Dönem /Hyunlix omegaverse/

•11•

Gözlerimi odama vuran gün ışığı ile açtım. Sabah kalkar kalkmaz hemen mektep kıyafetlerimi giyip odadan çıktım. Longer'dan ve beni döven o çocuktan intikam alıcaktım. 4 yıl geçmiş olabilirdi ama ben asla unutamazdım.

Aşağı indiğimde bana meraklı gözler ile bakan anneme döndüm.

"Felix daha yeni geldin mektebe mi gideceksin hemen?" Annemin sorusunu sertce kafa sallayarak onaylayıp dışarı çıkmıştım.

"Felix, kahvaltı.."

~♕︎~

Dışarıdaki atlı arabaya binip Hyunjin'i beklemeye başladım çok erken binmiştim onlar daha kahvaltı yapıyordu. Bir kaç dakika sonra gelen Hyunjin ile kafamı ona çevirdim şaşırmış görünüyordu.

"Mektebe mi geliyorsun?" Hyunjin hem şaşırmış hemde mutlu bir şekilde sormuştu ben ise onu hala affetmediğim için sadece kafa sallamak ile yetinmiştim. Hyunjin ani bir şekilde bana sarılınca ona karşılık verdim.

"Seni orada göreceğim için çok mutluyum." Hyunjin ağlayacak kadar dramatikleşmeden önce ondan ayrıldım ve cama döndüm. Şoför atlı arabayı durdurduğunda hızlıca kapıdan inip içeri girdim, Hyunjin ile mektebe girdiğimizde yeni sınıfımın neresi olduğunu bilmediğimden Hyunjin'e döndüm.

"Ben nereye gideceğim?"

"Gel benimle." Hyunjin hızlı adımlar ile yürüdüğünde bende koşarak ona yetişebilmiştim. Hyunjin bir sınıfın önünde durduğunda ona teşekkür edip sınıfa girdim etrafa baktığımda herkes bana bakıyordu öldüğümü sandıkları içindi büyük ihtimalle. Seungmin ve Jeongin yanıma geldiğinde onlara boş gözler ile bakmaya başladım.

"Hayal mi görüyorum?" Seungmin'in gözleri dolunca kafamı hayır anlamında salladım Jeongin ve Seungmin hızlıca bana sarılınca onlara karşılık verdim. Kısa bir duygu sömürüsünden sonra tek 3'ümüzün olduğu sınıfta hocayı beklemeye başladık.

"Neden kimse yok?" Ben onlara bakarken onlar da bana bakıyordu.

"Longer'ın dersi çünkü gerizekalılar." Jeongin'in dediği ile hızlıca yerimizden kalkıp üstümüzü değiştirdik ve bahçeye çıktık. Bahçeye çıktığımızda herkesin gözü bizdeydi, Longer el işareti ile yerlerimizi işaret ettiğinde hızlıca oralara geçtik. Karşıya baktığımda Hyunjin'i sırasında gördüm mutluluktan ağlayacak gibiydi. Sonrasında beni 4 yıl önce döven çocuğu gözlerim ile aradım onu bulduğumda Longer'ın dediklerini dinliyordu.

"İkili gruplara ayrılıp dövüşün, Felix yanıma gel." Longer'ın dediğini yapıp yanına gittim.

"Eğer savaşmak istemezsen ağacın altına oturabilirsin eğer savaşmak istiyorsan benimle savaşabilirsin." Bu sefer bana seçenek sunduğu için şaşırmıştım belki ben yokken vicdan azabı çektiğindendir.

"Özelliğin var mı artık?" Aklıma kanatlarım geldiğinde yine moralim düşmüştü kafamı aşağıya indirmiştim.

"Yok mu? Yakında ortaya çıkar o zaman." Longer'a kanatlarımın olduğunu söylemek istemedim sadece başta sorduğu soruya cevap verdim.

"Sizinle savaşmak istiyorum."

"Siz? Çok değişmissin Felix." Longer gülüp savaş pozisyonuna geldi.

"Özelliğini kullanma." Longer kafa sallayarak onayladığında bende savaş pozisyonuna geldim, şeytanlar ile olan eğitimimden dolayı kazanacağımı umuyordum. Longer'a hızla koşup bir tekme savurdum ki ters tepmişti bir kaç dakika daha dövüştükten sonra kendimi yerde bulmuştum, neden mi? Longer gücünü kullanmıştı.