DEFNE
》》》》
Kamp bitti denilebilrdi yarın son günümüzdü geçen seneden çok daha fazla üzülüyordum Eylüle çok alışmıştım dışarda da görüşebilirdik ama onunla her dakika beraber olmayı seviyordum hem sınava girecektik başka illeri kazanabilirdik ayrılabilirdik.Aslında ona bu kadar çabuk alışmam hiç normal değildi ama bu kızda beni ona iten birşey vardı sanki çok farklı birşey içten çok içten bir duygu ill gördüğüm andan beri bunları hissediyordum onun canı yandığında benim daha çok yanıyordu farklı birşeylerdi işte.Artık akşam için hazırlanmalıydım Mert konuşmamız gerektiğini ve bana birşey göstermek istediğini söylemiş akşama benle randevu ayarlamıştı bile bende itiraz etmemiştim tabi inanıyor sayılırdım hatta beni sevdiğini biliyordum ve daha fazla süründürmeyip birlikte mutlu olmaya karar vermiştim.Birkaç kıyafet elime alıp direk Eylül'ün yanına koşmuştum ne giyeceğime onunla karar vermeliydim.
"Eylül bu mu yok yok bu mu ama bu da güzel değil mi en iyisi şu ama hı?"hızlı ve heyecanlı bir şekilde ben sorularımı ona yöneltirken birden kahkaha atmaya başladı.Sinirlendirmişti beni ben burda heyecandan ölecek ne yapacağımı bilmez haldeyken bana yardım etmeyip kahkaha atıyordu."Bu kadar komik olan ne acaba Eylül!!"sesim sert çıkmıştı.
"Kızım şu haline bak çok komik görünüyorsun düğün makyajı gibi makyaj yapmışsın bu ne hal ahaha birde kendi kendine konuşuyorsun bir sakin ol bak herşeyi halledicez."
Haksız sayılmazdı heyecandan makyajımı abartmış olabilirdim tabi biraz kararsız davramışta olabilirdim ama...Kahretsin haklıydı komik ve aptal bir kız gibi görünüyordum.
"Heyy Defne gel şuraya önce şu makyajını silelim üzerinde şu bordo şort tulumunu giy."demesiyle kendimi onun ellerine teslim ettim Eylül makyaj işinden pek anlamazdı gerçi ben öğrettim onuda ama still kesinlikle onun alanıydı.Bordo straplez tulumumu giydikten sonra sadece ama mükemmel bir makyaj yapmıştı ondan beklenmedik bir makyaj siyah göz kaleminin üzerinden birde maviyle geçerek mavi gözlerimi iyice ortaya çıkarmış ruj olarak ise sadece parlaktıcı sürmüştü gerçekten hoş görünüyordum hava kararmak üzereydi."Çıksam iyi olacak seni seviyorum."diyip yanağına öpücük kondurup çıkmıştım.Arkamdan Eylülün seslendiğini duyduğumda durmuştum."Hava serin kot ceketimi al üşürsen giyersin bol şaaans canım."Ahh evet ceket unutmuşum bu kızı çok seviyorum ya ceketide alıp ormanlık alana doğru ilerlediğimde Merti görmüştüm bile şort giymiş üzerinede mavi vücudunu saran bir gömlek gitmişti gömleğin kolları katlıydı çok yakışıklı gözüküyordu ona çok yakın sayılmamama rağmen kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Saçları siyah olduğundan akşamın karanlığına karışmıştı bu da bu mesafeden sadece o güzel vücudunun dikkat çekmesini sağlıyordu.Dahada yaklaştığımda bacaklarım zor tutmaya başlamıştı etraf müthişti her yerde papatyalar vardı birde ikimize özel masa üzerinde mumlar oldukça romantikti geldiğimi farkettiğinde bana doğru ilerliyordu hatta koşuyor bile denilebilirdi.
"Defnee gelmeyeceksin diye çok korktum."bana bunları derken sarılıyordu çok sıkı sarılıyordu cidden.Sarılmasına izin vermiştim ama ona karşılık vermiyordum biraz şoka uğramıştım ondan da olabilirdi ama karşılık vermemiştim.Hala sarılıyor ve beni içine çekiyordu tüm kokumu çektiğine emindim ve buna daha fazla karşı koyabilirmiydim bilmiyorum.Daha fazla direnemeyecekken hafifçe geri çekildi oh sonunda.
