Secret || taegyu

Hastane

Beomgyu bayılınca hepimiz panik olmuştuk. Onu apar topar hastaneye götürmüştük.
Yeonjun hyungda Bayan Choi'ye haber vermiştik.

Beomgyu ayıldıktan sonra ise Bayan Choi ile konuşuyordu. Bizde dışarıda bekliyorduk.

'Dayanamıyorum. Onu istiyorum. Lia...' söyledikleri kafamda dönüp duruyordu.

Soobin hyung haklı mıydı? Lia Beomgyu'nun sevgilisi miydi? Lia ile ayrıldıkları için mi böyleydi?

Olamazdı. Beomgyu'nun özel hayatından dolayı Bayan Choi niye ağlasın ki?

Ama olanların sebebi artık belliydi. Nasıl ve Niye bilmiyorum ama her şey Lia yüzündendi.

"Taehyun bize aranızda ne geçtiğini anlatacak mısın artık? BU ÇOCUK NİYE BAYILDI?!"

"Ben bir şey yapmadımm! Ağlaması arttı ve bayıldı. BU KADAR"

"Sakin olun. Sana bir şey söyledi mi?"

Galiba onlara söylemeliydim. Lia'yı tanıyorlarsa olayı çözmeleri daha kolay olurdu.

"Evet. Dayanamıyorum. Onu istiyorum. Lia..."

"Lia mı?"

"Evet"

"Lia'ya bir şey mi olmuş?"

"Bilmiyorum ki. Oda okula gelmiyordu."

"Beomgyu gelmiyorsa o da gelmiyordur tabii"

"Pardon?"

"Hm"

"Lia kim?"

"Beomgyu'nun küçük kardeşi"

Şim her şey daha mantıklıydı. Soobin hyung haksızdı. Beomgyu'nun sevgilisi  yoktu. O zaman biriyle ayrıldığı için böyle değildi.

Ama şu an her şey daha kötü duyuluyordu. Üzüldüğü şey gerçekten kötü bir şey olabilirdi.

Bayan Choi içeriden çıkaınca bize içeriye girebileceğimizi işaret etmişti.

"BEOMGYU!! İyi misin?"

"İyiyim hyung merak etme. Bir an gözlerim karardı sadece"

"Bu olduktan sonra artık bizi geçiştiremezsin Beomgyu. Üstüne gelmeyelim dedik ama anlat"

Bence biraz daha kibar sorabilirlerdi. Ya böyle yapınca daha kötü olursa?

"Ya istemiyorsam?"

"Beomgyu bak. Taehyun ile konuşurken ona Lia ile ilgili bir şeyler söylemişsin. Onunla ilgili olduğunu biliyoruz"

Beomgyu derin bir iç çekti. İyi görünmüyordu. Hatta her an yine ağlamaya başlayabilirdi. Bana çaresizce bir bakış attıktan sonra belş dakika kadar kendine gelmeye çalıştı.

"Tamam"

"Ne tamam?"

"Anlatırım"

"Dinliyoruz"

Yeonjun hyungun gerçekten biraz daha sakin olması lazımdı. Endişelendiği için Beomgyu'ya atarlı davranıyordu evet ama bu Beomgyu'yu daha da üzüyordu.

"Pazar akşamı ailecek salonda oturmuş film izliyorduk. Filmin ortalarında Lia çok kötü öksürmeye başladı. Başta boğazına bir şey falan kaçtı sanmıştık. Su içirdik, sırtına vurduk her şeyi denedik ama geçmedi.
Sonrasında biraz azalır gibi oldu ama gelen şiddetli bir öksürük..."

Beomgyu'nun dolu olan gözlerinden arka arkaya bir sürü yaş aktı. Onu iyi tanımıyordum ama bir günde ısınmıştım ve onu böyle görmek içimi karartıyordu.

"Öksürükle k-kan geldi"

Kan kelimesini söyler söylemez hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı. Konuşmaya çalıştıkça daha çok ağlıyor ve bu konuşmasını engelliyordu.

Herkes yere bakıyor ve üzgün üzgün duruyordu. Fakat Beomgyu ağlarken kimse yanında değildi. Bu bana düşmezdi ama kendimi kötü hissettiğimde kalkıp yanına gittim.

Kollarımı daha açamadan bana sarıldı ve daha çok ağlamaya başladı.

Ona bir elimle sarılıp diğer elimle saçını okşamaya başladım.

"Anlatmak zorunda değilsin"

"A-ama..."

"O iyi olacak"

"Umarım..."