanımda olması saniyelik her şeyi unutmama sebep oluyord...