24. Tanıdık Enerji

3.3K 324 328
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🦂

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🦂

🎧Solitaris & Holocene, Soulswap
🎧In Mourning, Celestial Tear

🦂

Uzun zamandır ilk defa gözlerimi gökyüzüne dikip bir dilek diledim. Bir ara bunu çok sık yapardım. Sanki orada bir melek varmış, beni hep izliyormuş ve içten dilediğim güzel dileklerimi benim için gerçekleştiriyormuş gibi düşünürdüm. Şimdi gökyüzüne bakarken gözlerimde eskisi gibi umut değil de çaresizlik vardı. O melekten dileğimi, çaresizce gerçekleştirmesini istiyordum.

Müziğin gürültüsünün üzerine eklenen insanların sesleri de kulaklarımı ağrıtmaya başlamıştı. Kumsalda yürürken yanımda Endymion vardı, hepimiz bir yana dağılmıştık. Noris'in özellikle Briella ile gitmesini istedim çünkü Briella o katilin geldiğini hissedebiliyordu, bu yüzden Noris'in de Briella'nın yanındayken hazırlıksız yakalanma ihtimali daha azdı. Her ne kadar onu yanımda tutmak istesem de bir arada durmamamız gerektiğinin de farkındaydım.

"Henüz bir farklılık yok," dediğini duydum Endymion'un. Yanımda olsa da gürültü yüzünden sesi pek net duyulmuyordu.

"Ya gelmezse?" Sesimi duymadığı için gözlerini kısıp dudaklarıma bakınca sesimi yükselterek sorumu tekrarladım. "Ya gelmezse?"

Kulağıma eğilip, "Gelecek," dedi kararlı bir ifadeyle. Sakince başımı salladım. Geri çekilmeden önce dudaklarını yanağıma bastırdı, gerginliğimi görebiliyordu. "Burada durmayalım, biraz çevreye bakınalım."

Duymayacağını bilsem de, "Olur," diye mırıldandım, dudaklarıma baktı, belki de anlamıştı. Elimi tuttuğunda birlikte insanların arasına karıştık. Sevgili olduklarını düşündüğüm iki erkek gülüşerek dans ediyordu. Ne kadar huzursuz hissetsem de onlara gülümsemeden edemedim. Herkes bu kadar mutluyken olası bir kargaşada bütün keyifleri kaçacaktı.

"Biraz gevşe, bir şey olmayacak," dedikten sonra tuttuğu elimi kaldırıp yavaşça beni kendi etrafımda döndürdü. Hazırlıksız yakalandığım için tökezledim ama kolunu belime indirerek beni tuttu. "Gülmezsen ben de hep gergin hissederim." Yavaşça gülümsediğimde bana tamamen yaklaşıp burnunu burnuma sürttü. "Daha içten bir gülümseme."

AKREBİN KALBİ (KİTAP OLDU)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin