----------------2018 --------------
Many important events took place over the past three years: nagtake ako ng med school, we launched a campaign for our mama, and finally, my mother was elected as the Philippines' 14th Vice President.
Masaya kami yes but may kulang eh. Siya.
Pagkatapos ng ilang araw ng duty ko umuwi agad ako ng condo para mamahinga agad, and when I opened the front door, I noticed ate Aika and Jill sa sala.
"Hello, I'm home." bati ko pa sa kanya, bakas sa boses ko ang pagod.
"Hi home, I'm Jill." pangaasar ni Jillian. Tumatawa pa siya.
"Hi home, I'm Aika." sabi din ni ate Aika, aba good mood si ate.
Tinawanan ko lang sila at aakyat na sana sa kwarto but tinawag niya ako ni ate Aika, "Tricia, tara dito."
Sinunod ko agad siya since wala akong energy para makipag asaran. Pag upo ko sa tabi nila ay tinanong agad nila ako.
"Any news about y/n?" she asked, hoping for a positive answer. As a reply, umiling lang ako.
"Ate pat, okay parin ba tayo?" biglang tanong ni Jillian, kaya nanlaki mata namin ni ate Aika sabay tingin sa kanya. "I mean, simula nung iniwan natin si y/n andaming nangyari, maraming magandang nangyari at marami ding hindi.. and pansin ko sa mga mukha niyo na namimiss niyo siya, lalo kana ate Pat." dagdag niya pa.
"We're okay, Jill," I respond, my voice trembling as I fight back tears from flowing. "At least that's what I see... and I'm sure makikita natin siya uli someday, hindi lang ngayon, kaya wait lang tayo," I added.
"Are you admitting that you like her? That you're willing to wait for her till fate brings you back together?" ate Aika asked, pang aasar.
"Oh! may paganon! waiting shed yarn!?" sigaw ni Jillian sabay tawa.
Hinampas ko lang dahil wala talaga akong energy mag salita. Tumawa lang sila ng tumawa kaya umakyat na ako ng kwarto ko.
I throw myself on my bed after kong ilagay yung bag ko sa swivel chair ko. Niyakap ko agad ang unan ko, anlambot parang gusto ko tuloy ng tinapay. Naalala ko bigla yung usapan namin nila ate Aiks kanina.
"Are you admitting that you like her? That you're willing to wait for her till fate brings you back together?" tanong ni ate Aika na paulit ulit kong naalala.
What if oo? handa akong maghintay kahit ilang taon pa 'yan basta ang taong 'yon ay ikaw.
--------2020--------
During my lunch break, I went for a walk around Manila's sidewalks when I came across her.
Siya' yon. I'm certain of it because I'm familiar with her walking style, scent, long hair, and the fact that she always carries a bag of freshly baked breads.
When I saw her, my face flushed and I smiled. "Hey Y/n-" tatawagin ko na sana siya but biglang naputol, may isang babae na umakbay sa kanya.
Blue scrubs? Medical assistant? Nurse?
"Hoy bakla! Lunch break nyo?" tanong ng babae na nakaakbay.
"Hoy Kathy! naiipit tinapay ko!" sigaw bigla ni y/n.
Sila ba? tanong ko sa sarili ko. Palayo na sila ng palayo kaya napagdesisyonan ko nalang na bumalik sa hospital para tapusin na ang duty ko.
------during duty------
