ASİ GELİN

17.BÖLÜM

Ölüm sessizliği

Yazardan devam

Ertesi gün faryayı hemen ameliyata almışlardı boranda girmişti farya ünlü bir avukat olduğu için vurulduğunu herkes duymuştu ve Hastanenin önü faryanın müvekkilleri kaynıyordu hepsi faryanın yaşama haberini bekliyordular boran tüm ciddiligi ile işini yapıyordu.

Farya ameliyattan çıkınca yoğum bakıma aldılar mardindeki herkes buradaydı babası bile gelmişti sadece Hatice ve hilal mardindeydi hilal faryanın vurulduğunu duyunca içten içe sevinmişti çünkü farya ölürse boran ona kalıcaktı o böyle düşünüyordu ama bilmiyorki farya ölse bile boran onu son nefesine kadar sevicekti hilal bunu bilmiyordu herşey bir yalandan ibaretti ama boran ve farya hiç birşey bilmiyordu.

Herkes hastane koridorda bekliyordu boran dişari bakan camın  yanına gitti bu kadar kişinin beklemesine şaşırdı yanına gonca geldi boran "ne çok insan var"

"Hepsi farya hanımın müvekkilleri. Şurda üç kız grup varya onlar yetimhane şiddet görüyordu sonra farya hanımı buldular ondan yardım istediler farya hanımın onları okuması için burs verdi özel bir yurda yerleştirdi şimdi birisi evlenecek diğer ikiside iş kadını oldular. Şu köşedeki kadın varya işte o da yetimhane müdürü farya hanım her ay oraya küçük çocuklar için yüklü bir miktarda bağış yapıyor kendisi sinirli ve asi olsada onun pamuk gibi bir kalbi var farya hanımın daha bilmediğiniz bir çok şeyi var bunca insana yardımı dokundu bana bile yardım etti babamdan sürekli şiddet görürdüm ozman üniversitesi hazırlanıyorum babamdan gizli kütüphaneye gidiyorum babam bir gün yakaladı beni sokakta evire çevire dövüyordu o sokakta bir Allah'ın kulu bile yardım etmedi ama farya hanım koşarak yanıma geldi babamdan kurtardı beni okuttu beni o gün bende farya hanım gibi avukat olacağıma karar verdim ve o beni hep destekledi yanına iş verdi babamıda çok ağır bir şekilde tehdit etti ve babam o günden sonra bana ve anneme el kaldirmadı. Ama siz onu çok üzdünüz farya hanımın ilk defa sizin yanınızda gözlerinin içi gülerken görmüştüm ama siz boşanınca eski farya hanım geri geldi işkolik bir kadın olmaya devam etti işini hep ilk sıraya aldırdı sizinleyken öyle değildi siz bunu anlayamazsınız boran bey"

Boran goncanin lafını kesmeden onu dinlemişti faryayı seviyordu hemde deli gibi kafasına koymuştu faryayı kendine affettirecek ve yeniden evleneceklerdi.

2.gün sonra
Faryadan devam

Gözlerimi açtığımda bir beyaz yatağın üstünde uzanıyordum üstünde mevsimlik bir beyaz elbisem vardı uzandığım yerden doğruldum ayaklanip koca ormanda yürümeye başladım. İlerde sesler geliyordu yüksek bir sesle "kimse varmı" diye bağırdım arkamdan "farya" sesi duydum hemen arkamı dönüp kim olduğuna baktım ömer di çocukluk arkadaşım bana elini uzatıp gel diyordu tam ona dönüp giderken arkamdan boranın o kadife sesini duydum "farya" Ona bakınca o muhteşem yüzünü gördüm hasret oldugun yüzünü ama bir şey vardı boranın tarafı işiklı bir yoldu ama ömer'in tarafı kapkaranlık bir yoldu boranda elini uzatıp "gel güzelim gidelim"

Ömer'e bakinca "oyma ona farya canını yaktı o senin seni sevmiyor bense seni deli gibi seviyorum"

"Hayır farya asıl ona oyma evet canını yaktım bundan cok pismanim nolur bana dön asi gelinim"

Ben ne yapicagimi bilmiyordum ama ayaklarım borana gitti onun elini tuttum doğru yerdemiydim bilmiyordum ama onu istiyordum boranın elini tutup beni kendine çekip sarıldı "hoşgeldin asi gelinim ait olduğun yere hoşgeldin"

Yazardan devam

Farya gözlerini açmıştı boran camdan bunu fark edince hemen arkasına dönüp "açtı gözlerini açtı doktor nerde. Çabuk doktoru çağırın farya gözlerini açtı"