14 Numaralı Oda: Kendini Fark Etmek

2. Bölüm: Sır

Medya: Melsum

Aleyna'yı idare edeceğime söz vermiştim ama aklımda doğru düzgün bir plan yoktu. Babamı inandırmak sandığınızdan daha zor birşey inanın. Aleyna evimizin yaramaz çocuğudur. Ne zaman dışarı çıksa illa başına bir bela almadan dönemez. Onun yüzünden az karakolluk olmadık desem yalan olur. Hal böyle olunca da babam Aleyna'nın üstüne fazla düşmeye başladı. Sürekli nereye veya kiminle gittiğini sorar oldu e haksız da sayılmaz. Bana gelince bu güne kadar babamın ağzından "nereye gidiyorsun" tarzında tek bir cümle bile duymadım çünkü okul, ev ve market dışında en son ne zaman dışarı çıktım hatırlamıyorum bile. Asosyal bir insanım biliyorum ama ne yapabilirim ki? Okula gittiğim zamanlarda bile çevremde gördüğüm o insan silüetleri beni sanki ezecekmiş gibi hissediyorum. Nefes alış verişlerim benden habersiz kesiliyor ve sebebini bilmediğim bir uğultu tüm beynimi ele geçiriyor sanki. Her neyse Allah'tan şu anda sömestr tatilindeyiz. Azıcık ta olsa kafamdaki o sesler bir süreliğine pek uğramayacak gibi. Saat 18:00'a yaklaşırken Aleyna evden çıktı. Bu demek oluyor ki babama yalan söyleme vakti geldi. Babamı seviyorum ve ona yalan söylemeyi istemiyorum ama Aleyna'yla sekiz yaşındayken yaptığımız " Kardeşliğin altın kuralları" adlı sözleşmemizin 4. maddesindeki "Birimizin ihtiyacı olduğunda diğeri onu kollayacak" adlı madde yüzünden şu anda bu duruma düşmüş bulunuyorum. Bilseydim o sözleşmeyi azla imzalamazdım zaten bu madde bu güne dek bir tek Aleyna'nın işine yaradı. Yavaş adımlarla ve azıcık tedirgin nefesler eşliğinde babamın yanına yani oturma odasına doğru yol aldım. Oturma odasına vardığımda babamı, çift kişilik koltuğa uzanmış, televizyon izlerken gördüm -klasik baba aktiviteleri işte- yanındaki tekli koltuğa da ben oturdum gözleri birden beni buldu:

- Hayırdır kızım odandan çıktığına göre acil bişey olmalı bir sorun yok değil mi?

Canım babam kızının sadece lavaboya gitmek için odasından çıktığını ne kadar da iyi biliyordu.

- Yok baba önemli bir şey olmadı sadece bir şey söylemem gerekiyor o kadar

-Hayırdır kızım ne oldu hem Aleyna nerede?

-Heh zaten konu Aleyna babacım. Kendisi arkadaşları ile kütüphaneye gitti tatilden sonra sınavları varmış onlara calışacaklarmış.

-Aleyna ve çalışmak mı yalan söylemediğine emin misin?

-Evet bende ilk çok şaşırdım ama bu dönem sınavlarının zor olacağını ve çalışması gerektiğini söyledi.

-Kaçta gelecekmiş?

İşte en zor kısım

- 22:00'da evde olacağını söyledi.

-22:00 demek ha! Melsum kızım sana güvendiğimi biliyorsun kardeşin gerçekten ders çalışıyor değil mi?

Bana güveniyor ve ben ona on dakikadır sadece yalan söylüyorum off Aleyna eve gelince senden iyi alacağım olacak.

-Evet baba hem bu kış günü bir yere gideceklerini çok sanmıyorum.

-Peki inanalım bakalım. He bu arada acıkmışsındır yemeği dışardan söyledim beş dakikaya gelir haberin olsun.

Acıkmak o nasıl bir histi acaba? En son gerçekten ne zaman acıktım ve yemek yediğimi hatırlayamıyorum bile. Acıkmak kelimesi bile midemin bulanmasına sebep oluyordu.

- Acıktım baba sağol söylediğin için.

