Secrets - Hyunlix

3-

Okunmayan fıcı yazmaya devam ediyorum bende ayrı malım biliyorum

***

Karakoldan çıkarken saate baktı az bakti kalmıştı hemde çok az.

Koşar adımlarla arabasına bindi hızla evine gidip ailesi'nin onun için endişelenmemesi için renkli birşeyler giyinmişti - renkli derken giyindiği şey; beyaz gömlek siyah dar bir pantolon- gönleğini pantolonun içine sıkıştırdı hediye paketlerini eline aldı alelacele dışarı çıktı.

Karakolda işi uzun sürmüştü bu kadar uzun süreceğini hesaba katmamıştı.

Rengli giyim konusunda ise evet yaşanmamış değildi sırf tamamen siyah giyinip kendini gizlediği için ailesi fazla endişelenmişti, şimdi ise 1 haftalığına numara yapmalıydı.

Hızla arabayı sürdü Havaalanına doğru.

***

Havaalanına varmıştı ne erke ne de geç tam zamanında oradaydı anne-babası hemen görünmüştü zaten ama birileriyle konuşarak geliyorlardı. Genelde sadece ikisi beraber gelir başkalarıyla muhattap olmadan hyunjini bulmaya çalışırlardı, bir tanıdıkları olduğunu düşündü yanlarına gitmekten kaçındı ailesi onu görmüştü ama o insanların arasına da giremez di ki ailesi tanıştırmak için zorlayacaktı onu eğer giderse hemen arabasına dönmeye koyulmak amacıyla arkasına döndü babası seslendi duymamış gibi yürümeye devam etti elini yumruk şeklinde sıkmıştı tırnakları avucuna batıyordu.

Biraz uzaklaştıktan sonra babası arkasından omzuna dokundu Hyunjin birşey demeden babasına baktı, bir açıklama bekliyordu insanlarla konuşamayacağını iyi biliyordu.

"Hyun yapma böyle sen birsürü insan içine çıkacaksın stajda veya atanınca."

"Kimdi onlar?"

"Avusturalya'da ki yakın arkadaşlarımız öyle söyleyeyim, Kore'ye taşınacaklar 2 hafta içinde zaten anca taşınma işlerini bitirirler beraber gideceğiz ama çocukları kalacak çocuklarla iyi anlaş senin yaşına yakınlar zaten etrafı gezdir seul'ü tanıt hem açılırsın ha?"

"Offf bi kere de başıma böyle bir iş açmasanız şaşardım zaten."

Babası ikna edercesine bakış attı gözleri yalvarırcasınaydı sanki.

Derin bir iç çekti

"Peki tamam. "

"Hadi gidelim onların yanına?"

"Tamam bekle arabaya koyayım şu paketleri."

"Ne paketi?"

"Tek geleceğinizi düşündüm."

Babası gülümsedi ve oğluna sarıldı kısa bir sarılmadan hemen sonnra Hyunjin hızlıca arabanın bagajına paketleri yerleştirdi, sıra tanımadığı insanların yanına gitmekti.

Babasıyla beraber annesi ve o tanımadığı insanların yanına gittiler.

Babası hiç olanları çaktırmadan yalan söyleyerek kapatmıştı, sıra aile ile Hyunjin'in tanışma sürecindeydi.

"Merhaba efendim ben Hyunjin." Diyerek annesi ve babasının arkadaşı yani o çocukların aileleri ile tanıştı onlara kendisini tanışmıştı.

Çocukları da kendilerini tanıtmıştı.

"Merhaba ben Olivia."

"Merhaba ben Felix."

"Merhaba ben Rachel."

Sıkıcı bir başlangıç.

"Buyrun eğer isterseniz sizi gideceğiniz yere götüreyim?"

"Aslında çok iyi olur teşekkürler gideceğimiz yerin ismi neydi?"

Adam karısına dönerken bay Hwang konuşarak araya girdi.

"Bizim evimizin yanındaki ev satılıktı oraya yerleşecekler."

"Tamam o zaman. Taşınmanıza da yardım ederiz." Dedi Hyunjin.

"Teşekkürler."
Dedi karşı taraf aile.

Bayan Hwang ile bayan Lee şimdi de oğullarının okulu vs konuşar konusmaya basladı arabaya binene dek Hyunjin duymamazlıktan gelerek önden yürüyordu sadece. Arabaya vardıklarında herkes susmuştu sessiz bir yolculuktu havaalanı ile evleri arasında 10km yol vardı.

Sessiz yolculuktan sonra evlerine vardılar. Herkes arabadan indikten sonra en arkada Felix, Olivia, Hyunjin kalmıştı. Hyunjin en arkadan gitmeyi tercih ediyordu tam arabadan uzaklaşacakken Olivia sessizliği bozdu Hyunjine heycanla baktı.

"Arabaya bak Nissan son model en sevdiğim."

Felix Olivia'yı korkuyla dürttü.

"Düzgün dur rezil kız."

"Of sus sen be ne anlarsın."

Hyunjin araya girdi.

"Senin araban yok mu?"

"Ehliyetim yok ama alıcam yakında, yani umarım."

"Umarım iyi bir sürücü olursun."

"Sağol."

Bay hwang lee ailesine saatin geç olduğu için o akşam onlarda kalmalarını sabah beraber taşınmalarına yardım edebileceklerini teklif etti, lee ailesi tabi ki kabul etti gecenin bir saatinde taşınma işlerini halledemezlerdi.

Hyunjin bir şekilde yine saat gece 3.00 gibi evden sessizce çıkmayı başarabildi kimsenin ruhu duymamıştı Lee Felix hariç.

Saat 5.00a doğru Hyunjin geri döndü yine farketti bunu Felix.

Bu Felix'in merakını uyandırmıştı doğrusu.

Saat 6.30 gibi tekrar çıktı Hyunjin ama bu sefer okul içindi.

Geri döndüğünde ise Lee ailesinin taşınma faslının bittiğini görmüş rahatlamıştı.

Bu ailelerinin gitme sürecine kadar durum aynı şekilde devam etti Felix'in odası ile Hyunjin'in odasının pencereleri birbirine bakıyordu. Felix her seferinde onu farkedip daha da meraklandı, ailelerinin gittiği gün işler değişmişti.