✔️დასრულებული✔️
უცხოეთში გაშვილებული გოგონა თავის სამშობლოში (კორეაში) ომის გამო ბრუნდება. ომის ტრამვის შედეგად ფსიქიატრიულში ამოყოფს თავს, სადაც მის სიყვარულს შეხვდება... მაგრამ აქაც პრობლემები იჩენს თავს.
შიშისაგან დავმუნჯდი, გული გამალებით მიცემდა და ჩქარა ვსუნთქავდი.
გოგონა მერხებიდან გადმოათრიეს და გარეთ გაიყვანეს. მე კი იმ არაადამიანმა იმ მერხებზე დამაგდო და სახეში მაგრად გამარტყა.
იარაღი ჩემს გვერდით დადო და კარის ჩასაკეტად მიბრუნდა.
ხელ-ფეხი მიკანკალებდა, დანარტყამი ადგილი საშინლად მტკიოდა.
უცებ მომაფიქრდა რომ იარაღი ამეღო და მისთვის მესროლა. სროლა ცოტათი ვიცოდი რადგან ჩემი უფროს ბიძაშვილს სანადიროდ დავყვებოდიხოლმე.
ჯარისკაცი ჩემკენ წამოვიდა და ჩემს ზემოთ მოექცა. კისერში და ტუჩებში საშინლად მკოცნიდა. იარაღს ვერ ვწვდებოდი მაგრამ წვალების შემდეგ მაინც მივწვდი და ცხვირპირზე მივუშვირე.
დამცინა რადგან ეგონა რომ ვერ ვესროდი. წამაოიწია და ფეხზე დადგა, მე იარაღი არ გამიწევია, ორივე ხელით ძლიერად მეჭირა.
ბოლოს გაბრაზდა და წართმევა სცადა მაგრამ არაფერი გამოუვიდა და საპასუხოდ ტყვია მიიღო პირდაპირ შუბლში.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
იარაღის გასროლის ძალამ მთელი სხეული მატკინა. მხრები, წელი, მკლავი ყველაფერი მეტკინა.
როცა ჩემსმიერ მოკლულ ადამიანს დავხედე ლამის ცუდად გავხდი. შიშმა ამიტანა, კანკალი დავიწყე. მაგრამ დრო არ მქონდა, უცებ უნდა გავქცეულიყავი და მეგობრებისთვის მეშველა.
იმ საწამებელი კლასიდან გავედი და გვერდითა ოთახში შევედი, სადაც მეოთხე კლასელი გოგო მეგულებოდა.
