Hikari ve Yua gülüp kabul ettiler.
Okul çıkışı olmuştu ve Hemen okulun yanındaki
tatlı şeyler satan bir dükkana gidiyorduk.
-Hayatımda ilk defa elma şekeri yedim çok lezzetli daha sık uğrayalım mı buraya!!
Hikari: Nasıl yani küçükken hiç yemedin mi?
-Hayır küçükken sadece ev yemekleri yedim dışarı çıkmadığım için böyle şeylerin varlığından haberim bile yoktu
Yua: Nasıl yani okula falanda mı gitmedin?
-Babam izin vermiyordu evde eğitim görüyordum
Hikari: Oh anladım her neysee şunlari bitirip hemen evlerimize gidelim geç olmadan
Yua: Evet bu arada kardeşim o okul grubunda kardeşim uyumadan önce ona yetişip telefonunu alıp gruba bakmam gerek senın hakkında bır sey demısler mı diye
-Tamam siz nasıl istiyorsanız öyle olsun.
Biraz daha gezip evlerimize dağıldık.
Benim evim biraz uzaktı Hikari ve Yua çoktan evlerine gitmişlerdi, bende eve doğru ilerliyordum sokak çok sessizdi hava çok güzeldi
Aniden bir ses geldi arkama döndüğümde o gruptan olan birini gördüm.
Çok korktum ama soğuk kanlı davranmaya çalıştım. Bana ne yapabilirdi ki?
Sonunda sokağıma gelmiştim koşa koşa evime girdim giriş yerinde minik bir pencere var amacını anlamak için onu oradan izledim ve sokağımın fotoğrafını çekti.
