DEFNE
****
Eylülü çadıra götürürken Mertin bakışlarıda üzerimdeydi sabahtan beri beni izliyordu dün geceden sonra bana kızgın olmalıydı ama umursamıyordum bunu hak etmişti ben intikam almaya çalışan bir kız değildim ama bir insana böyle davranılmış olması aşağılayıcıydı böyleleri bedel ödemeliydi.Mertin konuşabilirmiyiz çağrısını anlayınca her ne kadar istemesemde rahat bırakmayacağını bildiğim için gidecektim.Eylülü bırakıp yanına gittim.
"Ne var Mert ne oldu?"diye sorduğumda sessiz bir yere geçmek istemiş bende bu sefer onu kırmamıştım diyeceklerini merak etmiyor değildim.
"Defne seni seviyorum."
Nee ağzım açık kalmıştı iste bunu hiç beklemiyordum.Bu gerçekmiydi kalbim o kadar hızlı çarpıyordu ki bir yanım koş sarıl derken diğer yanım inanma diyordu tabi ki beni o kadar kolay elde edemiycekti inanmam gerekiyodu sanki cevap beklermiş gibi gözlerime umutla bakıyordu yanına yaklaşıp usulca kulağına eğilip "daha iyi bir numara beklerdim senden bu çok acıklı oldu."diye fısıldamıştım belki bu sefer inanmaya başlamıştım ama bu kadar kolay olmayacaktı.
Geri çekilip gitmek için arkamı döndüm o ise hala öylece boş boş bakıyordu içim acıyordu ama inanırsam kalbim acıyacaktı.Icten içten kendimle gurur duyuyor duygularıma yenik düşmediğim için organlarımla dans ediyordum.
Döndüğümde Eylül uyuyakalmıştı uyandırıp yemeğe götürmüştüm ne mız mız kızdı yemeğe bile zorla götürüyordum.
**
Demirle Akın ortada yoktu ve Mertin endişeli gözleri birşeylerin olduğunu apaçık gösteriyordu.Ona baktığımı farkeden Mert birseyleri sezdiğimi anlamış sorun yok şeklinde işaretler yapıyordu.Eylülü bu hale Akının getirdiğini biliyordum Demirin konuşmasını duymuş hemen Akının yanına gidip hesap sormuştum ama Akın beni dinlememişti bile suan ortada gözükmemeleri hiçte iyi değildi.
Mert
***
Başıma ilk defa böyle birşey geliyordu birine birşeyler hissetmek garipti kızlar garipti ama Defne daha da garipti.Bu kampa gelmek Defnenin gönlünü almak için can atıyordum ama hiçte umduğum gibi yürümüyordu eskisi gibi değildi.
Bana böyle davranmasına anlam veremiyordum beni gerçekten unutmuşmuydu artık sevmiyormuydu geçen seneki olayda onu oldukça üzmüş olmalıydım haklıydı da gaza gelmiştim aptalca bir egoya yenik düşmüş hayatımda ki en önemli şeyi kırmıştım şimdi ne yapsam telafi edemiyordum sözleri kalbimi delip geçiyordu çaresizdim ama onun gönlünü almaya kararlıydım.
Arkadaşlar kusura bakmayın bu bölüm istediğim gibi olmamakla birlikte çok kısa oldu sınavım dolayısıyla fazla yazamıyorum ama telafi edeceğim sizde yorumlarınızı yazarsanız sevinirim
