The Masked Nerd (Nerd Boys Series #4)

CHAPTER 27

Dedicated to: samreighn09

SENKA JONES

Nanliliksik ang mga mata n'yang lumapit sa aming gawi na ikinataranta ko.

Tinulak ko nang bahagya si Ryan. “Umuwi ka na! Umalis ka muna, please.”

Tila kakaibang aura na ang nakapalibot ngayon kay Olli kaya desidido akong paalisin s'ya.

Nagtataka man sya ay tumango na rin nang makitang pinanlalakihan ko s'ya ng mata.  Baka kung anong mangyari sa kanila ni Olli, hindi ko pa naman kabisado masyado si Olli kung ganito na ang expressed nito.

Napatingala ako sa nanliliksik na mga mata ni Olli ngayong nakatingin kay Ryan, binalingan n'ya ako na may akusang nakapaskil sa mata.

“Bakit magkasama kayo? Bakit nagkikita pa rin kayo ng lalaking iyon?” gigil n'yang tanong na hindi ko inaasahan.

Nakakatakot s'yang tignan ngunit nilabanan ko ang titig n'ya. Hindi ko inaasahang magiging ganito s'ya.

“Hindi kami magkasama, Olli. Nagkataon lang na—”

“Ito ba ang dahilan kung bakit umiiwas ka sa akin?!” napataas lalo ang kan'yang boses, nagulat ako sa pagod at sakit sa mga mata n'ya. “P-Pumunta ako sa bahay mo kagabi para sana makasama ka kahit kaunting oras lang p-pero... Mas higit pa sa pagod at manhid ang katawan ko nang malamang tumungo ka sa b-bahay n'ya.”

Napabuka ang bibig ko habang nakatingala sa lumuluha n'yang mga mata. May bahid pa rin na galit na ngayon ko lang nakita.

Umiwas ako ng tingin at napahigpit ang hawak ko sa alahas. “Hindi mo naintindihan, Olli. Walang kinalaman si Ryan sa ating prob—”

Napapitlag ako nang bigla n'yang binagsak ang kan'yang bag na suot n'ya kanina. Napatulala ako nang makitang sira-sira na ang project na pinagpuyatan n'ya.

Kinain n'ya ang distansya namin at kinulong ang pisngi ko sa kan'yang palad. Nanginginig ang kan'yang kamay at tila may pinipigilan.

“B-Bakit kayo magkasama, huh? Na-realize mo ba na mas mahal ko s'ya kaysa sa akin?” garalgal n'yang tanong, titig na titig sa mukha ko. “T-Tell me, are you cheating at my back?”

'Di makapaniwalang tinignan ko s'ya, napasinghal ako sa bagay na binibintang n'ya na kailanman hindi ko magagawa. 'Di ba dapat ako magtanong sa kan'ya no'n?!

Binaklas ko ang kan'yang kamay sa aking pisngi at napailing sa kan'ya na tila hindi ako makapaniwala sa kan'yang sinabi. Hindi ko alam kung anong eksakto ang nararamdaman ko ngayon.

“G-Grabe ka, Ollivander,” mariin kong sambit, nagngitngit ang ngipin ko.

“Sa l-lahat ng tao na pinagkatiwala ko ang aking sarili, ikaw 'yong may mas alam tungkol sa akin. A-Akala ko iba ka, pero parehas lang pala kayong lahat. Nagsisi ako na binigay ko sa 'yo ang tiwala ko, nagsisi ako na ikaw pa ang naging boyfriend ko.”

Napakurap s'ya ng ilang beses at nanghihina na lumapit sa akin para abutin ako. Umatras ako ng malayo sa kan'ya at sinamaan s'ya ng tingin.

Puno ng pagsisisi ang kan'yang mga mata habang pilit na inaabot ako. “D-D*mn, patawad, darling. H-Hindi ko sinasadya.” Napahagulgol na s'ya nang mas lalo ko s'yang iniwasan na lumapit. “P-Please, Senka. Bawiin mo ang s-sinabi mo. I'll do my bes—”

“Pagod ka na, Olli at gano'n din ako,” putol ko sa kan'yang sinabi. “Wala akong tiwala sa 'yo at gano'n ka rin kaya tapusin na natin 'to. Magdasal ka kung bumalik ang tiwala ko sa 'yo, wala na akong pakialam kung lalakero ang tingin mo sa akin. Pareho-pareho lang naman kayo.”