Sonsuza dek Yalnız

2.Bölüm

Lütfen multimedyadaki şarkıyı dinleyerek okuyun. İyi okumalar.

bu gün çok kötü bir şey oldu. Yani olacağını biliyordum ama kendimi hazır hissetmiyordum.

Olay okul dönüşü başladı. Eve her zamanki gibi yürüyerek gidiyordum. Yalnız ve yorgundum. Her zaman yanından geçtiğim büfenin yoluna saptım. Ne göreyim! Büfe yanıyor. Herkes bağırıyor. Kimi telefonuyla ambulansı ve itfaiyeyi aramaya çalışıyor. İçeride genelde Barış Abi olurdu ama bu gün kızına bırakmış büfeyi. Kızı benim yaşımda adı da Ada. İçeriden onun çığlıkları geliyordu. Çok korktum. O kızı severdim. Gözümün önünde can çekişiyordu. Bir dakika bile düşünmeden alevlerin içine daldım. 5 dakika sonra alevler söndü ve Ada'yı dışarı çıkarttım. Dumandan dolayı ikimiz de öksürüyorduk. Bana sımsıkı sarıldı ve ağlayarak teşekkür etmeye başladı. Sonra ambulans geldi ve ona ilkyardım yaptılar. Doktorlar beni de ambulansa bindireceklerdi istemedim. Çünkü biliyorsunuz pek bi düşman değilim ateşle. Etrafıma bakındım. Gazeteciler gelmiş. Spiker mikrofonu bana uzattı ve beni soru yağmurlarına tuttu. Tek dediğim arkadaşım için yaparımdı. Göz ucuyla da insanlara baktım. Bana şaşkınca bakıyorlardı. Bu sırada spiker bana alevleri nasıl söndürdün diye sordu. Dona kaldım. İşte şimdi ateşi yüzümde hissetmiştim. Endişe bunun sebebiydi. Hiçbir şey demeden koşmaya başladım ve eve geldim.

Annem yemeği hazırlamış beni bekliyordu. Hemen elimi yıkadım ve hiçbir şey olmamış gibi yemeye başladım. Annemin bundan haberinin olmasını istemiyordum çünkü buna hazır değildim.

Evet olayımız bu fakat dahası var.

Akşam oldu. Annem ve ben televizyon izliyorduk. Kanalları değiştirirken haber açıldı. Hemen kanalı değiştirdim ama annem zorla haber izlemek istedi. Ben de geçtiğim haberin benle ilgili olduğunu biliyordum. Bu yüzden başka bir haber kanalı açtım. Bir iki haber geçti. Ben her haberde soğuk soğuk terler döküyordum.

Ve o berbat an. Şok şok şok.... Yangında yaralanan kıza kahraman arkadaşının yardımı. Şimdi faka basmıştım. Annem haberde ben ve Ada'yı görünce gözlerini ovuşturdu ve çığlık attı.

Bana bağırmaya başladı. Neden bu tehlikeye atıldığımı ve neden ona söylmediğimi sordu. Önemli bir şey değildi dedim. Annem daha da sinirlendi sonra televizyonda kahraman kız özel güçlere sahip diyen spikerin sesini duydu.

Hemen televizyona baktı. Ortam çok sessizdi. Sadece televizyona kitlenmiş bakıyorduk. Ateş ben içine girince büfenin içine sanki akan bir su gibi giriyor ve yok oluyordu. Annem sanki hayalet görmüş gibi bembeyaz oldu.

Bana 'odana git ' dedi. Hiç sesimi çıkarmadan dediğini yaptım.

Şimdi bu satırları yazıyorum. İçerden annemin sesini duyuyorum ama dedikleri anlaşılmıyor. Galiba telefonla konuşuyor. İçimde kötü bir his var. Umarım bu haberi herkes izlememiştir.