Genç kadın, elini duvara doğru uzattı. Kendi kanından bir adam onu durdurmaya çalıştı ama durduramayacağını o da biliyordu. Parmakları duvarın saydam, kızıl yüzeyini aştı. Aylardır izini sürdüğü şeye bir adım daha yaklaşmıştı.
Genç kadın önünde dura...
🎧Gracchus, More Than My Skin 🎧Nathan Wagner, Suffocate
🦂
Belli bir yaşa kadar oldukça öfkeli bir insandım. Kontrol edebilmek benim için hep zor olmuştu. Ama bir süre sonra bunun bana zarar verdiği kadar karşımdaki insana da zarar verdiğini gördüm, o gün, sakin bir insana dönüşebilmek için elimden geleni yapmaya çalışacağım sözünü kendime verdiğim gündü. Bana ait olan öfke hep içimde kalsa, bana zarar verse bile benden başkasına zarar vermesine hiç izin vermedim.
Şimdi o kapıya bakarken, bir kedinin kuyruğunun gözlerimin önünde kaybolduğunu gördüğümde, gözlerimin beyaz kısmında bakanları dehşete düşürecek şimşekler çakmaya başladı. O öfke içimdeydi, artık gizlenmek istemiyordu.
Başımı abime doğru çevirmeden önce sakince gözlerimi açıp kapattım. Şimdi sırası değildi. Onların yanında olmazdı. Derin nefesler alan abime tekrar sarıldığımda gözlerim yerde baygın bir şekilde uzanan Noris'e takıldı. Endymion herkesin iplerini çözmüş, Noris gibi baygın yatan Briella'nın yanına çökmüştü. Parmağımı Noris'e doğru uzattığımda o turuncu ip, şiddetli enerjisiyle birlikte Noris'e tutundu.
