Take On Me

16

ညက တိတ်ဆိတ်နေ၏။
အခန်းကျဥ်းလေးထဲမှာတော့ မီးအိမ်ရဲ့အလင်းဖျော့ဖျော့နဲ့အတူ ကုတင်ပေါ်မှာ ပူးကပ်စွာထိုင်နေကြတဲ့
ထိုအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်။

အသက်ရှူသံခပ်တိုးတိုးသာ ကြားနေရခြင်း။
စောစောကလို ရှိုက်သံတွေမကြားရတော့ပေမဲ့
Minjeong အနေနဲ့ စကားမစရဲသေး။
Jimin က သူမပုခုံးပေါ် ခေါင်းကိုမှီတင်ထားပြီး
၂ယောက်လုံးရဲ့အကြည့်တွေက ဘာမှရှိမနေတဲ့
ကုတင်ခြေရင်းပေါ်မှာသာ..

Minjeong ကိုင်ထားတဲ့သူ့လက်ကိုလွှတ်ကာ
ထရန်ပြင်သည်။ သူမ၏လှုပ်ရှားမှုကြောင့် Jimin
အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားဟန်ပေါ်​ပေမဲ့
သူမ ပြုံးလိုက်ရင်း Jimin ရဲ့ ခေါင်းကို ဖွဖွပုတ်တယ်။

'ငါ ရှင့်အတွက် ရေသွားယူပေးမလို့.. '

jimin က ခေါင်းငြိမ့်ပြီး သူနဲ့အတူ ထလိုက်လာသည်။

နောက်ကနေ ပီကေလို ကပ်တွယ်နေတဲ့ Jimin က ရေသောက်ပြီးလို့ အခန်းထဲ​ပြန်ဝင်လာတဲ့အထိ သူမရဲ့လက်မောင်းတွေကို ဖက်တွယ်ထားသည်။

' အဝတ်လဲဦးမလား'

'အင်း'

ညဝတ်အင်္ကျီတစုံကို ထုတ်ပေးပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကိုဆွဲယူလိုက်တယ်။
စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပဲ ဘေးကိုရောက်လာပြီး ခုနကလိုအနေအထားမျိုးနဲ့ ပုခုံးပေါ်မှီလာပြန်သည်။

Minjeong ဖျတ်ခနဲ ပြုံးလိုက်ပေမဲ့ Jimin ကသတိထားဟန်မပေါ်ဘဲ လက်ထဲက စာအုပ်ကို ဆွဲယူတယ်။

' မင်း ငါ့ကိုပဲ ဂရုစိုက်နေသင့်တယ်'

' ငါ ဂရုစိုက်တာပေါ့'

Jimin ရဲ့ နားထင်ကို လှည့်နမ်းတော့ ကျေနပ်သွားပုံရကာပြုံးပြလာတယ်။

' ဘာလို့ ငါ့ကို ဘာမှမမေးတာလဲ'

Jimin က ဒီတခါတော့ သူမကိုမမှီတော့ဘဲ ခန္ဓာကိုယ်ကို Minjeongဘက်လှည့်လာတယ်။
ဘေးတိုက်အနေအထားနဲ့ သူမရဲ့ မျက်နှာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစီတိုင်းကို Jimin အမြတ်အနိုး ငေးတယ်။

'ပြောပြချင်လို့လား'

' မသိဘူး '

'Jimin?'