Elpelyum Taht Kavgaları

3- Gizli Kumarhane

5 yıl sonra*

"Taş!"

"Ah lanet bende makas vardı!"

"Sökül bakalım çipleri!"

"Hey hile var!"

"3 şövalye geldi geri at adımını adamım!"

"Bu lanet şeyin sorunu ne?!"

"Bana paramı ver!"

"Bu düpedüz hırsızlık!"

"Sizi krala şikayet edeceğim!" Kumarhane içerisinde dönen bağırışlar, çığırışlar ve kavgalar hepsi yeni kumar sisteminin getirdiği öfke sebebi ile oluşmuştu. Ülkede tek ayakta kalan kumarhane olduğu için kumarhane sahibi herkesi dolandırarak Krala şikayet ile tehdit edenleri ormanda öldürtüyordu. Çeşit çeşit kumarın bulunduğu bu kumarhane uzun süredir ayakta kalkmak için uzun uğraşlar veriyordu.

"Bayan, herkes oynadığı oyunu ve kazandıkları paraları bırakarak mekanı terk ediyor!"

Oyunlarda hile, hırsızlık olmadığından emin olması için tutulmuş kadın nefes nefese, sandalyesine sırtını yaslamış kumarhanenin sahibine baktı.

"Neden olduğunu biliyor musun?"

"Çığlık aralarında duyduğum sözlere göre Kral buraya geliyormuş!"

Kumarhanenin sahibi Bayan Lezzlie gülümseyerek elinde ki kitabı bıraktı. "Ne kadar kaçabiliriz ki zaten?" Diye sorarak hiçbir belgeyi almadan sandalyeden kalktı. Eğer kumar oynayan herkesi öldürtecekse kral tüm halkı öldürtecekti, eğer sadece işletenleri öldürecekse bunun büyük haksızlık olduğunu göremeyecek toplum canları bağışlandığı için Papazdan af dilerken sözde tanrılarına şükredeceklerdi.

"Haber ettiğin için sağol, benimle gel." Odanın içinde küçük bir tur atıp dışarıdan gelen sesleri dinledi. Atların toprağa çarpan toynaklarının sesi uzaktan da olsa işitiliyordu çok uzakta değillerdi. Yürüyerek ve ya koşarak kapıdan kaçamazlardı. Lezzlie en sevdiği kitaplığa ilerleyip hepsinin mor olduğu kitaplardan en tozlusunu kendisine doğru çekti, kitaplık titreyerek haretek etmeye başladı. Yanında ki kadın olup biteni şaşkınlık ile izlerlen Lezzlie ona gülümseyerek takip etmesini işaret etti ve kitaplık ardında açılan karanlık tünele girdi. Zifiri karanlık tünelde dümdüz yol boyunca ilerlediler, atların üzerlerinden geçen toynaklarının seslerini duydular bu onları ilerlemeye daha da teşvik etmişti.

"Bayan Lezzlie, h-hiç ışık yok mu?" Korkudan titreyen sesi ve kekelemesi Lezzlie'nin kıkırdamasına sebep olmuştu. Arkasında yürüyen kadını fazla şirin buluyordu.

"Maalesef buraya meşale yerleştirecek zaman bulamadım. Dışarıya çıkmamız için bulacağımız kapıya vardığımızda buna değdiğini anlayacaksın." Lezzlie olayı anlatırken çoktan iki yanlarında ki duvarların kapılar ile kaplı oldukları o tuhaf bölgeye gelmişlerdi.

"Bu kapılar nereye açılıyor bayan Lezzlie?" Bir kapının ardından yüksek sesli bir hırlama duyuldu.

"Bizi yakalamak isteyenler bu tüneli bulduğunda onları şaşırtmak için bu kapılar. Bazıları düşman krallığa kadar götürüyor, bazılarında ise vahşi hayvanlar var. Merak etme aç kalmıyorlar çünkü bir odaya giriş varsa çıkış da vardır. Odaların çıkış kapıları o odaların içlerinde, bir kaç para yedirdiğim adam onlara yemek ve su veriyor."