Mexis' Revenge Operation(Finished)

Chapter 21

Ngayon lang nakapag update, sunod sunod kasi ang requirements ko at katatapos lang midterm exam namin.

Sorry kung wrong grammar na yung iba. Aayusin ko nalang lahat pag tapos n ito. This will be the last chapter, EPILOGUE na susunod. 

Enjoy reading.

Chapter 21

The Journal

Magdadalawang araw na pero hanggang ngayon hindi ko parin nababasa ang journal ni Megan. Gusto ko nang basahin lalo pa't pag nakikita ko sila minsan na pulang pula ang mata at tatahimik na sa dulo pagkatapos nilang basahin. Si Blyte na daw ngayon ang nagbabasa ng libro at ngayon wala siya sa kwarto at mukhang binabasa niya ito.

Nagkwekwentuhan kami nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa amin si Blyte na umiiyak. Hawak hawak niya ang journal ni Megan. Lumapit ito sa akin at inabot ang Journal ni Megan.

"It's your turn."he forced a smile and he motioned the others to leave me. They leave the room while I'm staring at the notebook.

Nakita ko ang lungkot sa mga mata nila ng mabasa nila ito. Lahat sila umiyak nang mabasa nila ito. Hindi ko alam kung bakit ako ang huling magbabasa nito? Dahil ba ako ang boyfriend ni Megan?

I started to open the notebook. Ang una kong nakita ay may nakasulat na 'Geezie'- my journal's name. I turned the page.

Journal #01

Hello Geezie! Gusto kong simulan ang journal na ito bilang isang nagbagong tao. Oo Geezie, nagbago na nga ako, sa itsura at ugali. Sapilitan kong binago ang sarili ko nang dahil kay Ethan Aguero at sa kanila. Sila ang dahilan. Hindi ko ginustong magbago pero ginawa ko dahil wala akong magawa ng gabing yun.

Kagagaling ko lang ngayon sa State kasama si Ate Andrella. And yeah iba na ang itsura ko, nagbago na ako. Gumawa ako ng mga plano para makapaghiganti sakanila. Alam kong mali, pero masisisi mo bang ang taong may galit sa puso. Galit na galit ako! To the point na kahit marami akong masaktan okay lang sa akin basta makapaghiganti lang ako.

Bakit ba ako galit na galit sa kanila? Maraming rason. Isa sa mga rason na yun ay sila ang sumira ng pagkatao ko. Sila ang sumira sa dating Mexis. Sila ang sumira ng pangarap ko. Ang sakit. Ang sakit. Hindi ko alam kung paano babangon sa mga araw na natutumba ako. Wala naman akong ginawa bakit kailangan nilang gawin yun? Oo NILA! Mga hayop silang lahat para gawin sa akin yun.

Isa si Ethan ang mga naging dahilan kung bakit naging kumpulan ako ng pangbubully nong ako'y nasa elementary pa lamang. Walang araw na hindi ako umuuwing walang sugat. Napakatanga ko talaga non dahil wala akong magawa at nang dahil sa akin pati si Blyte ay nadadamay. Maraming nadadamay nang dahil sa akin. At ang sakit nang malaman ko non na si Ethan pala ang nag utos sa mga estudyante naibully ako. Ang taong kauna unahang gusto ko non.

Wala akong magawa para iligtas ang sarili ko. Oo aminin kong mataba ako noon at hindi kagandahan pero bakit kailangang ibully nila ako dahil sa itsura ko. I didn't exist in this world for them to bully me like I'm an animal. I'm just a little girl, I'm just a girl who want going to school to learn and not for them to hurt me.

My family don't know that I almost died because of someone that I don't know who she is. I don't know who pushed me. All I can remember that night, naassigned akong maglinis ng pool sa school. As a good student, I did what my teachers task me to do. While I'm cleaning the pool, someone pushed me and at that time I don't know how to swim. I screamed for help but all I can hear is a laughter, a word that disgusted me. 'Am I dying?' that is what I'm thinking that time. Am not yet ready to die? Hindi pa ako nagpaalam sa parents ko. As my eyes closed that time, I said to myself that I can't stop death, if it's really my time then it's already my time. But I'm so thankful, kasi nagising ako na nasa sahig na ako. I'm wondering who saved me from death. I want to thank whoever that person. That person gave me a second life. Second chance. I went home without telling my family about what happened.