Until I Found You (FAAM)

Meet Calli

Im here in ********** University. I was invited to have some inspirational speech for this event.
I don't really want to do this but my professor before asked me for this favor. So i guess im doing it.

Good Morning everyone! (They said good morning too)
I used to be in that same seat you guys are seating and i used to get bored when someone really doing some speech. so please bear with me i'll try my best para hindi kayo ma bored. (They laugh naman)

So let me introduce my self. Hi everyone I am Calliope Ysabelle Tan Wilson. As i said earlier this is my alma mater, i used to be like you. Before i myself don't even understand why do i have to attend this kind of event and mandatory pa. But let me tell you why is this important ............

I finished my speech i think may dalawa pa na kasunod but i really need to go since i still have a meeting in an hour. Nagmamadali na ko palabas kaya hindi ko na napansin na nabangga ko pala yung kasalubong ko.

"Look where you going!!!"
"Omg im so sorry! Im just really in a hurry sorry!"
Galit ata yung nabunggo ko nag sorry naman na ko kailangan ko lang talaga umalis.

[...]
I Just Finished the meeting and nagpapahinga muna ko at coffee
"Ms. Calli everything is set. May i just remind you that your Flight will be 3 Hrs from now."
"Thank you Mik. But im still thinking if tutuloy ba ko or hindi eh"
"Hoy mare tumuloy ka na kailangan mo to para maka pahinga! Puro ka nalang trabaho." Mik is my best friend inaanak ko yung baby nya and she's all i got in my life sya nalang ang pamilya ko.
"Mare pag tinuloy ko kasi matatambak lang ang work."
"Hindi mare ako bahala. Ituloy mo na to 2 weeks ka lang naman mawawala dito kayang kaya ko yun" pilit nya sakin. Sobrang focus ko kasi sa trabaho bukod kay Mik at sa family nya etong mga negosyo ko lang din ang meron ako.
"Mare ayun na nga 2 weeks ako mawawala mangangarag ka jusko"
"Ganto nalang Mare. Ituloy mo na yan tapos pag kailangan talaga at may emergencies or meeting na kailangan ka thru zoom nalang!"

Hindi naman ako maka sagot kasi simula ng tinayo ko tong negosyo ko hindi ako nagbakasyon o lumayo ng ganito.
"Punyeta ka mare ituloy mo na bibigwasan na kita. Malay mo dun mo pa makita future mo"
"Gago ka hindi yan ang hanap ko. Ayoko sa ganyan nawawala yan sa negosyo nalang ako lumalago pa" sagot ko naman habang tumatawa ng bigla ba naman ako batuhin ni Mik
"Ayan gaga ka tandaan mo malapit na mag feb tapos march 7 mag 29 ka na wala ka pang nagiging jowa manlang puro sapot na yang bulaklak mo lantang lanta na." Sagot nya sakin at mukang seryoso na sya
"Mare hindi masama na asikasuhin mo tong mga negosyo mo. Ikaw mag isa nag simula nito hanggang sa napalaki at napa dami mo pero hindi naman pwede na habang buhay negosyo lang kasama mo. Kailangan mo din ng mag aalaga sayo mare"
"Oy gaga hindi ko to magagawa kung hindi din dahil sayo. Ikaw ang unang una na naniwala at sumuporta sakin and isa pa Nanjan ka naman mare eh aalagaan mo naman ako hahahaha"

"Hay nako calliope! Ang tigas mo talaga sige na tumayo ka na jan at ipapa hatid na kita sa airport."
"Mare cancel mo na hindi talaga ko pwede umalis wala naman ako inayos na gamit ko hahahaha"
"Gaga alam ko na gagawin at sasabihin mo yan. Nasa sasakyan na maleta mo. Kumpleto na yun ikaw nalang kulang"
Hindi na ko makasagot kasi nag iisip ako ng pwede ko idahilan jusme naman kasi bat ako nagkaron ng kumare na ganto
"Hoy tumayo ka na jan wag ka ng mag isip ng idadahilan mo kasi wala na ubos na." Hinila naman nya na ko patayo
"Tangama ka pano mo nabasa nasa utak ko. Oo na ito na aalis na ko!"
"Bakla wala kang matatago sakin kabisadong kabisado kita. Sige na mag enjoy ka dun at mag hanap ka na ng jowa ha!"
"Bwisit ka babye na!" Umalis naman na din ako bumaba na papuntang sasakyan.

Sa sobrang kabisado ako ni mik wala na talaga akong maitatago sa kanya. Sobrang swerte ko kay mik kasi simula ng mawala ang parents ko sya na at family nya naging pangalawang pamilya ko. Kinupkop nila ako at sila na din tumulong sakin sa pag aaral ko.
Kasabay kasi ng pagka wala ng parents ko nawala na din lahat ng ari arian namin pati lahat ng iniwan nila para sakin nawala ng parang bula kasabay ng nag iisang kamag anak ko ang kapatid ni mommy.
Papunta na kami ng airport ngayon malapit lang naman sa office yun lalo na may skyway na.

Ginising ako ni mang jun kasi nandito na pala kami sa airport. Bumaba na din ako at binaba na din ni mang jun yung maleta

The hvck bat isang maleta lang to? Kakasya ba sakin to 2 weeks pa naman ako dun! Inis kong sinasabi sa sarili ko

"Ma'am Calli mag iingat po kayo ruon mauna na po ako"
"Sige po mang jun. Ingat po paki bilin nalang po kay nanay ester si coco ha."
"Opo ma'am ingat po"

Pumasok na din ako para mag check in.
Nandito na ako sa lounge nagkape lang ulit ako at biscuit habang nag laptop chini check ko kasi yung ibang small businesses ko.

Gate 12 IS NOW BOARDING

nang narinig ko yun ay tumayo na din ako para pumunta na sa eroplano isa kasi ako sa unang mag board since Business class.

Naka upo na ako inofferan din ako ng FA for snacks or drinks pero dinecline ko na kasi gusto ko nalang muna matulog 1 hr and 10 Mins din ang flight kaya itutulog ko na din.
Umayos naman na ko ng pwesto at nag lagay ng eye Mask at airpods para matulog muna. Sana wala ng umupo sa tabi ko para mataas ko yung paa ko sa side na yun.