Yalanların ardına sığınanlar suçludur.
Söylenmesi gerekeni söylemeyip susanlar ise bir yalancıdan daha çok suçludur.
Bir varmış bir yokmuş. Her yer karanlıktaymış.
Karanlıktan neden korkardık? Karanlık olduğu için mi yoksa karanlıktan gelecek tehlikeler için mi?
Karanlıktı, her yer zifiri karanlıktı. Tek ışık kaynağı duvardaki delikten içeri sızan ay ışığıydı.
Karanlığın içinde tek başına oturan oğlan çocuğu gözlerini kapatmış, duyularını açmış, pür dikkat etrafı dinliyordu.
Uzaktan gelen ağlama sesini duydu önce. Bir kız çocuğu çığlıklar içinde ağlıyordu. Sonra gitgide yaklaşan adım seslerini duydu. Bulunduğu odanın demir kapısının kilidini duyunca yerinden sıçradı.
Gözlerini açıp kapıya baktığında maskeli birinin içeriye bir kız çocuğu bıraktığını gördü. Adam, kızı öyle nazik bırakmıştı ki sanki onun zarar görmesini istemiyordu.
Geri adımlayarak çıktı ve kapıyı kilitledi. Kız çocuğu olduğu yerde ağlamaya devam etti. Normal bir zamanda olsaydı kızın ağlaması oğlanın umrunda olmazdı. Fakat duyuları açıktı ve kızın cırtlak sesi beyninin içinde yankılanıyordu.
"Şu sesini kes artık!" Diye tısladı dişlerinin arasından. Ama küçük kız susmadı. Ellerini yüzüne kapatıp ağlamaya devam etti.
"Sana sus dedim!" Diye bağırdı oğlan çocuğu. Küçük kız ellerini yüzünden çekip sesin geldiği yöne baktı. Az da olsa ona bağıran kişiyi görebilmişti.
"Bana bağırma!" Diye bağırdı. Sesi ağladığı için kötü çıksa da bunu sorun etmek için çok küçüktü.
"Sen de o sesini kes o zaman."
"Korkuyorum!"
"Bu beni ilgilendirmiyor. Sesin astımlı bir filin böğürmesi gibi." Küçük kızın kaşları çatıldı. Astımlı fil ne demek bilmiyordu ama bu çocuk fazla konuşuyordu.
"Kimsin sen?" Oğlan çocuğu keskin gözlerini ona çevirdi. Hafif çekik olan gözleri iyice kısıldı.
"Adım David. Peki ya sen kimsin? " Kız çocuğunun kim olduğunu biliyordu. Onu tanıyordu. Ama yine de sormak istemişti.
"Adım Cassie." Dedi onu taklit ederek.
Sonra da yanaklarındaki yaşları silip ayağa kalktı.
"Buranın neresi olduğunu biliyor musun David?"
"Hayır." Cassie ona yaklaştı ve gözlerini büyütüp konuştu.
"Beni buraya zorla getirdiler biliyor musun? David göz devirdi.
"Biliyorum."
"Nereden biliyorsun?"
"Çünkü beni de buraya zorla getirdiler. Artık sus!" Cassie onun yanına oturdu.
"Susamam." David sesli bir şekilde ofladı.
"Neden?"
"Çünkü korkuyorum. Susarsam daha çok korkarım." David'in gözü seğirdi. Bu çocuk biraz daha konuşursa onu boğabilirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşler Gezegeni || Ölü Veliaht
FantasyYıllar önce Düşler Gezegeni'nde bir cinayet işlendi. Doğa Krallığının veliaht prensi acımasızca öldürüldü. Neden ve kim tarafından öldürüldüğü meçhuldü. Yaşadığımız hayat acımasızdı. Cassie daha küçük bir kızken abisini ondan almışlardı. Abisinin ö...
