"Max, wala akong nakikitang pulang bubong!" pag rereklamo ko sa kaibigan ko. "San ka na ba banda? Nag iisa lang yung bahay namin na may pulang bubong teh kaya hanapin mo lang"
"Dati ka bang baliw? Mahigit sampung minuto na akong nag hahanap sa bahay niyo" sagot ko sakanya at nilingon ko kung saang lugar na ako. "Nasa may gym na ako banda, malapit na ba to sainyo?"
"Shunga, napakalayo mo, maling daan yung dinaan mo. Susunduin na lang kita, stay ka lang dyan" ba't parang kasalanan ko pa na naligaw ako kakasunod sa direction niyang magulo. Nandito ako ngayon sa Laoag dahil nag volunteer rito para sa libreng health care check up. Si Max naman ay isa sa mga bestfriend ko na naninirahan dito kaya kinuha ko na yung offer niya na sakanila muna tutuloy sapagkat hindi naman ako permanenteng titira dito.
*boogsh*
"AHH" pagsigaw ko ng may biglang bumangga saakin dahilan para matapon ang iniinom kong iced coffee. "Sorry, ma'am, sorry po talaga" paghingi ng tawad nung nakabangga saakin at itinayo ang maleta kong natumba. What if ako muna yung itayo mo, beh? itinaas ko ang ulo ko para makita siya, he is wearing a red shirt and a maong shorts at nakahawak ang isang kamay sa scooter. "Ba't kase parang bata nag s-scooter pa.." mahinang bulong ko sa sarili ko.
"Pasensya na po talaga, ma'am. May iniwasan po kase akong pusang tumawid kaya dumiretso ako sa direction mo" tugon niya. Ngayon ko lang din napansin na dumadami ang tao sa paligid.
Ganon ba talaga dito na kahit scooter lang ang nakabangga, pinagguguluhan na. kinunutan ko na lang ito ng noo at inayos ang sarili mula sa pagkadapa. "ibibili na lang po kita ng bagong kape mamaya, if it's ok with you?" aniya niya. "No, just forget about this incident. i still have something to do and i can't waste my time here kay mauuna na ako" at sinabayan ko ito ng tipid na ngiti.
Grabe, first day ko pa lang at andami ko ng nangyayari saakin. Nang humawan na ang tao ay tama naman ang pagdating ni max "Huy, anyare sayo?' sabay tingin sa basa kong tshirt. "iuwi mo na lang ako at baka sa manila pa ako makakauwi ng wala sa oras" sagot ko. Nakakainis!
Pagkarating na namin sa bahay niya ay dali dali akong nag punas dahil nararamdaman ko na ang lagkit ng kape at ng buhangin sa katawan ko.
Nang palubog na ang araw ay inaya ako ni Max na gumala sa food park na around Laoag City pa rin naman para kumain. Madaming tao rito siguro dahil ngayon ay Sabado, naglakad lakad lang kami ni Max sa lugar habang bumibili ng mga streets foods, pumila ako sa isang coffee shop rito dahil mukha namang masarap kase maraming bumibili "One balck iced coffee with sugarl in regular size please" pag oorder ko dahil nabitin ako kanina at medjo mukha talaga akong kape.
"tapos na po yan bayaran, ma'am" sabi ng tinderaat ito namang pinagtataka ko. huh? hindi pa naman ako nag babayad. "sure po akong hindi pa ako nakakapag bayad, ate" tugon ko sakanya.
"May nagbayad na po niyan, ma'am"
"Ha? sino po?" tanong ko at sinagot niya naman ito nang turo doon sa lamesa ng morenong lalakeg nakabangga saakin kanina. Nginitian niya ako nang makita niyang nakatingin ako sakanya at tumayo para lapitan ako. "Thank you" pagpapasalamat ko at itinaas ang kape para makita niya ito. "I am genuinely sorry sa nangyare kanina, ma'am"
"Its ok, buhay pa naman ako kaya ok na tayo" aniya ako sabay tawa. "Luciana Trinidad" pagpapakilala ko rito at nilahad ang kamay ko para makikipagkamay. Tinanggap niya naman ito at tumugon "Sandro Marcos, it is so nice to meet you"
Oh? siya ba iyong anak ng isang presidential candidate ngayon? "Are you the famous Sandro Marcos?" paglilinaw ko at baka hindi naman pala siya iyon kase i haven't really saw him, naririnig ko lang ang pangalan niya dati through my collegues "Uh, kinda?" at sabay naman kaming natawa.
Tiniganan ko ang mga kasama niya sa likod at nagtataka ako kung ba't naka pula silang lahat "Are you celebrating something right now ba?" tanong ko "wala naman.. ba't mo natanong? pagtataka niya.
"Ah e ba't kayo nakapula lahat magkakaibigan? is it your thing whenever its saturday?" bigla naman siyang natawa dahil sa sunod-sunod ko ritong tanong "no no no, kaka-galing lang naming mag house to house campaign" sagot niya. Tiniganan ko ulit ang mga kasama niya na masayang nag kwentuhan nang ma pansin kong may pangalan niya ang mga tshirt nito. Why didn't i notice it kanina...
He chuckles when he notice my face after I realized na campaign shirts pala yung mga suot nila "Let me guess, you are not originally from ilocos no?" he asked. "yeah.. how did you know that?"
"Just my instincts telling me you're a tourists" ngumiti siya "Well your instincts got it right.." aniya ko. tumingin ito sa mga kasama niya na nag si tayuan na "I guess I should go, I hope I'll see you around, Luciana" he smiled genuinely and offered his hand for a handshake again at tinanggap ko ito at nagpaalam na rin.
"Tagal mo naman" usisa saakin ni Max nang ako ay makalapit sakanya "Mahaba pila, teh tska nagkausap pa kami saglit ni Sandro" bigla naman siyang lumingon saakin ng marinig niya yung sinabi ko
"SANDRO?" tanong niya
"Oo, bakit?"
"Teh, ba't hindi mo ko tinawag!!!" aniya na parang naasar saakin "bakit ano meron ba?" tanong ko. "si Sandro Marcos na yon teh! Tara hanapin natiiin" pagpumilit niya "Umalis na sila, tangeks" nauna na akong nag lakad habang iniinom ang kape ko habang si si Max naman ay nakabuntot saakin at parang natulala na hindi niya nakita si Sandro.
Ba't ba gustong gusto nila yon? I mean, I got to agree that he is handsome but, i can't deny that he is a politician and politicians are a no for me.

YOU ARE READING
A breath of love (sandro marcos)
Hayran Kurguluciana trinidad is a volunteer doctor on the northern part of the philippines, in ilocos norte meets the astonishing workaholic bachelor, who is running for congressman of the first district of Ilocos Norte in the 2022 election.