Kolumu çekiştiriyordu benim hayatımın en güzel günü neden olacaktı ki hiçbir şey anlamamıştım ama Çiçek'in keyfi gayet yerinde gibiydi.
Ayrıca Baran ondan hoşlanacağımı düşünmekle büyük hata yapıyordu ben asla onun gibi bir egoistten hoşlanmazdım. Tamam yakışıklı sayılabilirdi. Bizi Buse ve -onun değimiyle-Buse junior' lardan kurtarmışta olabilirdi ama ona güvenmiyordum.
"Bıraksana kolumu canım acıyor , pis sapık şey". bana "gerçekten 'pis sapık mı?' daha iyi bir şey bulamadın mı?" der gibi bakıyordu ama çekiştirmeye devam etti.
"Kızım çok sikimde değilsin ,Poyraz'ın hatrı için takılıyorum seninle."
Ne Poyrazın hatrı için mi ? Bu kendini ne sanıyordu ya. Ayrıca herkes nasıl birbirini tanıyo abi bu okulun ilk günü değil mi?
"Seninle takılmaya meraklı değilim git arkadaşına söyle ne hali varsa görsün"
Tabi bunu demek göt isterdi ama söylemiştim işte bu çocuğa çok sinir olmuştum ama bana bir şey yaparsa Ateşin onu geberticeğine emindim.
"Kızım yürü git ya" kolumu sonunda bırakmıştı. hemen Çiçek'e doğru yürümeye başladım ve onun kulağına kısık bir sesle "artık gidelim lütfen , Şu sinir çocuk canımı yakıyo hem Ateşi ararız yolda hadi Çiçek" Ateş dememle Çiçek'in gözleri parlamıştı nasıl tanıyodum arkadaşımı ve ayrıca şu öküz'den kurtulmam gerekiyordu.
"Niye bu kadar uyuzsun be, ne güzel sosyalleşiyoruz." "Ama Çiçek unutuyosun heralde...Ateş..." ikna olmalıydı artık! "Ya sen git Toprak, ben biraz daha takılıcam." Evet en yakın arkadaşım da beni satmıştı. Tek başıma kalmak istemediğim için "off tamam." dedim ve tüm grup Baran'ı takip etmeye devam etti.
Bayadır aklımda olan soruyu sonunda sormaya karar verdim. "Siz herkesi nası tanıyosunuz? Bugün okulun ilk günü değil mi?" Poyraz cevap vericekken Baran konuşmaya başladı ve poyraz hemen sustu. Herkes bu yürüyen kastan korkuyodu heralde.
"Bu bizim ilk yılımız değil. Okulun yarısı okulda kaldı. Bu okulda kimse dersleri takmıyo. Genelde ilk dersden sonra okulu asarız." Şimdi her şey mantıklı geldi. Ama ne biçim okulmuş be burası. Aslında fark etmeliydim. İlk derste kimse hocayı dinlemiyordu (ulaş dınız dışında) Ve etrafta herkes yiyişiyordu.
"Anladın mı?" diye aniden bağırınca yerimden hopladım. Anladım efendim diyesim geldi. Bu çocuk kendini ne sanıyordu?. "Evet." dedim. Sanırım sonunda gelmiştik. Tabelasız bir yere girdik. Ve girdiğimiz an ağzım açık kaldı. Burası bir bardı. Ama normal bi bar değil. Her yerde mini şortlu kızlar vardı. Ya erkeklerle yiyişiyolar yada kucaklarında. Abim buraya geldiğimi görse ben bitmiştim. Herkesi döver heralde. Biraz aşırı korumacı.
"Hala kalmak istiyor musun?"
Çiçek tam cevap vericekken Baran beni kolumdan çekip barın önündeki bi sandalyeye oturttu.
"Ne içersiniz kızlar?"
"Bunun yasal bile olmadığının farkındasın dimi?"
"Benim için yasal. Buraya 2 viski."
Benim için yasal ne demekti 18 yaşında mıydı? Okulda kaldığını düşünürsek büyük ihtimal doğruydu.
İçkiler geldi. Baran kendininkini bir dikişte içti. Keşke fazla yırtık pantolon giymeseydim. İffetli yanım beni öldürücekti. Burası iğrenç heriflerle doluydu. Of önümdeki adam kesinlikle bacağımı kesiyordu. Rahatsız olduğumu gören Baran birden adama
"Neye bakıyorsun?" diye bağırdı. Ve adamın üstüne doğru yürümeye başladı.