Babamın böyle detayları bilmesine gerek yoktu. Bir cok şeyi bilmesi gerekmediği gibi.
Tam koltuktan kalkıyordum ki kapının çalmasıyla irkilip o yöne baktım muhtemelen yemekler gelmiş olmalıydı. Babam kapıya yöneldi ve gelen kuryeye yemeklerin parasını ödedi.

-Çok güzel bir pizza söyledim eminim ki bayılacaksın.

Hayır hayır babamla birlikte yemek yiyemem ve daha da kötüsü pizza hiç yiyemem.

-Eminim ki bayılırım tabağıma alıp odamda yerim zaten çizdigim resim yarım kalmıştı onu tamamlarım görüşürüz babacım.

-Boş ver kızım resimi sonra da tamamlarsın. Gel seninle birlikte bir film açıp afiyetle yemek yiyelim. Hem ne zamandır vakit geçiremiyoruz.

-Olabilecek en berbat şey oluyordu şu an ama babamı red edemezdim zaten ona bir sürü yalan söylemiştim kabul etmek dışında pek bir seçeneğim yoktu.

- Şey peki iyi madem birlikte yiyelim.

Babam az önce uzandığı koltuğa bu defa normal bir şekilde oturdu ve kenara kaydı bende yanına oturdum. Tabağıma iki tane pizza koymuştu -Sanki yiyebilecek mişim gibi- Babam televizyondan "piyanist" filmini açmıştı. O böyle filmleri izlemeyi severdi eminim ki bu filmi çok daha önceden zaten izlemişti muhtemelen film hakkındaki düşüncelerimi merak etmişti. Ama şöyle bir sorun vardı ki ben bu tarz filmlerden sıkılıyordum. Filmin altındaki mesaj ne kadar derin olursa olsun izlemesi bana zevk vermiyordu bana kalsa şimdi güzel bir kore dizisi açar onu izlerdim. Ama babama tabikide bu fikrimi söylemedim ve açtığı filmi sıkıla sıkıla izlemeye başladım. Babam çoktan tabağında koyduğu pizzaları bitirmiş yenilerini koymuştu. Gözü birden hiç dokunulmamış tabağıma kaydı:

-Kızım beğenmedin mi yoksa istersen başka bir şey sipariş edelim.

-Hayır, beğendim filme kaptırmışım kendimi ondan unuttum yemeyi herhalde.

Başka bir yalan daha

-Ye kızım yemeğini öğün atlamak hiç sağlıklı
değil.

Gözleri benden ayrılmadığı için yemekten başka seçeneğim kalmamıştı. Zar zor da olsa küçücük bir ısırık almayı başarmıştım.

-Aa Melsum küçük çocuk gibi zorla mı yiyeceksin kızım, o tabağı bitirmeden kalkmak yok hadi bakalım.

Anlaşıldı burda mide ağrısından ölsem bile bu pizzayı yiyecektim. Ellerim istemsizce titriyordu en sonunda bir tane pizzayı bitirmeyi başarmıştım başarmasına ama bir an önce bu koltuktan kalkmazsam bu güne kadar sakladığım sırrım açığa çıkacaktı. Başımın dönmesi ve midemin inanılmaz derecede bunalması beni öldürmek üzereydi. Zar zor konuşmaya başladım.

-Baba benim lavaboya gitmem gerekiyor hem zaten filmde bitmek üzere devamını daha sonra izleriz.

-İyimisin kızım rengin birden bembeyaz oldu hasta gibisin.

Evet babacım ölüyorum bu yüzden bir an önce lavaboya gitmem gerek ya zaten.

-İyiyim başım ağrıyor sadece azıcık

Kafamı kesip atmak istiyorum babacım ağrıdan.

-Tamam kızım ilaç iç mutlaka

Babama cevap verecek mecalim bile yoktu ağzımı açtığım anda yapacağım şey konuşmaktan daha farklı bir şey olacaktı çünkü kusmak...
-BÖLÜM SONU-

Eveeet bir bölümün daha sonundayız heyecanlı yerler çok çok yakında kitaba oy verip yorum atarsanız inanılmaz mutlu olurum şimdiden teşekkürler ✨☁️