CHAPTER 42

9.8K 124 1
                                    

Si Monique naman ay di mapalagay.  Kanina pa siya nag-aalala.  Tatlong oras na ang nakalipas ng tumawag ang asawa na on the way home na ito pero hanggang ngayon kahit anino nito ay wala.  Nakailang tawag na siya at message dito pero ring lang ng ring at walang response kahit isa sa message niya.  Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip niya.  Ini-off niya ang tv at saka lumabas kailangan niya ng hangin or else mamatay na siya sa pag-aalala.  Tamang-tama naman na  paglabas niya ay siya naman dating ng sasakyan nito.  Feeling niya ay nabunutan siya ng tinik sa dibdib ng makitang pumarada na ang sasakyan ng asawa sa garahe.  Nakataas ang kilay na inantay niya ang asawang makalapit pero ng mapansin siya ni Aldrin ay humingi agad ito ng sorry.

"Before you get angry and blow a fuse, I apologise for being late due to an emergency."

"Emergency ba kamo? Sino?" nag-aalalang tanong niya sa lalaki nawala bigla ang kanyang inis.  Ayaw niyang isipin na isa sa mga magulang nito kung ganoon man sigurado malalaman niya kasi andoon ang anak sa poder ng mga ito.

"Tammy's father collapsed and I had to rush to the hospital." kaswal na sagot nito at inakbayan na siya at iginiya ng papasok ng bahay.  "Don't tell me na kanina ka pa dito sa labas."

"Don't flatter yourself mister nagkataon lang na palabas ako at siya naman dating mo." inirapan niya ito pero ngumiti lang ang lalaki at nikawan siya ng halik sa pisngi.

"Kumusta naman ang tatay ni Tammy?" tanong niya ng makapasok na sila sa loob.  Gusto sana niyang itanong bakit wala bang ibang kamag-anak ang babae at siya pa itong tinawagan.  Pero of course hindi naman niya masabi iyon.  At baka nataranta lang ang babae at ito agad ang natawagan.  Alalahanin na matagal din magsyota ang dalawa.  Ayaw niyang magselos pero hindi niya mapigil ang sarili.

"Thankfully it is only a mild heart problem but he is okey."

"Kumusta naman si Tammy?" tanong niya dito habang tinitingnan ng maigi ang reaksiyon ng lalaki na noo'y ay pasalampak ng umupo sa sofa.

"I think she was okey and Paul was there as well." kaswal lang na sagot nito sa kanya.  "So how was your day with Mabel?" kapagkuway ay tanong din nito sa kanya at hinila siya paupo sa tabi nito.

"Hmm...okey naman." hindi na niya ikinuwento dito na nakasalubong nila sa mall si Tammy.  "Gusto mo na bang kumain?" tanong niya dito. 

"Kumain ng ano?" pilyo itong ngumiti sa kanya.  Ng makuha naman niya ang ibig nitong sabihin ay namumula ang pisngi na kinurot niya ito ng mariin.

"Aray." reklamo nito habang pigil-pigil ang kamay niya na handang kurutin ulit ito.  "Ano bang sinabi ko you asked me and I answered you back." nakakaloko na ito. 

"Hey, magtigil ka nga seryoso ako no."

"Seryoso din ako." at saka siya nito hinila palapit sa katawan nito at hinalikan siya sa mga labi.  "You smell so nice." anas nito at nag-umpisa ng maglumikot ang isang kamay nito sa loob ng suot niyang sleeveless top at ang isa naman ay busy sa loob ng kanyang short.  Napasinghap siya ng laruin nito ang kanyang dibdib.

"Aldrin ano ba? Akala ko ba eh pagod ka." walang pwersa na pigil niya sa lalaki.

"Hmmm....I am pero pagdating sa iyo lahat ng pagod ko ay nawawala at isa pa solong-solo natin ang bahay." At wala na siyang nagawa ng hilahin pababa ni Aldrin ang suot niyang short at pagkatapos ay ang kanyang sleeveless top. "Beautiful." sambit nito ng kumawala na ang kanyang bra na suot.  Dali-dali naman itong naghubad ng sariling saplot.  Tinulungan pa niya ito.  Hindi na siya makapag-antay nilamon na ng init ang buo niyang katawan. Ng pumaibabaw ang hubad nitong katawan ay boluntaryo niyang ibinuka ang mga hita para malaya itong makapasok.  Nawala na ang lahat ng kanyang agam-agam at ang kanyang tampo ng malaman na kasama ito ni Tammy.  Dahil sa pinaramdam ng asawa na pagmamahal nito sa kanya.  Naisip na lang niya na kailangan lang talaga niyang magtiwala ng lubos sa lalaking minamahal.

A SECOND CHANCETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon