Chapter 03

113 50 7
                                    

" ජින් කෑම කන්න එන්න. "

" මම තව ටිකකින් එන්නම් එලීසා. "

අවුරුදු තිහක තරුණියක් තමන්ගේ සැමියට ඇවිත් කෑම කන්න කියද්දී දවල් වෙන්න හඳල තිබුනු තේ කෝප්පය කූබිත් එක්කම එතන ඒ විදියටම තාමත් තිබුනා.
ඒ තරුණිය කෝප්පේ දිහා බලලා ආයෙත් ඒකම අරගෙන කුස්සිය පැත්තට ගියේ තමන්ගේ සැමියා දිහා ටික වෙලාවක් බලන් ඉදලා.

" එලීසා.. ඔයාට මතකද මේ සිංදු ව . ඔයා ඒකාලෙ ඉදන් මට කිව්වේ හැමතිස්සෙම මේක ගහන්න කියලා. "

ජින් ඇවිත් එලීසගේ අතින් අල්ලගෙන කියද්දී එලීසා හිනාවුනේ එයාගෙ අතීතෙ මතක් කරන ගමන්.

හිටි හැටියෙම කර්මාන්ත ශාලාවක අයිතිකාරයෙක්ගේ පුතෙක් එයාගෙම ජීවිතේ වෙනස් කරයි කියලා කෙල්ල හිතන්නැතුව ඇති.
අවුරුදු ගානක් ඒ අයිතිකාරයගේ පුතා එලීසට ආදරේ කරන්න ඇති.

ඒ අවුරුදු ගානටම ඒ වගේම එලීසත් ආදරේ කරන්නැති.....

|| බොහෝ පෙම් කවි ලියූ පසුවද
      සියුම් කැපුමක් මෙන් රැදී           ||

||  නොලී කවියක් තිබිය නොහැකිද
       හදේ යම් රිදුමක් දිදී           ||

" අපි යමු කෑම කන්න ජින් . "

එලීසා ජින් එක්ක හිනාවෙලා කියද්දී ජින් අතේ තිබ්බ කොලේ පැත්තකින් තියලා එලීසා එක්ක කන්න වාඩි වුනත් ඒ දෙන්නම එතනම නතර කරේ කවුරු හරි දොරට තට්ටු කරනවා ඇහුනු නිසා.

" මම් ගිහින් බලන්නම් ජින්. "

එලීසා ගිහින් දොර ඇරලා බැලුවේ ගෙදර ට ආපු අමුත්තන් කවුද කියලා. එලීසා ඒ ආපු කෙනා දැක්ක්ම කෙල්ලට මතක් වුනේ එයාගේ අතීතේ.
වෙලාවකට කෙල්ලගේ ආරක්ශකයා
සහෝදරයා
කෙල්ලව බලාගත්තු ඒ පොඩි කොල්ලව.

" ජෝර්ජ් "

එලීසගේ ඇස් වල ජෝර්ජ් ව දැකලා කදුලු පිරෙද්දී ජෝර්ජ් පිරුනු හිනාවකින් එලීසා දිහා බලන් හිටියා.

" ඔයා පොරොන්දු වුනා , ඉක්මනටම එනවා කියලා . "

එලීසා කෑගහලා කියද්දී එලීසා දැක්කේ ජෝර්ජ් ගේ පිටිපස්සේ හැංගිලා ඉන්න පුංචි කොල්ලව වගේම ජෝර්ජ් ගේ බිරිදව.

The Lost || KSJ  [Completed ] Where stories live. Discover now