Yasemin Çiçekleri

1.BÖLÜM-PART 1

Multimedia :Yasemin 'ın giydiği elbise...

***************

Genç kız ondan beş yaş küçük erkek kardeşi Ömer'in dürtmeleriyle uyandı.Uyanmaya çalıştı.Kardeşi dürttükçe o pikeyi daha çok üstüne çekiyordu.Ömer daha fazla dayanamadı ve pikeyi üstünden çekti."Kalk hadi ya. Zeynepciğim aramış duymamışsın."

Ömer sanki sihirli bir sözcük söylemiş gibi Yasemin hemen yataktan kalktı.Ömer o kadar uğraşmasına rağmen kalkamamıştı.Oysa ki ablasının kalkmasını sağlayacak sihirli sözcüğün o olduğunu bilseydi onu söyler kaldırırdı.

"Ne Zeynep mi aradı?Ne dedi?"Soluk soluğa sorularını sıraladı.Sorularını yöneltirken apar topar toparlandı.

"Buraya geliyormuş.Ablana söyle kalksın duş alsın dedi."genç kız kardeşinin söylediğiyle odanın kapısına yöneldiğinde kardeşi önüne geçip durdurdu."Nereye?"

Yasemin kardeşinin yaptığıyla kaşlarını çattı.Sonra durumu kavrayıp başını sağa sola çevirdi."Hayır...hayır Ömer!"Oğlan çocuğu güldü akabinden koşarak ablasının odasından çıktı, banyoya girdi.Yasemin kardeşinin peşinden gelip,banyonun kapısına vurdu."Ya Ömer çık dışarı.İlk ben yapacağım!Ömer...sana diyorum!"

Içeriden ses geldi . "Boşuna uğraşma ablacım.Zeynep gelecek o yüzden havada bulut,sen banyoyu unut." banyoda olduğu için sesi boğuk çıktı Ömer'in.

"Of Ömer off..." son kez kapıya vurdu.Bu gün onun için önemliydi.O partiye gitmesi gerekiyordu.Şans ayağına gelmişken elinin tersiyle itemezdi. "Elime düşeceksin Ömer!.." diye bağırdı.Banyodan su sesi ve kardeşinin karga diye tanımladığı sesi geliyordu.Artık hiç şansı yoktu.

Oflaya puflaya odasına geri döndü.Bu gün Cumartesi olması nedeni ile evde kendi ve kardeşinden başka kimse yoktu.Küçük kardeşi Ömer'e kızmasına rağmen gülümseyerek yatağını topladı.Bu gün diğer günlere göre fazla heyecanlı fazla dinamikti. Gardolabına gidip,bu gün giyeceği elbiseyi,ayakkabıyı ve iç çamaşırlarını çıkarıp gardolabın kapağını sürükleyerek kapattı.Aynalı kapı önünde durunca....aynadaki yansımasına baktı.Emre ile konuşmasının üstünden beş ay geçmişti.Bu beş ay için de ameliyat olmuş,saç rengini,sitilini değiştirmiş,hafifte olsa makyaj yapmaya başlamıştı.

Bir an düşündü;ben bunları niye yapıyorum?diye.İntikam olabilir mi cevap? İyi de neyin intikamı olacaktı ki?Yıkılan gururunun mu?Aslında yapmak istediği intikam değildi.Yıkılan,paramparça olan gururunu ve kalbini toparlayıp eski haline getirmekti.Bu pek mümkün olmasa da yapmaya çalışacaktı.İşi zordu.Kırılan kalbini eski haline getirmesi imkansızdı.İllaki çatlak olan,sızıntı yapan bir yer kalırdı.

Kapının çalmasıyla irkildi genç kız.Ellerindekileri yatağın üstüne bırakıp,odasından çıktı.koşturarak kapıya yöneldi.Kapıya ulaşıp,kapıyı açtı.Gelen kişiye hiç şaşırmadı.İçeriye aldığı kişi en yakın arkadaşı Zeynep ti.

"Hoş geldin canım."dedi somurtarak.Daha yeni ki düşünceleri moralini bozmuştu fazlasıyla.Arkadaşı onun şu an ki halinin farkında değildi.Çünkü yalancı öfkesi daha çok ağır basıyordu.

"Bırak hoş beşi.Niye banyonu yapıp hazırlanmadın?"Zeynep gelir gelmez sorularına başladı.Yasemin bütün derdini bir köşeye bırakıp,arkadaşının arkası gelmez sorularını dinliyordu kapı ağzında.Zeynep'in böyle devam edeceğini anlayınca kapıyı kapattı ve içeriye yöneldi.Arkadaşı arkasından gelirken konuşmaya devam ediyordu."Onu geçtim. Sen niye benim telefonlarımı açmıyorsun?Yasemin sen beni dinliyor musun?"

Yasemin yatağa oturmuş,saçlarını karıştırırken ayakta duran arkadaşına baktı."Bende seni dinlemediğimi ne zaman fark edersin diye bekliyordum."gülerek konuşmuştu arkadaşını sinir etmek için.