İstanbulun en iyi avukatı asil bi kadın onun gören herkes hayranlıkla bakar kaybetmedigi bi dava yok bu yaşadığı hayat onun sayesinde oldu ama bir şeyi kaçırdı ailesini küçük yaşta mardini terk eden bi Farya bakalım seni neler bekliyor.
Evet neredeyse bir aydır İstanbuldaydık boran burdan işlerini yürütüyordu ne kadara dön desemde seninle dönücem deyip duruyordu. bugün büroda son günümdü büroyu devrediyordum Mardin'de acicagim büroya odaklaniyordum burayada işinde çok başaralı olan avukatta devretmiştim.
Son işlerimi de halledip eve geçtim kapıyı çaldığımda başörtüsünü düzelten gül görmüştüm gül bir süre daha İstanbul'da kalacakti artık İstanbulun kurtu olmuştu
"hoşgeldin canım. Bende daha yeni geldim hemen bir şeyler hazirlicam açsın demi"
"Acım canimda boran nerde"
"Boran abi ben geldiğimde evde yoktu"
"Allah Allah dur şunu bir arayim"
Gül kafasını sallayıp mutfağa yöneldi bende odama çıktım bir yandan borani arıyordum telefon uzun çalmadan sonra açıldı "efendim aşkim"
"Bu telefon niye açılmıyor bakayım"
"Son anda fark ettim bebeğim sen evde misin"
Odaya girdiğimde "evet evdeyim de sen nerdesin" dedim ve yatağımın üzerinde kocamın bir kutu fark ettim. "Güzelim şimdi o kutuyu aç ve güzel bir şekilde hazırlan bir saat sonra seni almaya bir araba gelecek ve seni bana getirecek" "ne oluyor boran"
"sürpriz bebeğim" deyip telefonu kapattı beden kutuyu açtım ve bembeyaz bir elbise karşıladı beni Aynı şekilde beyaz bir ayakkabı gülümseyip duşa girdim. Kısa bir duşun ardından saçlarımı dalgalı fön çekip hafif bir makyaj yaptım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbisem üzerime tam olmuştu fizigimi ortaya cikarmistir boran bu elbiseyi nasıl aldı hayret ettim doğrusu üstüme dolaptan kombine uyacak beyaz kürkümü alıp aşağıya indiğimde elif masayı kuruyordu topuk seslerini duyunca arkasına dönüp hayran olan gözlerle bana baktı "bu ne güzellik böyle"
"Güzel olmuş muyum gerçekten"
"Evet de ne oluyor"
Gülle hızlıca anlatım "valla ben hayran gözlerle bakıyorsam boran abim ağzının suyu akar o derece" ikimizde gülerken kapı çaldı büyük bir ihtimal gönderdigi şofördü kapıyı açıp "merhaba farya hanım gideceğiniz yere kadar ben eşlik edicem size" kafamı sallayıp son kez güller dönüp öpücük attım ve evden çıktım adam kapımı açıp arabaya bindim o da yerine geçince araba hareket etti ve bende bakislarimi merak bir şekilde cama çevirdim yüzünde bitmeyen bir gülümseme vardı uzun zaman sonra ilk defa bu kadar gülüyordum içten bir şekilde.
Arabayla geldiğimiz yere bakınca Üsküdar'da kız kulesinin yanına gelmiştik adama teşekkür edip arabadan indim ve karşım da borani gördüm jilet gibiydi her zamanki gibi siyah bir takım elbise giymişti adımlarımı ona doğru atmaya basladim dik ve sağlam adımlarla onunda benim gibi gülümsediğini gördüm yanına gelince hızlıca boynuna sarıldım "çok bekleyemedim demi"
