Secret || taegyu

Anladım

"Off ya ben ne güzel sana dersi anlattım bitirseydik keşke. Ne gerek vardı bana matematik anlatmana"

"Sendin bilmiyorum, en kötü dersim falan diye söylenen. Ne güzel ilte yardımın karşılığında yardım etmiş oluyorum. Ayrıca öğretmen yarın sınav olacağımızı yazmış sınıf grubuna. Ne yapmayı planlıyorsun?"

"Ama İĞRENÇ bir ders"

"İğrenç olabilir ama bu kısım çok kolay. Nesini anlamadın anlamıyorum."

"Zor çünkü"

"Hayır değil"

"Off neyse biraz dinlensek?"

"Ama bu konuyu bitirmeden seni rahat bırakmam"

"Off be tamam ama şimdi dinlenelim lütfennn"

"Tamam"

Telefonumu çıkarıp gizli hesabıma geçtim. Taehyun'a bu gün ipucu vermeyi unutmuştum.

tae_kang/mukkbeo

mukkbeo:
Ayy sabah seni görmüştüm
İpucu vermeyi unutmuşum
Seninle aynı sınıfta değiliz

tae_kang:
Yani 12A dasın?

mukkbeo:
Evet

tae_kang:
Anladım

mukkbeo:
Taehyun?

tae_kang:
Efendim

mukkbeo:
Niye her şeye cevap olarak anladım yazıyorsun?

tae_kang:
Niye yazmayayım?

mukkbeo:
Yazma demedim ki
Sadece çok kullandığını farkettim de merak ettim

tae_kang:
Bilmiyorum
Sadece her şeye cevap olarak kullanılabiliyor

mukkbeo:
Anladım
(Görüldü)

"Dinlendin mi?"

"Dur oyunum bitsin başlayalım?"

"Bekliyorum"

Uygulamadan çıkıp telefonumu kapattım ve Taehyun'un yanına, çalışma masasının önüne oturdum.

Konuları bitirdikten sonra bana yeniden tekrar yaptırmaya çalışıyordu ama gerçekten çok sıkıcıydı.

"Yaa Taehyun-ah!! Lütfen bu günlük bitirelim. LÜTFENN!!"

Beni reddetmeye devam edince mızmızlanmaya başladım. Bana dayanamayınca kabul etmişti.

"O zaman ben gidiyorum"

"İstersen biraz daha kalabilirsin"

"Misafirler gitmeden evde olmalıyım. Babam onlara seslenmek zorunda olduğumu söyledi"

"Önemli biri galiba"

"Evet. Babamın iş ortağı"

"Hmmm. Anladım. Tamam o zaman seni geçireyim"

"Tamam"

Odadan çıktığımızda Lia'nın odasının kapısının açık olduğunu farkettim. Kapattığıma emin olduğumdan onun tuvalete gittiğini varsaydım.

İleriden gidip Taehyun'u kapıya doğru götürürken Lia'nın mutfakta yemek yediğini gördüm.

Ben önde olduğumdan Taehyun görmemişti ama Lia bana geri gitmemi işaret ediyordu.

Ona olmaz demeye çalışıyordum ama beni anlamıyordu.

Arkamdan gelen Taehyun'un omzuna kolumu atıp odama geri götürmeye başladım.

"Beomgyu?"

"Bence biraz daha oturalım"

"Ama eve gitmeliyim"

"Ama sana bir şey ikram etmedim ki"

"Bir şey değil. Zaten istemiyordum"

"Ama olmaz ki böyle"

"Niye olmaz?"

"Çünkü şey.... Eeeee. Hah! Annem bana böyle öğretmedi"

"Ben bir şey istemiyorum"

Onu oyalamaya çalışırken kapının kapanışını gördüm.

"tamam o zaman gel seni geçireyim"

Şu anda benim deli olduğumu düşündüğünden emindim.