11. Duvarın Fısıltısı

4.1K 423 928
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🎧DeathbyRomy, Don't Fall For Monsters🎧Sleep Dealer, Against The Stream🎧Novembers Doom, What Could Have Been

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🎧DeathbyRomy, Don't Fall For Monsters
🎧Sleep Dealer, Against The Stream
🎧Novembers Doom, What Could Have Been

Yıldızları severdim, güneşi severdim. Çiçekleri de severdim. Gece yıldızları, gündüz güneşi görebilmem için bulutların dağılması gerekirdi. Bir çiçeğin ise hem yağmura hem de güneşe ihtiyacı vardı. O hâlde diğer ikisi için birini sevmekten vazgeçmeliydim.

Şimdiye kadar çok fazla fedakârlık yapmak zorunda kalmamıştım. Sanırım söz konusu sevdiğim şeyler olduğunda, kaybetmemek için kaçmayı tercih ediyordum.

Ama biliyordum, bir gün kaçamayacağım bir an olacaktı.

Ortamdaki gerginlik sürerken hepimiz kapıya bakıyorduk. Endymion geri çekildiğinde Noris de şansını denemişti. Fakat kapı yine açılmamıştı.

"Astrid'i tanıtmamıştık, onun elini tanımaz," dedi Briella bıkkın bir sesle. "Ne halt yiyeceğiz?"

"İlk defa böyle bir şey olduğu için fikir yürütemiyorum," dediğinde Noris, gözlerim ikisi arasında gidip geliyordu.

Bulunduğumuz yer gittikçe soğumaya başlamıştı. Soğuk esen bir rüzgârla kollarımı bedenime daha sıkı sardım.

"Astrid," dedi Endymion. "Bir de sen denesene."

"Elimi sokup kendimi tanıtmamıştım ki," dediğimde gözlerimin içine baktı.

"Dene lütfen," deyince başımı sallayarak kapıya yöneldim.

Bir an kapıdaki o delik bana çok korkutucu gelmişti.

Soğuk elimi kapıdaki deliğe soktuğumda elimin aniden ısındığını hissettim. Isınan elimle yüzümü buruşturduğum sırada beni izliyorlardı. Bir süre bekledim ama hiçbir hareket yoktu, üstelik derim yanıyormuş gibi hissediyordum.

"Olmuyor," deyip elimi çektiğimde kıpkırmızı olmuş elime baktım.

Noris kızaran elimi avucuna aldığı sırada arkamdaki kapıdan bir kilit sesi geldi. Gözlerim büyürken omzumun üzerinden kapıya baktım. Kapı gıcırdayarak yavaşça aralandı.

AKREBİN KALBİ (KİTAP OLDU)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin