Dönem /Hyunlix omegaverse/

•3•

~~♕︎~~

Atlı arabalara binip dışarıya açılan o tünelden çıkmaya başladık her adımda daha çok aydınlanıyordu etraf, en sonunda tamamen gün yüzüne çıktığımızda gözlerim kamaşmıştı ellerimi gözlerimin önüne koyup ışığa alışmaya çalıştım, en sonunda tamamen alıştığımı hissedince elimi çekip güneşe, etrafa beyaz, bulutlara, mavi gökyüzüne, hafif esen rüzgara bıraktım kendimi. hissediyordum toprak kokusunun aksine havayının kokusunu, çimen kokusunu, güneş ışığını, yüzüme çarpan rüzgârı hissediyordum, düş ya da hayal değildi gerçekti. Yüzüme vuran güneş ve hafif rüzgarı daha çok hissetmek için kafamı camdan çıkardım herşey, herşey fazla gerçekti, temiz hava, toprak kokusundan başka kokuları hissetmek çok güzel bir duyguydu, İnsanların yaşadığı şehire yaklaşınca kafamı geri içeri sokup perdeyi kapattım. Büyük bir sarayın önünde durduk.

"Geldik efendim."

Babam ve Annem anında indiğinde bizi kapıda bekleyen uşaklar ile soyluların olduğu odaya girmiştik, bizim aksimize onlar tüm ailecek toplanmıştı. Herkes kendini tanıtıyordu beni ise annem tanıtmıştı

"Felix, sen neden kendini tanıtmıyorsun?" başta olan kralın sorusu ile ellerim ve bacaklarım titremeye başlamıştı kafamı önüme eyip yüzümü sakladım, konuşamam.

kulağıma fısıldayan ses ile kafamı kaldırdım 'konuş Felix, çok dikkat çekiyorsun.'

"Soylu kişilerin önünde konuşmakta iyi değilimdir."

"Şu an konuştun ama?"

"Sorunuzu yanıtsız bırakmak istemedim."

Ailem bana gözlerini kocaman açıp bakıyordu,

"Bir sorun mu var?" Bu sefer ailenin baba tarafından olan büyüğü konuşmuştu.

"Oh, yok sadece dalmışız." Sohbet bilmediğim ekonomi, arazi konularına girince elimle çeneme destek vererek büyük camdan dışarıyı izlemeye başladım.

"Size bir soru sormak istiyorum."

"buyrun?"

"Yer altında yaşama sebebiniz nedir acaba?"

"Atalarımızdan kalma bir gelenek."

"Oh, Bunun sağlıksız bir şey olduğunu düşünüyorum güneş ışığı bir canlının ihtiyacı olan en büyük şeydir, size bir teklif sunacağım ama karşılıksız kalmayacak bizim de sizden istediğimiz bir şey var."

"Dinliyorum."

"Siz yer yüzüne yerleşeceksiniz, karşılığında büyümemize ve dünya keşiflerimizde yardımcı olacaksınız."

Kral Hwang hoo' nun dediği şey ile yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu ama geceyi beklemek istiyordum, Ailem kendi aralarında konuşurken araya girdim,

"Geceyi bekleyelim."

Ailem kafasıyla onayladıktan sonra kendi aralarında biraz daha konuştular, en sonunda babam krala dönüp;

"Bize 1 gün verin."

"Peki, ama burada kalın yolunuz uzundur."

Onayladıktan sonra Bize verdikleri odalara yerleştik, bana büyük beyaz bir oda verilmişti, üstümü hiç değiştirmeden yatağa girdim gözlerimi kapattığımda görüş alanıma yine o beyaz gölge girmişti.

"Felix, orada kalmayı kabul et onlara güven, kendini küçümseme sakın altta ezilme, göründüğünden daha güçlüsün sakın unutma herkese doğru cevabı ver içinde tutma, sen Haniel prensesisin Felix onlar sana saygı duymalı ama çok haddini aşma."