12- Özgürlük

1 0 0
                                    

Ateşin dumanı odayı sararken, Diananın gözleri korku ile doldu. Duman burnundan ciğerlerine doğru bir yol aldı. İki varisi de öksürük tuttu. Vücutları öksürürken titriyor önlerini görebilmek için dumanı elleri ile savuruyorlardı. Oda da artık iki kişi değil üç kişilerdi. Ateş varisi sinsi gülümsemesi ile ateş olup sis varisinin arkasına geçti. Sinsi gülümseme duman yüzünden gözükmese de kirli nefesi Glace'in boynun da yer edindi. Bir fısıltı dalgalandı oda da "Glace" kadın irkildi fakat arkasına dönemedi. Ateş varisi onu iki kolu ile olduğu yere sabitlemişti.

"Sakin ol." fısıltılar sadece Glace'in kulaklarında dalgalanıyor ve sadece ona bulaşıyordu bu iffet. Ateş varisinin sis varisinden ne isteyebileceğini düşünemeyen tüm krallık dehşet içerisinde ateşi söndürmeye odaklıydılar.

"Glace iyi misin?" Diana önünü bulamıyorken camı açmak için Glace'den uzaklaşınca onu tekrar bulamamıştı.

"Ses çıkarma" ateş varisi kulağına fısıldıyor, sadece emirlerine itaat etmesini istiyordu. İşi ikisi içinde zorlaştırmasını istemiyordu. "Sessizce benimle bir yere gel, konuşalım ve geri odana dön."

Glace başı ile ateş varisini onayladı. Diana ses alamadıkça Glace ile iletişim kurmak adına bağırdı. Glace ise çoktan ateş varisi ile bir terasa ışınlanmıştı. Ateş varisinin kavurucu ellerinden kurtulan Glace rahatlayarak nefesini dışarı verdi. Canının acıdığını belli edercesine kollarını okşadı.

Ateş varisi dumanlardan kurtulmuş kendi vücudunu sis varisine sunmuştu. Balkon trabzanlarına yaslanmış ateşten dolayı dumana dönüşen nefesini dışarıya vermişti. Manzaranın keyfini çıkarıyordu. Sis varisi sadece ona baktı. Kirli nefesini ensesinde hissetmese, bu balkona kaçırılmasa, krallığını yakmasa belki de ateş varisinden etkilenebilir hatta ona tutulabilirdi. Tanrıçalar yakışıklılık bahşetmişlerdi ateş varisine. Glace gri gözlerini ateş varisinden çekip manzaraya döndü.

Güneşin batışı diyara rengarenk bir renk cümbüşü sunmuştu. Arenelerin işlerinin son demlerini hallettiği manzara, işçi karıncalar kadar ufak gözüküyordu. Ormanın yeşilliği gözlere bir cennet sunuyor, okyanus ve göletler akşam esintisinden dalgalanıyordu.

"Cidden bundan mahrum mu kalmak istiyorsun?" Ateş varisi sonunda sözlerine girebilmişti. Cümlelerini kafasında kaç kere tarttığını kendisi bile bilmiyordu. Glace sessizce manzarayı izlemeye devam etti, kendisinden ne istediğini bilmediği için susmayı seçiyordu.

"Özgürlüğünü bu saraya satmak mı istiyorsun?"

Glace yavaş yavaş anlıyordu karşısında ki adamı, amacı tahta geçecek kişi için konuşmak olmalıydı. Glace gözlerini devirerek gülmeye başladı. Ne için kendi krallığında olmayan birini tahttan etmek istiyordu ki?

"Ya sen? Sen istiyor musun özgürlüğünü dört krallığa satmayı?" Ateş varisi duyduğu soru ile hazırladığı repliklerini erteledi. Sis varisinin korktuğu için bütün konuşma boyunca susacağını düşünüyordu. 

"Hayır."

"O zaman şu an neden burada benle bu konuşmayı yapıyorsun?"

Ateş varisinin kırmızı gözleri geceye doğru kayan havada biraz daha oyalandı. Nedenini zihninde çoktan seçmişti, sadece nasıl kelimelere dökerdi bilemiyordu. Arian sessiz ama sinsilik ile yanıp sönen gözlerini kızdan uzak tutu. Karşısında zeki ve cesur biri vardı ki bu da onun hoşuna gitmişti. Sis varisinin güzelliğinden etkilenmemek için onu zihninde çirkin olarak düşünüyor ve asla suratına bakmıyordu. "Özgürlüğümü satmak istemiyorum Glace fakat fedakarlık yapmam gerekirse yaparım."

"Kim için?"

"Seni bu ne ilgilendirir?"

"Ateş varisi eğer birbirimize açık olmayacaksak şu andan itibaren sorularına cevap alamaz ve amacına asla ulaşamazsın." Glace'in sesi tehditkar ama yumuşaktı. Bir arene bu kelimeleri Glace'den duysa tehdit ettiğini düşünmez bunları uyarı olarak algılardı. Arian derin bir nefes alıp verdi. Nefesi duman olup sislere karıştı. Şimdi bir manzaraya bakmıyor bir çift meraklı göze bakıyordu. Bu kızın ne ara dibine girdiğini bile bilmiyordu. Arian kızın üzerine biraz daha giderse ya ikisinin de çekineceği bir olay yaşanırdı ya da kız trabzanlardan aşağı yer yüzüne kadar düşerdi. Uçma yeteneği olmayan bir ateş varisi de onu kurtaramazdı. Arian bir adım geriledi böylece kızı tehlikeye atmadı.

Elpelyum Taht KavgalarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin