chasseur || TaeKook

Bölüm: 1

Yazım hataları olabilir, şimdiden üzgünüm~

İyi okumalar❤
_

__________

Gece'nin 3 buçuğunda ıssız bir ormanın içinde koşuyorum, daha doğrusu kaçıyorum. Peşimden beni öldürmek için gelen insanların bağrışlarını ve köpeklerinin havlamalarını duyabiliyorum ama buna rağmen korktuğumdan değil de eğlenceli olduğu için kaçıyorum. Beni yakalasalar bile onlar daha ne olduğunu anlamadan ben tarafından öldürülmüş olurlar, ki zaten ben istemediğim sürece beni yakalamaları imkânsız hatta mucize gibi bir şey.

Aslında beni kovalamalarını gerektirecek bir şey de yapmamıştım, sadece kazara birisini öldürdüm. Bence bu beni öldürmelerini gerektirecek bir durum değil. Sonuçta ben başka birini öldürecektim ama ölen aptal benim önüme atladı ve bıçağım onun anlının tam ortasına isabet etti. Meğersem öldüreceğim kişi onun abisiymiş de onu kurtarmak için önüne atlamış falan, yani kısaca suç önüme atlayan mal da ama gel bunu peşimde ki kaçıklara anlat.

Sesleri git gide yaklaşırken yönümü gözüme kestirdiğim yüksek bir ağaca doğru çevirdim ve yaklaşınca zıplayıp alt dallarından birini yakalayarak kendimi yukarı çekip dala çıktım. Hızımı kesmeden diğer dallara da aynı şekilde tırmanmaya devam edip ağacın en tepesinde, diğerlerine göre daha kalın olan bir dala kadar tırmandım.

Ağacın tepesinden aşağıda ki lavukları seyretmeye başladım. Akşam olduğu için sadece meşalelerinden yayılan ışıkları görebiliyorum, bu bile ne yaptıklarını anlamama yetiyor.

Olduğum ağaca oldukça yakınlar ama kendileri gibi aptal köpekler izimi kaybetmiş olacak ki havlamayı kestiler.

Bir müddet sonra ışıklar uzaklaşmaya başlayınca dudaklarımdan histerik bir gülüş döküldü. Koskoca Lord'un adamları bu mudur? Daha benim ağaca çıkmış olabileceğimi tahmin edemeyen aptallar ordusu. Lord'dan bu kadar aptal bir ordu beklemezdim. Gerçi Lord'un ne kadar zeki olduğunu bilmiyorum, belki de o da bu aptallar ordusu gibi koca bir aptaldır.

Işıklar ve havlama sesleri tamamen kaybolduğunda kafamı iki yana sallayıp aşağa atladım. 10 metrelik bir ağaçtan atlamak başkaları için ölümcül olabilir ama benim için sadece eğlenceli bir oyun.

Ben hayatımı eğlence üzerine kurdum. Eğlenmediğim bir şey olursa, o şeyi yok ederim. Eğlence nerede ben orada. Yaşam amacım bu.

Yere indiğimde aptal ordusunun gittiği yönün tam tersi istikametine doğru yürümeye başladım.

Ben bu ormanı avucumun içi gibi bilirim. Benim ormanım da beni yakalamaya çalışmak boş bir çabadan başka bir şey değil. Zaten bu aptallar ordusunun liderini ne diye zeki sandıysam. Tabii benim de liderim oluyor ama ben birisinin himayesi altında olmaktan nefret eden ve eğlence için insan öldüren bir deliyim.

Evime yaklaşmışken benim dışımda başka birinin sesini duymamla olduğum yerde durdum ve bu mesafeden görebildiğim kadarıyla evimin önüne baktım ve evin önünde elinde meşaleli 6 kişiyi gördüm. Acaba komşularım beni ziyarete mi geldi? Ama bunlar ne tilkiye benziyor, ne de kurt veya ayı'ya. Yani komşum olamazlar.

6 kişiyle kolayca baş edebileceğim için telaş yapmadan, sakince yanlarına doğru adımlamaya başladım. Benim geldiğimi gören bir kişi diğerlerine seslendi ve herkes bana dönüp öldürecek gibi bakmaya başladı. Ulan onu bunu bırakın da bu gâvurlar benim evimi nasıl buldu amına koyayım? Ormanın ortasında ki bir evi nasıl bulabilirsin. Acaba bu kuduz köpekler kokumu aldı da buraya kadar kokumu takip ederek mi geldi? Bu da bir ihtimal.