"Bana dokunmaman canımı yakıyor Defne."derken gözleri hüzünlüydü ve ben o kahverengi gözlerinde çoktan kabolmuştum bile kendime gelmeliydim.
"Ş-şey ben sarılmanı beklemiyordum ."kekelemiştim bundan nefret ediyordum.
"Her neyse hadi geçelim masaya."diyip beni yerime oturtmuş kendiside karşıma geçmişti.
"Burası çok güzel olmuş gerçekten Mert."
"Senin kadar değil."dediğinde yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamamıştım.Bir süre sessizce oturup önümüzdekileri yedikten sonra nihayet Mert sessizliği bozmuş ve konuya giriş yapmıştı."
"Bak Defne hiç uzatmayacağım beni sevdiğini biliyorum." bu kadar egoist olmak zorunda mı acaba hıh nerden biliyormuş acaba aptal ya tam bir özürlü.
Kahkaha atarak "nerden bi..."
"Sözümü kesme Defne dinle bir sevdiğini biliyorum çünkü hep öyle umdum dua ettim sevmiyorsan bile artık sevmek zorundasın çünkü ben sana aşık oldum geriye kalan tüm zamanlarımı senle geçirmek istiyorum sadecen sen ol istiyorum aptallıklar yaptım biliyorum beni affet çocukluktu de salaklıktı de birşeyler de ama beni affet ve sonsuza kadar benimle ol Defne seni seviyorum çok seviyorum." O bunları derken gözlerim dolmaya başlamıştı ve ne demem gerektiğini düşünüyordum benden cevap bekler gibi bakan gözlerini öpmek istiyordum birşeyler demem gerekiyordu ama konuşamıyordum. Sanırım göz yaşlarım akmaya başlamıştı.Oturduğum yerden kalkıp boynuna atlamış ona sımsıkı sarılıyordum beni saçlarımdan öperken "seni seviyorum" diye kulağına fısıldamıştım.Sanırım mutluluktan öleceğim rüya gibi Mert benim sevgilimdi artık.Fazla serotonin salgılanmaya başlamıştım galiba Mert bende çikolata hissinin kat kat fazlasını yaşatıyordu o gece hiç bitmesin istiyordum.Sarılmanın ardından gece geç saatlere kadar dans edip şarkılar söyledik ve beni çadırıma bırakırken burnuma küçük bir öpücük kondurup "iyi geceler aşk böceğim." diyip uzaklaşmıştı böyle demesini seviyordum onu düşünerek uykuya daldım yarın kampın son günüydü yorucu ve hüzünlü geçecekti.Sabah uyandığımda hazırlanıp hemen Eylülün yanına koştum dün geceyi anlatmam gerekiyordu büyük bir sevinçle çadırına girdiğimde onu ağlamaktan şişmiş gözlerle buldum."Eylül ne oldu neyin var neden ağladın."diye sorduğumda kampın bitmesine beni özleyeceği için üzüldüğünü söylemişti ama inanmamıştım bu kızda bir haller vardı ama bunu ona çaktırmadan öğrenecektim.
"Ahh evet ama dışarda da hep birlikteyiz unutma beni unutmana izin vermem."diyip yanağına kocaman bir öpücük kondurmuştum o da bana sarılarak cevap vermiş ve dün geceyi sormuştu.Büyük bir heyecanla olanları anlattığımda yüzünde kocaman bir gülümseme vardı ve bana yeniden sarılarak tebrik etti.
Eylülle bavullarımızı toplamıştık bile çadırdan çıkarken Demirin çadırın başında beklediğini gördüm.
"Demir birşey mi oldu?"Demir gözlerini çadıra dikerek "Eylül içerde mi onu bekliyorum."dediğinde Demirle Eylül arasında dün gece kötü birşeylerin geçtiğini idrak edebilmiştim iyi ama bana neden anlatmamıştı ki."Icerde evet." çadıra girip durumu Eylüle izah edip onay aldıktan sonra tekrar çadırdan çıkarak Demire "girip konuşabilirsin."diyerek onları yalnız bıraktım.Ilerde Mert beni bekliyordu koşarak ona sarıldığımda dolaşmaya başlamıştık.
Bağırma sesi duyduğumuzda ise o tarafa koşmaya başladık ses Eylülün çadırından geliyordu bağıran Demirdi.
