Calli's POV
It's been 2 weeks since zoey got discharged
Im not really feeling well this past weeks im having alot of headaches. I still try to go to office but most of the time half day lang.
I missed him so much. Do you know the feeling na you badly want to see the person but you can't. You don't have the urge or strength to see that person. Yan yung nararamdaman ko ngayon. I badly want to see him pero hindi ko nanaman kaya. He's been messaging me but isang tanong isang sagot lang.
Im not able to sleep good last night, actually these past few nights. Kaya Im not going to work today since im really feeling under the weather.
"Ate can i come in?"
"Yeah go ahead"
"Good morning ate. Are you ok?"
"Yes zo, Just head aches. What time are you going?" She's going to ilocos today with vinny
"Ate i can cancel it naman. I'll stay nalang para may kasama ka dito"
"No zoey. I'll be fine don't worry"
"Ate sama ka nalang kaya sakin?"
"No na pano ka mag eenjoy kung andun din ako. Don't worry na i'll be fine zo"
"Ate naman eh. I can't enjoy din syempre i'll think of you"
"Ang kulit zoey ha! Sige na don't worry about me simon goes here naman time to time eh."
"Sure ate ha? Please don't stress yourself out and don't forget all your vitamins ate ha? I'll go na nanjan na yung driver eh"
"Go na. Enjoy dun at mag ingat ha?"
"Yes ate love you"
"Love you too" that's how sweet zoey is.
Pag alis ni zoey nag shower lang ako at bumaba na din para makapag breakfast na.
"Calli kamusta na ang pakiramdam mo?"
"Ok naman po ako nay. Kumain na po ba kayo?"
"Oo kanina. Sige na kumain ka na jan. May pinadala nga pala si sandro gusto mo ba ihain ko na?"
"Ano po yan nay? Kailan po pinadala?"
"Ngayon lang paborito mo daw kase to gyudon"
"Ay sige po nay yan nalang kainin ko."
Nagulat ako ng sabihin ni nanay na may pinadala si sandro. Kinain ko na din since i've been craving for this.
[...]
Gabi nanaman at as usual ang ginawa ko lang maghapon ay matulog? Or umikot ikot sa kama. Sobrang nanghihina talaga ko. Ang bigat bigat ng pakiramdam ko ang sakit sakit ng puso ko parang tinotorture ako.
Bigla naman nag facetime si sandro pero hindi ko magawang sagutin.
"Bakit naman kasi tumatawag pa eh. Ang sakit sakit na oh. Hirap na ko lalo mo pa kong pinapa hirapan" sabi ko sa sarili ko habang nag riring ang phone.
Maya maya lang ay umakyat si nanay ester
"Calli anak? Gising ka ba?"
"Po nay? Bakit po?"
"Gusto mo na ba kumain? Akyatan nalang kita dito"
"Ano pong ulam nay?"
"Sinigang ang paborito mo."
"Sige po nay thank you"
Nanay ester POV
Pagbaba ko ay saktong tumawag naman si sandro
"Hello nay gising na po ba?"
"Oo gising na aakyatan ko nalang ng pagkain mukang nanghihina padin kasi"
"Sige po nay. Salamat po ah"
"Osige salamat din sa padala mo"
Laging tumatawag sa akin si sandro para kamustahin si calli hindi raw kasi sya gaano kinakausap nito. Ngayon gabi naman nagpadala sya ng sinigang sya raw ang nagluto nito. Ayaw nya din pasabi na sa kanya nang galing bago kumain si calli.
Hindi talaga maganda ang lagay ni calli ngayon. Palagi lang sya nasa kwarto lalabas lang sya pag andito si zoey, mik, simon o si jake. Napaka lalim na eyebags nya kahit laging sinasabi na tulog sya. Ang laki na din ng pinayat nya napaka selan nya kasi sa pagkain madalas ayaw kumain.
Dinala sya ni Mik at zoey sa ospital nung nakaraan araw ang sabi ay sa anxiety daw kaya walang gana. Pero may mga vitamins naman na daw na binigay.
Nagpaplano sana si Mik at Zoey na iuwi na muna sya ng ilocos kaso nalaman nila na binenta na nito ang bahay nya ruon kaya wala din silang magawa.
"Anak ito oh. Kumain ka na pag tapos mo ilagay mo lang jan sa gilid mo at aakyat ako mamaya para kunin ha"
"Sige po nay salamat po"
Call's POV
Inakyatan lang ako ni nanay ester ng pagkain sinigang ang ulam at mukang masarap parang sobrang natakam ako.
Kumain naman na ko at in fairness sobrang sarap naubos ko lahat ng inakyat ni nanay. For so long ngayon lang ako naka kain ulit ng ganito ka dami nagbago luto ni nanay ester ng sinigang and the best talaga yung ngayon.
After kumain nag freshen up lang ako at nahiga na ulit. Hindi ako sanay dati sa ganito yung walang ginagawa. Pero ngayon wala talaga kong gana gawin lahat ang saya ng naka tambay lang ata.
*Simon's Calling*
"Hello si? Napatawag ka?"
"How are you calli?"
"Im good nothing to worry about"
"Did you ate dinner?"
"Yeah. Nanay ester cooked sinigang and it's really good"
"Oh really? That's good to know"
"So what made you call me simon? Anything you need?"
"Nothing naman i just want to check on you. Also mom's asking if you can go to their house next week? For lunch & dinner? The family will be there kase"
"Really? mama meldy will be there?"
"Yes of course. So you're coming ok? Mik will come too"
"What? Really? Ok. Wait may napapansin ako ha you & mik are getting close anong meron?"
"W wh what? Nothing just friends calli"
"Yeah right! If you say so"
"Friends nga lang. sige na calli bye na you take care"
"Bye simon! You too"
Mik & Simon are getting really close talaga. Like sometimes nagugulat ako magka sama sila or they know each other schedules.
YOU ARE READING
Until I Found You (FAAM)
FanfictionFAN FICTION:SANDRO MARCOS WHAT WILL HAPPEN WHEN THE UNEXPECTED LOVE COMES IN UNEXPECTED TIME WILL YOU BE WILLING TO SACRIFICE ANYTHING FOR THIS KIND OF LOVE? IS THE DESTINY REALLY TRUE? ARE WE REALLY MEANT TO BE? CAN WE CONQUER THIS? COME AND REA...