4.BÖlÜM

3.3K 86 12
                                    

"Farya hanım uçağa 15 dakika var gidelim istersiniz"

"Ayy ben dalmışım gonca sogul hadi gidelim"

Uçağa geçtiğimizde gonca ile oturduk "farya hanım iyi misiniz"

"İyim gonca senide böyle yanıma aldım ama derslerinden geri kalmazsın demi"

"Olur mu öyle şey farya hanım siz nereye ben oraya"

"Sogul gonca"

Uçaktan inince saat ona geliyordu hemen bi taksiye atlayıp konağın öne geldik "Evet gonca burası benim doğduğum ev hayata küçük yaşta atilmak zorunda kaldığım yer"

"Farya hanım siz çok güçlü bi kadınsınız"

Ona gülümseyip "Hadi girelim hızlı olmamız lazım"

İçeri girdiğimizde gül karşıladı bizi "farya koş yetiş götürdüler nuru"

"Tamam gonca sen burda kal yerleş benim kapatmam gerek küçük bi hesap var"

Hızlıca konaktan çıkıp konağın önündeki bir arabaya bindim direk karaoğlan konağına sürdüm 

Arabadan hızlıca çıkıp konağa koştum içeri girdiğimde davul zurna dışarıdan duyuluyor nur ortalarda yoktu ya nikah olduysa aklımdan bile geçirmek istemiyorum  zurna sesi daha çok artınca  merdivenlere gözüm gitti nur boran nin koluna girip aşağıya iniyorlar dı nur bembeyaz bi gelinlik giymişti boran işte sadece gömlek pantolon 

Masaya oturduklarinda nikah memuru gelmişti buraya kadardı artık yeter sağımdaki korumanın önüne koyduğu silahı alıp havaya sıktım ve zurna sesi kesilmişti herkesin gözleri bendeydi babamlarin bile nur başına örtülen duvağı kaldırıp "abla"

"Gel buraya nur"

Nur hemen arkama geçti şivan ağa sinirlenip aya kalktı "ne yaptigini sanırsın sen"

"Hiç ya çeyrek takmaya geldim napıcam başka  nuru almaya geldim"

"Hele bi al diğer kardeşin ölür"

Sadece şivan ağa konuşuyordu ona adım atarak "eyer sen benim kardeşimi öldürürsen bende senin oğlunu öldürürüm"

Silahı boran ağaya doğru tutum ve herkesin silahı bana döndü herkese göz kestirdim bütün aşiret bana silah tutuyordu bende boran ağaya tutuyordum babam yanıma gelip 

"İndir o silahını farya ne yaptığını sanıyorsun sen biz konuştuk anlaştık"

"Bu mu anlaşma"

"Eyer nur evlenmezse murat ve dilan ölecek bide bebekleri"

Düşündüm düşündüm ne murata kıyardım  ne de nura kıyardim ben kendime kıyardım anca ve öyle yapacaktım alevlere kendimi atacaktım silahı indirip 

"Peki o halde ben evleniyorum madem birisi evlenmesi gerekiyor o da ben olucam"

Şivan ağa gelip "Peki o halde bu akşam düğün var"

Bu kadar çabuk muydu ben hiç evlenmem sanıyordum hele mardinli bi adamla asla diyordum kendi halime mi üzüleyim yoksa kardeşlerimin kurtulduğununamı 

***

Bizim aşiretten herkes toplanmıştı herkes arabasına binmişti nura dönüp "ablacım nasılsın"

"İyi abla iyi ki geldin sen gelmeseydin"

"Şşşt geldim işte gerisini unut"

Konağa geldiğimizde "farya birazdan  hazır olmuş kızım" dedi babam 

ASİ GELİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin