20

283 11 0
                                    

MY days are always good. Especially when morning. I wake up with a cute little one on my side. Always kissing my cheeks everytime he wants me to wake up.

Just like now, he's almost three yet he still sleeps on my top. Head on my chest while his small hands wrapping on my waist. I smiled and kiss the top of his head.

“Good morning baby. How's your sleep?” I ask and caress his back softly.

Bumangon siya at pinugpog ng halik ang pisngi ko.

“Mowning Momma!” He adorably replied and smiled, showing his white teeth.

I chuckled and pinch his cute cheeks softly. Ang gwapo ng anak ko sobra! Bulol nga lang sa ‘r’.

My heart are full of happiness. And I am contented with what I have right now. I'm already done wishing things that are impossible. My son, I didn't wished to have him at a young age but look, the thing I didn't wish were the one who saved me.

Kung 'yong hiningi mo, hindi binigay dahil hindi para sa 'yo pero 'yong bagay na hindi mo hiningi at hindi mo inakala na dadating ay siya pa ang binigay. And it has a purpose. The purpose of my son, is to keep me sane, saved me and make me happy.

“Momma.. hungwy!” he shouted and pouted his cute reddish lips.

I kiss those and pinch his nose. Kinarga ko siya at tumayo na.

“Oh my baby's hungry? Mommy will cook your favorites 'kay?”

He nod like he understands me and put his chin on my shoulder.

Hinaplos ko ang likod niya at mahina siyang tinatapik tapik doon.

“You sleepy?” I ask.

I felt him nod. Maingat ko siyang nilapag sa upuan na para sa kanya lang. It's still early in the morning kaya alam kong tulog pa ang bruha ngayon. Pagod na pagod kagabi.

I'm watching my son from time to time while I was busy cooking our breakfast. Ham, bacon, hotdogs, eggs and his milk. Typical foods for breakfast.

Napangiti ako ng nakitang magana ang kain ng anak ko.

He's the gift that I didn't regret having.

Tapos na kaming kumain no'ng bumaba ang dalawang halatang antok na antok pa. Nakapikit pa habang naglakad pababa.

Nagliligpit ako ng pinagkainan ko at naglalaro na naman si Colt ng mga toy cars niya.

“Good morning baby!” Bea said and kiss Colt's forehead.

My son smiled at his Tita and kiss his tita's cheeks.

“Mowning ta-ta!”

“Hay nako ang sweet ng bata! Pa'no na lang 'pag lumaki ka na baby? Wala na, sa iba ka na magiging sweet!”

Sinamaan ko ng tingin si Kiana. Bwiset talaga 'tong babaeng 'to.

Umirap siya at tumabi sa inaanak niya. Pinugpog niya ng halik ang anak ko.

“Lakas makairap ng nanay mo baby CNK, palibhasa naalala niya si—opo behave na si Tita.”

Tinalikuran ko na lang siya at naghugas na ng mga pinagkainan namin ng anak ko.

CNK. Colton Nicholas Kayden. He has the most beautiful name. Isa lang naman dapat 'yan kaso may mga pakealamera e. It was just Colton at the first place because I was amazed with that name. Dinagdagan ni Bea ng Nicholas kasi bagay daw pero dahil bwiset si Kiana, dinagdagan pa ng isa at 'yong pangalan pa talaga ay kahawig ng pangalan ni Caden! Ibang spelling nga lang! Sobra ang inis ko noong mga panahong kakapanganak ko pa lang kay Colt.

Rekindled LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon