Love Story

Final

Chenleနဲ့ Jisung ကလေးနှစ်ယောက်က
ညစာပါအတူစားပြီးတာနဲ့ နှုတ်ဆက်ပြီး
ပြန်သွားကြ ဝောာ့ ၏ အချိန်ခနလေးအတွင်း
ဆိုပေမယ့် Doyoung နဲ့ပါ ရင်းနှီးသွားကြပြီ
လည်း ဖြစ်သည်
ကလေးတွေ ပြန်သွားသွားချင်းး
တမ်းပွေ့ဖက်လာတဲ့ Jaehyun ရဲ့ ဗိုက်ကို
လက်သီး တလုံး ပစ်သွင်းလိုက်၏

"အ ! Hyung ရုတ်တရက်ကြီးး "

"မင်း ကလေးတွေကို ဘာတွေပြောထားတာလဲ
ပြော Jung Jaehyun! မင်းငါ့ကို
ဘာဖြစ်စေချင်နေဝာာလဲ "

"ကျွန်တော်က ဘာပြောလို့လဲ Doyoung hyungနဲ့ ကျွန်ဝောာ့် ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်း
လေးကို ပြောပြရုံလေး ကို ‌ဗျာ "

"မင်း ၀န်မခံဘူးလား ငါ့ကို မင်း ကွယ်တဲ့အချိန်
ကလေး နှစ်ယောက်က လာတိုင် ပြီး လာ
တောင်းပန်သွားတယ် "

"ဘာလို့လဲ"

"ဘာလို့လဲ ဟုတ်လား မင်း ငါ့ကို ကောင်းတဲ့
နေရာတခု မှာ ရှိနေတယ် လို့ ပြောထားတာဆို
အဲ့တာရှင်းပါဦး wuri Jaehyunလေးရဲ့ "

တခနလောက်တွေးပြီးခါမှ Jaehyunဆီက
အပြုံး လေးထွက်လာ၏ သူကိုယ်တိုင်လည်း
ဘာပြောမိလိုက်သလဲ သတိထားမိပုံမရပေ

"ကျွန်တော့်ကို ယုံပါ ဒါကနားလည်မှု လွဲသွားတာ
စိတ်မဆိုးပါနဲ့ "

Doyoung က TV ကြည့်ဖို့ sofaရှိရာ
သွားနေတဲ့ နောက်ကနေ Jaehyunက
လိုက်ပြီး တတွတ်တွတ် ပြောလာ၏
ထိုင်တော့လည်း remoteကို အကိုင်မခံပဲကို
ရှင်းပြတော့၏

"အခွင့်အရေးပေးတယ် "

"အို ခေ အိုခေ "

ထိုအခါမှ Jaehyunက သက်ပြင်းအသာချကာ
ရှင်းပြဖို့ လုပ်တော့၏

"အဲ့တာ hyung အပြစ် လေ "

ရုတ်တရက်ကြီး hyung အပြစ်လို့ ပြောလာ
တာကြောင့် Doyoung က မျက်လုံးတွေတောင်
ပြူးကုန်သည်

"ကျွန်တော်က အတူတူ ဒီကိုလာပါမယ်ဆိုမှ
hyung က သွားနှင့်ခိုင်းတာလေ မြန်မြန်
နောက်ကလိုက်လာပါဆိုတော့ကြ မလာပဲနဲ့
ကျွန်တော်က သိပ်လွမ်းနေတာ ပေါ့ "

"..."

"ကျွန်တော်က ဒီမှာ အလွမ်းကြီးလွမ်းပြီး
အထီးကျန်နေတဲ့အချိန် hyungက
ဟိုမှာ အေးဆေး နှပ်နေတာ‌မလား ကျွန်တော်
မရှိတော့ သ၀န်တိုမယ့်သူမရှိတော့ဘူးဆိုပြီးလေ
အဲ့ဝောာ့ကျွန်တော်က  ကောင်းတဲ့နေရာတခုမှာ
ရှိနေတာလို့ ပြောလိုက်တာ
မရည်ရွယ်ပဲနားလည်မှု လွဲသွားရော
အဲ့ဝောာ့ ကျွန်တော့်ကို
လွမ်းအောင် ထားထားတဲ့ hyungအပြစ်ပဲ"